Totaal aantal pageviews

zondag, augustus 21, 2005

Over honing, orgasmes, polaroids en mijn oma.....




Ik heb een fotografisch geheugen, maar als ik mijn boodschappenbriefje niet bij me heb, vergeet ik de helft te kopen...
Ik heb een IQ van 148 maar ik ben te dom om te snappen hoe ik goed een overhemd moet strijken...
Ik kan soms dingen op afstand voelen en zien, maar ik zie niet wat er voor mijn smoel gebeurt...
Ik trek me kritiek van anderen veel meer aan dan mijn omgeving soms vermoedt, maar tegelijkertijd ben ik een ster in het anderen voor het hoofd stoten (en vaak schep ik er nog een stiekem genoegen in ook!)...

Sommigen vinden me superzelfverzekerd -zelfs arrogant- maar ze moesten eens een weekje stage lopen in mijn brein, en zien wat ik echt voel...

Benamingen die ik in de loop der tijd heb gehoord varieren van "megalekker ding" tot "Winnie de Poeh" tot "lelijke stinkhomo"...de waarheid zal wel ergens in het midden liggen: een lekkere homofiele beer of zo...terwijl ik toch echt gruwel van honing en echt niet op mannen val. Daarentegen ben ik wel een gay magnet. Om de een of andere reden trek ik homo's aan. Net als oudere vrouwen. Wat is dat toch voor iets? Net de mensen die ik over het algemeen mijd als de pest vinden mij het leukst. Net als katten; die schijnen juist op schoten te gaan liggen van kattenhaters. Ik zou het niet weten want ik ben gek op katten. En katten zijn gek op mij. Vooral oudere vrouwtjeskatten en homofiele katten. Zouden homofiele katten eigenlijk bestaan? Ik denk van wel. Ik denk zelfs dat Viv, mijn eigen stiefkat, een homootje is. Hoe hij soms naar Frenk kijkt....ik weet het niet. Frenk ook niet. Frenk is ook een gay magnet. Toch weet ik zeker dat hij straight is. Als Frenk een mens was, had hij tattoos en een motor. Hoewel ik eigenlijk ook weer denk dat dat soort mannen ook halve homofielen zijn, maar dit zoveel mogelijk proberen te verbergen onder een laag inkt en achter een berg chroom. Ik zou zelfs willen stellen dat alle Hell's Angels flikkers zijn. Ik bedoel...allemaal mannen met snorren in leer verpakt, en dan zo'n trillend ding onder je kont, het lijkt me allemaal vrij duidelijk.

Mannen met snorren zijn trouwens sowieso niet te vertrouwen.
Mannen met baarden zijn allemaal engerds, en potentiele incestplegers. Ik durf dat met enige stelligheid te beweren. Ik heb het dan uiteraard niet over een goed gecoiffeerd stoppelbaardje of een goatee, natuurlijk. Wat ik bedoel zijn van die grote, volle baarden waardoor linzensoep eten vrijwel onmogelijk wordt gemaakt. Of op zijn minst heel erg smerig.

Een vrouw laten klaarkomen is iets wat je gerust aan mij kunt overlaten, overigens. Ik schep niet graag op, maar over het geven van een orgasme aan een vrouw kan ik een boek schrijven. De titel hiervan is me even ontschoten, ondanks mijn fotografisch geheugen. Het is dan wel fotografisch, maar zo onscherp als de pest. Je hebt er eigenlijk geen flikker aan op de manier hoe ik het heb. Maar ik durf -ik ben nu toch op dreef- te stellen dat ik zelfs de meest frigide teef binnen een half uur tot een dusdanig orgasme kan brengen, dat ze per direkt haar baan als bibliothekaresse (is dat nou verdomme met een k of met een c?) en zich fulltime gaat toeleggen op het hebben van sex, sex en meer sex. Maar niet met mij, godverdomme. Dat ze mijn kloten kust met haar gezeik. Orgasme of niet, het blijft natuurlijk van origine een frigide teef. Dat krijg je er niet zo een, twee, drie uit en ik wil er niet meer tijd aan besteden dan een eenmalige ontmoeting die haar leven voorgoed op de schop gooit.
Het vrouwelijk orgasme, dat is iets wat wij mannen nooit, maar dan ook nooit zullen doorgronden. Ik zou het niet eens willen. Trouwens, ik zou het toch gelijk weer vergeten met mijn polaroidgeheugen.

Waarom zijn veel mannen trouwens zo bang voor mij? Dat valt me op en ik werd er vanavond door een goede vriendin ook weer op gewezen. Haar valt ook op -en ze kent mij al een slordige zeventien jaar- dat veel mannen met een soort blik van ontzag naar me kijken. Geen idee wat dat is. Het schijnt de beruchte Arjen-blik te zijn waar ik al eens eerder over heb verteld. De blik die mensen in een gekkenhuis kan doen belanden. De blik die volwassen mannen in huilen kan doen uitbarsten en de blik die vrouwen ofwel doet walgen ofwel tot een orgasme brengt. Een tussenweg is er simpelweg niet. De blik die zegt "Het feit dat ik gruwel van honing wil nog niet zeggen dat ik Winnie de Poeh niet ben" en de blik die zegt "Laat me met rust, tenzij je wat van me wil".

Een IQ van 148......je kan er godverdomme niet eens een brood voor kopen. Laat staan een pot honing. (Nee echt, laat staan.) Zoals mijn oma (Mijn god wat zou ik het lieve mens nog een keer willen spreken en haar vertellen hoeveel ik op haar lijk) vroeger altijd zei: "Winnie, jongen, beter rijk en gelukkig dan arm en ongelukkig". Dan pakte ze mijn honing weer af en begon zachtjes te huilen. "Waarom huil je nu toch, lieve oma?" vroeg ik dan.
Ze antwoordde: "Omdat ik weet wat het leven nog allemaal voor je in petto heeft, lieve Arjen. Omdat ik er altijd voor je zal zijn, ook als ik niet meer leef. Omdat ik weet hoeveel pijn je nog zult hebben, maar vooral omdat ik weet hoeveel pijn anderen om jou zullen hebben. Daarom moet ik zo huilen, mijn lieve Arjen."

Ik huilde zachtjes met haar mee en zei: "Ik weet het, lieve oma.....ik weet het..." Samen huilden we zachtjes verder.

Geen opmerkingen: