Het vorige blog stond al een paar dagen klaar op gepubliceerd te worden, vandaar vandaag een dubbele aflevering, omdat jullie allemaal zo lief zijn geweest.
Lief is sowieso hoe ik me de laatste tijd voel. Of lief, lief, meer lieffig, als ode aan het kikkermeisje. Alleen zij weet wie ze is.
Uiteraard gaat die lieffigheid gepaard met minstens enkele woede-uitbarstingen per week, ik ben tenslotte wel Arrrrjen "kort lontje" van de Petteflet.
Eigenlijk ben ik dan misschien wel op mijn allergrappigst, bedacht ik me vandaag. Ik reed terug van enkele boodschappenlocaties, ook wel "winkel" genoemd in de volksmond, en in het parkeerstraatje achter mijn flat (note to self: noem het appartementencomplex en het klinkt alweer een stuk interessanter) stond een of andere lamzak met zijn Mercedestaxi midden op de weg geparkeerd bij zijn garagebox. Dat doet die lul vaker; dan is hij met zijn penis-verlengstuk bezig, maar dat moet dan zo asociaal mogelijk gebeuren uiteraard. Waarom rijd je anders Mercedes tenslotte? Geef mij maar een BMW, zeg ik. Kuch. Terzake. Ik kon zilveren haaitje er ternauwernood langspersen, en met een keer of zes in- en terugdraaien wist ik haar in het enige overgebleven parkeervak te moffelen, met dank aan Aso en zijn taxi. Hij stond daar overigens naast zijn auto te lullen met een -overduidelijk- andere taxichauffeur. Nou heb ik regelmatig mijn bek vol van Marokkanen, negers, joden, Turken en tandartsen, maar eigenlijk is er maar één volk wat daadwerkelijk uitgeroeid mag worden van mij, en dat zijn godverdomde taxichauffeurs.
Nadat ik was uitgestapt en met mijn boodschappentassen in mijn armpjes (ik ben een klein ventje, dus heb ook armpjes. Wel een Replay-spijkerbroek en een Nudie-shirt aan, evenals een nieuwe Ray-Ban zonnebril uit de zomercollectie van 2007 op mijn smoel en een paar grijsbeige All-Stars aan mijn voeten en een Dim-short aan mijn goddelijke billetjes) langs lelijke auto en lelijke mannen liep, complimenteerde ik de klootzak met zijn sociaal gevoel. "Klasse geparkeerd hoor. Heel netjes. Echt." zei ik tegen hem. Samen keken ze me aan alsof ze snot zagen branden. "Je kon er toch langs, of niet?" probeerde de domste van de twee. "Daar gaat het niet om. Je staat midden op de weg stil met je motor uit, te lullen met een kerel. Dat is asociaal en mensen moeten om je heenrijden. Het is -parkeerstraat of niet- gewoon Openbare Weg en daar mag je niet zomaar stilstaan." "Lul" vergat ik nog bijna te zeggen.
"Oh, maar ik zag niet dat je er zo moeilijk langskon" zei hij met een schijnheiligheid waar ik hartkloppingen in mijn hoofd van krijg. Ik voelde -ik zweer het- iets knappen in mijn hersens. "Oh nee?? Ohhhwww wacht, jullie zijn allebei blind! Dat wist ik niet! Mijn excuses voor mijn onbehouwen gedrag. Ik wist niet dat ik te maken had met twee blinde mensen. Maar stom van me. Taxichauffeurs he! Had het moeten weten. Sorry!"
Goed. Van het een kwam het ander en voor ik er erg in had, vergat ik tot tien te tellen en ontglipte mij een woordenstroom waarvan ik eigenlijk alleen nog een paar steekwoorden als kankermongool, strontlul, je tyfusmoer en kom hier dan, klootzak, dan krijg je een stamp voor je smoel weet terug te halen.
Eenmaal in de lift aangekomen schoot ik godverdomme in de lach om mezelf. Waar haal ik het weer vandaan. Blind, natuurlijk, sorry. Pfff...ontzettende eikel. Ha ha ha wat was dat weer een pret. Om de pret te vieren gaf ik mijn tijgers een extra neushoornbiefstuk en schonk voor mezelf een Cola Zero in, welke ik op mijn balkon achteroverklokte. Ik knipoogde naar een parkietenstel wat naar me zat te gluren vanuit hun boom. Piep, zei de ene. Ja, piep, wat je zegt, makker, dacht ik.
Mijn god, wat had ik trek in een sigaret. Of een borrel. Mijn zenuwen. Godverdomme, mijn zenuwen, ze doen het niet meer! Of wacht. Nee, er is niets mis mee, gelukkig, het leek maar zo. Ik was heel eventjes redelijk kalm en raakte bijkans in paniek van dat rare gevoel. Godverdomme, wat moet ik nou doen?
Wat moet ik doen met....met....wel, met mijn leven en dat soort dingen? Ik bedoel...ik bedoel help me nou toch godverdomme eens.
Wist je dat Roma achterstevoren Amor spelt? Ik wel.
Zal ik me morgenochtend eens flink afrukken? Ik ben -dat dient gezegd te worden- meer een ochtendrukker dan een avondrukker. Best raar eigenlijk, want ik ben verder echt heel erg een avondmens. Ook sex met een mens, zeg maar, dat doe ik ook het liefst 's avonds. Maar rukken doe je 's ochtends. Soms is het leven een vreemd iets. Ik ben rechtshandig, tweebenig en mijn primaire oog is mijn linker. Telefoneren doe ik weer bij voorkeur met mijn rechteroor, en nierstenen kweken het liefst met mijn linkernier. Stoppen met typen, daarentegen, doe ik met beide handen. Kijk maar:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten