Marco heeft gelijk

Dromen.
De meeste zijn bedrog. Als Marco Borsato het zegt, dan is dat gewoon zo. Trouwens, het zou wel raar zijn als de meeste dromen geen bedrog zouden zijn; stel je voor dat meer dan de helft van wat mensen dromen, gewoon uitkomt. Mijn god. Bezie de debiliteit van alle dag om je heen, analyseer het klootjesvolk wat niet kan wachten tot Carloine Tensen de winnaar bekend maakt, en je adem stokt. Als de dromen van dat volk toch zouden uitkomen, dan..... wacht eens, wacht eens, misschien sla ik de plank hier finaal mis, en zijn de meeste dromen helemaal geen bedrog, en komen de meeste dromen van het RTL-volk, de klagers, de langs-de-zijlijn-zitters, de Oranjefans, de Seat-rijders, de Amstelbier-drinkers, de Veronica-luisteraars, de Telegraaflezers en de Bobbejaanlandbezoekers wel uit. Misschien is dat precies wat er godveromme mis is in dit kloteland, dat een of andere goede geest, God, Allah, weet ik veel wie, dat om het even welke kracht ooit in een opwelling van vredelievendheid en welwillendheid heeft besloten: geef de mensen wat ze willen. Komt die lul even van een koude kermis thuis! Elke mongool weet immers (luisteren jullie mee, D66-ers) dat wat de meerderheid nou eenmaal wil, niet per sé het beste is voor diezelfde meerderheid? Ik ben daarom ook allesbehalve een aanhanger van de democratie.

Natuurlijk klinkt het zo mooi: Demos en Krateo betekenen Volk en Macht, geef de macht aan het volk en alles komt goed. Ja. Als iedereen zo slim zou zijn als jij, lezer, of nog beter: zoals ik, ja, dan zou het al een stuk beter gaan. Maar echte democratie, zoals D66 dat zou willen, met een correctief referendum, wat feitelijk inhoudt dat de macht tussentijds (dus buiten de statenverkiezingen om) beslist over allerhande maatschappelijke shit, lijkt me rampzalig. Nog een keer: kijk in de kassarij bij Albert Heijn eens links van je. Dan rechts van je. Dan naar achter, en kijk ook meteen even naar de meisjes achter de kassa en naar de jongens die de schappen bijvullen. Op de parkeerplaats kijk, nee, bestudéér je het volk verder. Kijk naar de te dikke wijven met leggings, de te kale mannen met hun wandelwagens, de onbeholpenheid waarmee dit leger van mierenmensen zich het weekend doorworstelt. Zou je echt willen dat deze mensen rechtstreeks invloed hebben op wat er zich afspeelt in jouw straat, jouw wijk, jouw stad? God bewaar me. Geef ons Berlusconi, geef ons Chavez, geef ons desnoods Mussolini of Franco terug, Hitler gaat me net iets te ver, maar fuck de democratie. Macht van het volk, mijn kloten. Het volk blijft met verkiezingen voor vijftig procent thuis, om vervolgens de komende vier jaar voor honderd procent alles beter te weten en voor tachtig procent te kankeren op de mensen die op de verkeerde partij hebben gestemd. En als er eens iemand opstaat die voor een golfslagbad in Den Haag zorgt, is er wel een of andere idioot die hem point blank door zijn geleerde hersens schiet.

Dromen zijn derhalve net als democratie: je ontkomt er niet aan, maar je kunt evengoed zonder heel die shit.

Waar ik eigenlijk naartoe wilde toen ik ging zitten achter het klavier van mijn computer, is mijn droomgedrag met jullie te delen. Mensen die mij goed kennen, weten dat ik -ja, ook ik- wel eens rare, voorspellende dromen kan hebben. Ik wil daar niet te veel over uitwijden omdat jullie het voor zeker de helft allemaal raar, vaag, eng en gelul vinden, maar de Bijlmerramp droomde ik de nacht van te voren, evenals de miskraam van een vriendin van me, net als het exacte huis waar ik in zou komen te wonen (terwijl ik niet eens van plan was te verhuizen, drong dit huis zich keer op keer aan mij op, en door een speling van het lot kwam ik er te wonen, een jaar of tien geleden). Je hebt er geen reet aan, want niet alleen kan ik die voorspellende gave, of hoe je het ook wilt noemen, niet oproepen of controleren, nee, ik kan niet eens een voorspellende droom onderscheiden van zomaar een klotedroom. Pas achteraf (meestal binnen een etmaal, dat dan weer wel) blijkt een droom zomaar uit te komen. Helaas gaat het bij mij meestal om rampen, dood, ziekte en dat soort shit. Nou wijd ik er toch veel te veel over uit, wat niet mijn bedoeling was. Weet je wat, vergeet heel die shit die ik zojuist neerkwakte over die dromen, we gaan verder naar mijn recente dromen.

De laatste paar jaar droom ik regelmatig dat ik bij mijn ouders ben, althans in hun flatgebouw. Er vindt een invasie plaats van buitenaardse wezens. De hele wereld wordt beschoten door deze gasten, het heeft een beetje de sfeer van de film War of the Worlds. In mijn droom lijkt alles zo werkelijk dat ik het heel intens beleef, en ik flip echt de pan uit, om het zo maar eens te zeggen. Het kan niet anders of ik lig dan ook te woelen en te draaien, meestal word ik midden in de nacht wakker, drijfnat van het zweet. Soms zo erg dat ik een handdoek moet pakken om mezelf af te drogen. Is dit een voorspellende droom? Natuurlijk niet. Gelul. Het zal wel symbool staan voor het een of ander, dat ik teveel masturbeer of zoiets doms.

Vannacht droomde ik over krokodillen. Ik weet niet precies meer hoe of wat, alleen dat er veel krokodillen waren, grote, kleine, en ze bedreigden ons. Wie ons was, weet ik ook niet meer, maar ik was met meerdere mensen, de straten waren ondergelopen en het water zat vol met agressieve krokodillen. Zal wel betekenen dat ik binnenkort veel geld verlies of zoiets doms.

Dat was het eigenlijk, ik droom soms raar. Over aliens en over krokodillen. Vaak word ik gebroken wakker, of met hoofdpijn, met spierpijn, hoe dan ook is wakker worden altijd het zwaarste moment van de dag.
Dromen zijn kut. Ik zou graag een referendum in het leven roepen die het dromen bij wet verboden maakt.

En nu: fuck off want ik ga mijn Les Paul pakken om er eens flink te blues uit te slaan, zolang het nog kan. Je weet het immers nooit met die blues.