Voor de zoveelste keer ben ik weer eens ziek.
Dit keer buikloop (Noem je dat zo? Wat klinkt dat raar ineens...of het een sportevenement is, of zo...) en ik hou niets binnen.
Twee dagen leef ik op sapjes en slappe thee, maar eerlijk is eerlijk: ik kan het lijden. (Nog zo'n rare kreet...) Misschien een mooie aanzet om weer eens wat aan mijn fantastische lijf te gaan doen.
Anywho, ik heb zelf een theorie hoe het komt dat ik zo vaak ziek ben (niet dat ik mezelf nou als een ziekelijke kneus wil omschrijven, maar ik ben gewoon vaker ziek dan anderen, en vaker dan vroeger. Wacht eens.....ik ben dus wel een ziekelijke kneus!)
Ik heb natuurlijk mijn allergie-shit. Voor tientallen dingen ben ik in meer of mindere mate allergisch, van buikpijn of jeuk tot acuut levensgevaar (vis!). Omdat je nou eenmaal niet alles te allen tijde kan vermijden, kom ik dagelijks toch in aanraking met zaken die niet goed voor me zijn. Mijn weerstand draait dus elke dag overuren. (Allergie is een dolgedraaid afweersysteem, wat "goede" stoffen ziet als indringers en met ze afrekent alsof het een virus of bacterie is).
Omdat mijn bewakertjes elke dag weer alles moeten geven (aan een niet-bestaande vijand), is de kans dat er een echte indringer tussendoorglipt, groter dan anders. Ze hebben het gewoon te druk met het aanvallen van onschuldige eiwitjes. Beetje Don Quichotte-syndroom zeg maar....
Gevolg is, dat als er ergens sprake is van een virus, een bacterie of een griep-epidemie, je er vergif op kan innemen dat ik weer de lul ben, en me mag voegen bij alle andere slachtoffers. Ik word er soms moe van.
Het lullige is, dat ik zelf juist nogal wantrouwend ben naar mensen die altijd maar ziek zijn. "Zeker een zwaar weekend gehad" denk ik dan. Of "Zeker geen zin om te werken".....zoals de waard niet is, vertrouwt hij zijn gasten, zeg maar.
Ik neem maar even geen risico, en zodra ik weer aan het werk ben ga ik even babbelen met mijn leidinggevende. 's Kijken of ik hem kan geruststellen door uit te leggen dat er echt niets anders aan de hand is dan een kneuzen-lijf.
Zallie blij mee zijn......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten