Zen met Kerst

Een van de dingen die bovenaan mijn to do-lijst voor 2006 staan, is afvallen. Ik zal kijken of ik de weg naar de sportschool weer eens kan vinden, en dat gore snoepen moet ook maar eens afgelopen zijn.
Het begin is zich al aan het vormen; sinds gisteren heb ik een mega-buikgriep en ik houd niks binnen. Slap als een dweil zit ik hier in mijn badjas en ik weet ook zeker dat ik stink. Zometeen onder de douche, U2 op met hun laatste live-DVD die ik voor kerst heb gekregen en een wierookje aan is de eerste stap naar de toekomst.

Van de week las ik op Teletekst dat de twee bemanningsleden van het internationale ruimtestation ISS een kerstpakket hebben gekregen, dat enkele dagen eerder vanuit Kazachstan was gelanceerd. Ik vind dat een knap staaltje technologie en timing.
Ikzelf heb al twee jaar geen kerstpakket mogen ontvangen door de klootzakken van Selectvracht. Die hebben het wederom gepresteerd mijn pakket zoek te maken. Ook dat getuigt van een knap staaltje, echter in dit geval een knap staaltje incompetentie en hufterigheid. Vorig jaar beweerden ze bij hoog en bij laag dat op vrijdag de zoveelste het pakket bij mij was bezorgd. Interessant was, dat ik juist op diezelfde dag een kaartje in de bus vond van diezelfde klootzakken, dat ze het vijf dagen later opnieuw zouden aanbieden omdat ik niet thuis was. Nooit meer wat gehoord en ondanks een dozijn telefoontjes en klachten mijnerzijds nooit een excuus of iets in die geest. Ook dit jaar presteren ze het om tot tweemaal toe het pakket tijdens kantooruren aan te bieden. Van 's avonds even terugkomen heeft de klapmongool die in mijn wijk rondrijdt met pakketjes nog nooit gehoord, klaarblijkelijk. Bij al mijn collega's (zo'n vijftienduizend!) is het goed gegaan; ofwel het werd bij de buren afgeleverd, ofwel de bezorger kwam na het eten nog even een poging wagen. Tsja.....ik hoop dat die twee ruimtehelden in het ISS genieten van hun lekkernijen.

Iets heel anders; kijk eens op worldofdani.com voor echt hele toffe kattenfoto's!
Dani is de vriendin van Rick de Kikker, mijn maatje sinds 1985 waarmee ik samen de puberteit heb overleefd. Ze is into katten en kattenfotografie, en de ene foto is nog cooler dan de andere. Ik heb geen idee hoeveel van die mormels ze intussen hebben rondlopen, maar ze zijn echt helemaal te gek!!!
Mijn persoonlijke favoriet, als ik de foto's zo bekijk is Zen. Mijn god, wat een figuur hahahaha, die komt zo uit een stripboek volgens mij. (jajaja ik ben dierenfreak, hou maar op ja...grmblll)

Zoals gezegd: Tiet veur U2 en de douche! En dan eens kijken of mijn linkeroog alweer ietsje beter om wil gaan met mijn contactlens.
Oh.....wisten jullie al dat ik een gruwelijke pesthekel heb aan sneeuw? Ik zeg: grumpg!!! Tot el volgende Bloggo!

Arrrrjen moppert voort

Amsterdammers staan, buiten hun aparte gevoel voor droge, soms harde humor tevens bekend om hun eeuwige gekanker. Wellicht dat ik dat als excuus kan aanvoeren voor mijn contstant voortdurende stroom van gemopper.
Aan de andere kant kan ik als evenzogoed geldig excuus aanvoeren dat ik in een wereld leef die aan alle kanten om me heen uitelkaar lijkt te flikkeren. Ik zit geloof ik weer in zo'n fase waarin ik me bijkans onafgebroken verbaas over de stupiditeit van zo'n negentig procent van de bevolking en de arrogantie van de overige tien procent. Ik moet daarvoor wel uitkijken, want de vorige keer dat ik in zo'n fase zat, grofweg van 1975 tot 1990, werd ik er over het algemeen niet gelukkiger op. Dat is het belachelijke gelijk: Ondanks het gekloot wat ik in de wereld zie, heb ik persoonlijk eigenlijk helemaal niets om te klagen. Integendeel zelfs; hele volksstammen zouden jaloers op me zijn en ik kom niets te kort op welk gebied dan ook. Maar toch he.....maar toch....regelrecht naar de kloten gaan we evengoed allemaal.

Kijk maar eens vluchtig om je heen, lees het nieuws op elk willekeurig moment van elke willekeurige dag van elke willekeurige week in elk willekeurige maand.
Hier. Even een greep van het moment. (Ar klikt even naar Teletekst, verbaast zich zoals te verwachten viel en vat even samen op de komende regels)



Onvoorstelbaar. Je zou toch godverdomme bijna willen dat er weer een brand uitbreekt met rampzalige gevolgen, puur om die arrogante klootzak van een Donner zich met terugwerkende kracht alsnog kapot te laten schamen! Het is daar verdomme onveilig! Dat hebben meerdere onderzoeksrapporten aangetoond, alsof de elf doden van enige weken geleden niet al bewijs genoeg waren! Nee, wat doen wij met zijn allen? Wij houden de boel koste wat kost open en kiezen en passant Donner nog even als politicus van het jaar! Je zou om minder emigreren.



Ook lekker. In principe ben ik niet per definitie tegen het kappen van wat bomen als dat ten goede komt aan de leefbaarheid in het algemeen (denk aan huizenbouw bijvoorbeeld, dat is nou eenmaal nodig, hoe lullig ook voor meneer en mevrouw Eekhoorn.) maar je kan het ook overdrijven. Hier is dus het volgende aan de hand: Opdat Amerikaanse AWACS-toestellen makkelijker kunnen landen en opstijgen van een basis in Duitsland moet er een stuk bos verdwijnen in Limburg. De logica erachter snap ik wel, echter het is het zoveelste voorbeeld van de vuist van Balkenende en zijn zeven kabouters die in de aars van Bush zit vastgekoekt. Flikker toch op met je AWACS-bende en je verenigd Europa en dat soort shit. Zeker Duitsland is het allerlaatste land waar wij rekening mee dienen te houden. Herrinner je het afvegen van het collectieve Teutoonse gat met de kloppende begroting van vorig jaar. Elk EU-land moest een sluitende begroting hebben, op straffe van een flinke boete aan de EU. Wij hebben massaal ingeleverd en bezuinigd om het braafste jongetje van de klas te zijn, terwijl die kutmoffen er een bende van gemaakt hebben. Gevolg? Nul komma nul. En nu moeten wij onze bomen kappen zodat die Angela Merkel de lul van Bush nog dieper in haar moffenstrot kan laten glijden? Flikker toch op. Dat die AWACS neerflikkert op het detentiecentrum op Schiphol. Ik zou me kapot lachen.

Dan houd ik nog mijn smoel over de Man van het Jaar, die dit keer niet een man is maar een duo. Het Google-duo, welteverstaan. Dus niet een peacemaker, hulpverlener, dierenredder of iets dergelijks. De man van het jaar zijn twee mannen die hun aandelen hebben zien stijgen naar ongekende hoogten. Dat zijn dus de mannen waar we tegenop dienen te kijken. Subiet een Google voor je bakkes.

Met mijn oog gaat het intussen iets minder kut. Dat maakt heel deze shit nog enigszins draaglijk. Ondertussen ben ik nog steeds hard bezig om Amsterdam voorgoed te rug toe te keren, maar daarover in een volgend hoofdstuk.

Ondanks alles, wens ik iedereen een heel erg fijn kerstfeest toe, ondanks dat ik er zelf weinig mee heb. Iedereen die zich mijn vriend of vriendin mag noemen (en dat zijn er best veel, want ik ben gezegend met een hecht vrienden- en kennisenclubje, waarvan ik sommigen niet eens ooit in het Echte Leven heb ontmoet. Toch beschouw ik jullie als Vrienden, weten jullie dat wel?) wens ik niets dan geluk en liefde toe en ik meen dat ook nog, ondanks al mijn sarcasme en cynisme.
Ik heb namelijk ook een hart van goud

Oog om oog

Veel heb ik tegenwoordig niet echt te melden.
Dat komt omdat het winter is, en ik haat de winter zoals ik weinig zaken haat. Het is koud, het is donker, je komt je nest niet uit 's ochtends en niets ziet er maar half zo uitnodigend uit als in de zomer. Strand, terras en vrouw op straat zien er allemaal even vrolijk uit als een Oostduits bejaardentehuis.
Vanaf vandaag worden de dagen langer, zeggen de wetenschappers. Nou, ik denk dat ze alleen maar langer lijken godverdomme.

Op de koop toe heb ik voor de zoveelste keer een ontstoken oog. Het woord oog dien je uit te spreken op zijn Rotterdams, dus eug. Ik heb een ontstoken eug.
Daardoor kan ik mijn linker contactlens niet indoen, en heb ik dus rechts goed zicht en links min vijfeneenhalf. Min vijfeneenhalf betekent dat je met je smoel tegen je tv moer zitten om Teletekst te kunnen lezen. Dat je het leven ziet als een soort vage impressie van de werkelijkheid. Met een oog min vijfeneenhalf is zo mogelijk nog irritanter. Een soort halve scheelheid wat je chronisch chagrijnig maakt, koppijn geeft en mensen je doet aanstaren. Ze staren je aan omdat je ofwel je hoofd in een rare houding moet draaien om met ze te praten zonder gek te worden van half hoofd wel zien en half hoofd wazig zien, of ze staren je aan omdat je ze aanschampt in metro, bus en supermarkt. Afstand schatten is nog een hele kunst met mijn huidige visie op de wereld.

Een oplossing zou natuurlijk zijn om je reservebril op te zetten. Alleen is een bril totaal niet cool, vandaar dat ik er geeneen meer heb sinds mijn zeventiende. Mensen toch, wat snak ik op dit moment naar voor mijn part de meest on-coole bril ter wereld. Dagelijks kwak ik drie maal een klodder hormonen in, maak hem schoon met Zwitsal babyshampoo (welke mongool beweert dat dat niet prikt in je ogen, godvergloeiende godverdomme!) en houd ik hem lensloos. Het helpt totop heden geen fluit.

Ja, lieve mensen, jullie merken al gelijk dat ik in een opperbeste stemming verkeer.
Zojuist zat ik op de bank te bedenken waarover ik mijn logje zou maken, en ik weet zeker dat ik een goed concept had wat zichzelf wel zou uitwerken zodra ik achter mijn toetsenbord zou plaatsnemen. Wel, ik heb werkelijk geen flauw idee meer wat ik van plan was te gaan schrijven, hoezeer ik mijn smoel er ook over breek. Totale leegte.

Zal ik heel de shit maar deleten en morgen een nieuwe poging wagen?
Ach, fuck het maar ook..ik klik op de "publish" knop en ga iets anders doen.
Tot de volgende -hopelijk iets meer enerverende- blog!

Belgie rules!

Vanochtend hoorde ik even na zevenen een liedje op de radio, wat ik al vaker had gehoord. Ik dacht altijd dat het Blof was, en ook dacht ik steeds "dat hebben die Zeeuwse flikkers nog best aardig bijelkaar gejat en ik moet er niet direkt van overgeven, ondanks dat die hele Pascal dinges wat mij betreft een acute mosselvergiftiging mag oplopen.".

Bleek dat het helemaal niet om Blof ging (godverdomme hoe krijg ik dat Knackebrøtstreepje in vredesnaam door mijn O's heen, wie kan me vertellen hoe ik een ø typ, zodat er gewoon Bløf staat en geen Blof...gek word ik er van!) maar om een band waarvan ik de naam niet verstond, maar dat het alleszins niet die Vlissingse Flikkers waren, daar was ik met een aan waarschijnlijkheid grenzende zekerheid bijna van overtuigd.

Goed. Leg maar eens uit aan anderen welk lied je bedoelt. Het is niet Bløf, maar ze klinken wel zo. Iets met mijn hart. Gelukkig was daar mijn telepathische gave die op het juiste moment de juiste persoon online deed komen op MSN (of beter: Trillian, omdat MSN niet werkt hier), en ik vroeg haar ongeveer: Hoe heet die band die niet Bløf is, met dat lied over iets van mijn hart met die gitaar die klinkt als 1979 van The Smashing Pumpkins? En jawel, ze begreep ook nog wat ik bedoelde want ze zei vrijwel direkt "bedoel je IOS?" en inderdaad: het is de band "Is ook schitterend", met het nummer ehh.....Hoe het voelt.
Zegt me niets, vaag ooit van gehoord, maar mijn god wat een lekker nummer is dat eigenlijk. Zoals ik zei: beetje Smashing Pumpkins meets Bløf met een laagje Van Dik Hout. Lekker gitaartje, semi-intellectuele lulteksten als "Maar nu ik hier mezelf verlies en weer eens voor de stilte kies, schreeuw ik het uit vanbinnen maar je hoort me niet" en dat soort dubbele bodems waar negentienjarige rechtenstudenten-hockeytrutten een natte foef van krijgen. Hmmmm....rechtenstudentenhockeytrutten....ach, ach, als ik toch twee jaar jonger was....

Goed.
Iemand afgelopen weekend Wim Helsen gezien bij de VARA?
Zeg maar de Belgische Theo Maassen, maar dan zonder fans.
Naast Herman Brusselmans en die rooie van K3 heb ik er weer een Vlaming bij die ik hoog in mijn vaandel heb staan.
Ik bedoel; iemand die de volgende liefdesgedichtjes uit zijn botten weet te slaan, daar kan ik gerust naar kijken en luisteren met een glimlach op mijn smoel.


Ik zou graag aan uw ogen,
Zuigen met mijn mond.
Ik zal ze niet inslikken,
Nee nee ik spuug ze op de grond.

Ik zou u gaarne neuken,
Met mijne grote paal.
Ik zal nog al eens beuken,
Mijn paal die is van staal.

Ik zal nog graag eens vlammen,
Aan 300 per uur.
In uw foef en in uw prammen,
Ik ram u in de muur.

Ik zou nog graag eens beffen,
Mijn bakkes in uw trommel.
Gij zult nogal eens keffen,
Ik bef u leeg verdrommel.

Tsja, daar kan die Pascal van IOS nog een puntje aan zuigen, met de rest van Van Dik Hout.

Kiesstelsel op de schop

Mijn hemel, in wat voor wereld leven we?
Luister ik vanochtend naar de radio, hoor ik dat in de een of andere Q-Music top 1000 aller tijden of zoiets, het kutnummer The Final Countdown gewoon enkele plaatsen hoger staat dan Holidays in Spain van Counting Crowes met Blof.
Nou ben ik noch een fan van Blof, noch van die harige Counting Crowes, maar dat ene nummer is toch wel van een andere schoonheid dan die godverdomde kutzweden met het neppigste Jump-aftreksel aller tijden. Toen wist ik het al eigenlijk gelijk weer: we zijn met zijn allen keihard naar de kloten aan het gaan. Men vindt dus kennelijk nog altijd dat Europe hoog in de Top 1000 aller tijden hoort.
Ik vind dat dat wel genoeg zegt over onze samenleving.

Denk even na: dezelfde mensen die stemmen op Europe, hebben ook stemrecht voor de parlementsverkiezingen, en mogen ook meebeslissen over jouw en mijn toekomst.
Jongens, jongens toch. Ik ben er altijd een groot voorstander van geweest om het algemeen actief- en passief stemerecht allereerst maar eens totaal af te schaffen.
Vervolgens wordt iedere Nederlander, ongeacht godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht enzovoorts ,aan een test onderworpen.

Die test zal bestaan uit een aantal onderdelen:

-Welke muzieksmaak heeft die persoon. Heel simpel; kijk even in zijn of haar CD-collectie en je weet wat voor vlees je in de kuip hebt. Staan er teveel Nederlandstalige CD's in, of Celine Dion, of om het even andere meuk: geen stemrecht.

-Welke boeken staan er in je boekenkast? Heb je geen boekenkast, dan mag je sowieso niet stemmen, dat lijkt me evident. Staat er teveel Stephen King in: Raus. Isabel Allende: Vergeet het. Literatuur, Engelstalig, humor, stripboeken en naslagwerken, dat is een minimale vereiste om te mogen stemmen. Heb je een bijbel of koran? Jammer joh.

-Kledingkast; zelfde verhaal. Niet minstens 1 Diesel- Replay of Nudiespijkerbroek, dan wordt het tricky. Heel tricky.

-Merkloze zonnebril op je hoofd? Laat me niet lachen. Verbannen, dat tuig!

-Heb je nooit gehuild om muziek, films of andere kunstvormen, dan mag je sowieso niet eens de straat op, laat staan dat je mag stemmen.

-Nooit gelachen om Monty Python? Kansloos.

-Verkies je een Mercedes boven een BMW, dan verdien je wat mij betreft zelfs de doodstraf en stemmen is uiteraard een no-go area voor jou.

-Weet je een Gibson niet van een Fender te onderscheiden of anders een Monet niet van een Picasso? Laat je nakijken in een strafkamp.

-Ben je als kind niet door je ouders van museum naar museum gesleept, of weet je niet blindelings het eiland Mauritius op de kaart aan te wijzen, dan voel je het al aankomen: geen politiek meer voor jou, makker.

-Stop je je T-shirt in je broek in plaats van het er overheen te laten hangen, of draag je witte sokken, sandalen of moonboots, tsja.....eruit!


Zo kun je nog wel uren en uren doorgaan, maar wat mij betreft heb ik even een eerste opzetje klaar voor de herdefiniering van ons kiesstelsel.

In een land waar de doodgeschoten mus in een museum terechtkomt en de brandweer wordt vervangen door het leger, waar we een Ivoriaan nodig hebben om een kans te maken op het WK voetbal, de AIVD onderzoek doet naar het sexleven van een van de grootste oppositieleiders aller tijden, in zo'n land is het tijd voor radicale veranderingen.

Zeg dat ik het gezegd heb, makker.
Unquote

De geur van vroeger

Frits Philips is dood.
De vader van Theo en Thea, honderd jaar issie geworden.
Promt staat PSV in de laatste zestien van Europa. De bal kan raar rollen.
En ook Ajax is nog volop in de race voor de zevende plaats op de ranglijst.
Danny Blind zit nog steeds mijn club te verkloten, en die klootzak Jaake of hoe heet dat arrogant stuk vreten ook al weer, zit nog steeds met zijn arm in Danny's kont, en wie na dit seizoen het zinkende schip wil verlaten, mag de komende maanden op de bank plaatsnemen. Zo motiveer je je club. In een ander universum, Zeeuwse klootzak dat je er bent! Met je krullen en je wijkende haargrens en je Louis van Gaal-trekjes. Lul!

Ook het onderstaande vind ik nogal wonderlijk:




Oei...om nou het woord brandbrief te gebruiken in deze context, zeker gezien het bericht daarboven, je moet maar durven!

Verder boeit het nieuws me de laatste dagen opvallend weinig, zo viel me gisteren al op. Het proces tegen de Guy Verhofstadgroep, of hoe heten ze, is gisteren begonnen op een steenworp afstand van mijn huis. Een paar jaar geleden zou ik elke procesdag op de voet proberen te volgen, zo vol was ik van maatschappelijk engagement en dat soort onzin.
Nu moet ik bekennen dat dat engagement er nog wel degelijk is, maar dan vooral als het mijzelf op de een of andere manier raakt. En in het geval van Ali B. Bommel en zijn multiculti-knutselclubje denk ik echt waar "we zullen het allemaal wel zien, en zo niet, dan ook prima".
Ik durf te wedden dat deze gasten door de een of andere vormfout, of onrechtmatig verkregen bewijs of iets in die geest wel zullen worden vrijgesproken. Kan ik me wel over opwinden, maar laten we eerlijk zijn en alles in het juiste perspectief aanschouwen: of dit vrijmetselaarskringetje van couscous-vretende VMBO-ers nou de doodstraf door verplicht kijken naar de finale van Big Brother krijgt, of dat ze hier voor mijn part aan de overkant van de straat komen wonen; mijn leven zal er op geen enkele manier door veranderen.
So far for engagement.
Subiet een pak engagement tegen je bakkes, zou de vader van Herman Brusselmans hebben gezegd. En hij zou godverdomme nog gelijk hebben ook.

Flikker ik mijn CV voor de lol op Monsterboard, word ik links en rechts gebeld door detacheringsbedrijven wanneer ik kan beginnen en wat voor lease-auto ik zou willen hebben. Onder werktijd nota bene. Weer een conifeer in mijn reet, maar ik ben niet alleen te schijterig om van baan te veranderen, maar ook te verstandig op dit moment. Evengoed vind ik het wel interessant om op deze manier enigszins een assessment van mijn market value te krijgen. Conclusie: ik verdien te weinig. Veel te weinig. Maar ik heb het naar mijn zin bij mijn werkgever, en zodoende blijf ik voorlopig zitten waar ik zit. Met een half-lege portemonnee, dat dan weer wel, maar waar anders kan ik openlijk mezelf zijn zonder dat ik elke dag op het matje word geroepen wegens discriminatie, ongewenste intimiteiten, te laat komen en te vroeg vertrekken en algehele bullshit uitkramen, terwijl ik mijn eigen muziek onder mijn headset heb en ondertussen gepijpt wordt door de directiesecretaresse? Nergens!

Godverdomme, wat haat ik de winter toch.
Sinterklaas, Kerst, oud en nieuw, goede voornemens en je volvreten terwijl je even verplicht denkt aan alle ellende in de wereld (vergeet niet dat ik mijn engagement weliswaar grootdeels bij het grofvuil heb gezet, maar dat dat niet betekent dat ik me niet bewust ben van de hongerige negertjes in de Congo) en dan dat gedoe met die klotekerstbomen, sneeuwshit op je ramen, belachelijke kransen aan je deur (ik heb verdomme net de cirkel voor Zwarte Piet met moeite kunnen wegbikken) en dan to top it off; VUURWERK.

Mijn god, wat haaaaaat ik vuurwerk en wat haaaaat ik mensen die het afsteken en wat haaaaat ik mensen die hun halve maandsalaris uitgeven aan iets wat boem zegt.
Hoe godvergeten infantiel kun je zijn.
Boem. Pats. Geld weg.
Als kleuter was ik er bang voor, nu is mijn angst omgezet in pure walging.
Elk jaar weer hoop ik dat de een of andere klotescholier het waagt om een rotje ook maar in de buurt van de richting van mijn omgeving te gooien. Die gaat wat beleven. Maar nee, zelfs die lol van vuurwerk is aan mij niet besteed.
Het zal de blik wel weer zijn. Je weet wel, die Arjen-blik die mannen winden doet laten en vrouwen een vochtige onderbroek doet krijgen. Die blik ja.

Godverdomme, ik wou dat het lente was.
Ties heeft op mijn aandringen een schilderij gekocht.
Ik zag hem hangen en -mijn opa zou trots op me zijn, als hij nog had geleefd- werd er zowaar door geraakt
De perfecte balans tussen lineaire strakheid en frivole tutteligheid. Zoals het leven zelve. Enerzijds corny as hell want er staan bloemen op, en als ik iets slaapverwekkend vind dan zijn het wel schilderijen met bloemen. Hoewel schilderijen met mensen erop nog erger zijn. Weet je niets en kan je niets, schilder dan een mens, of nog suffer: jezelf.
Anderzijds ook bijna abstract richting de horizon, rechte lijnen, felle, haast onnatuurlijke kleuren, in balans gebracht door een spierwitte lijst. Je moet er godverdomme maar opkomen.
Normaal gaat mijn voorkeur uit naar het meer abstractere werk of desnoods een goeie Franse impressionist (pfff, alsof er ook impressionisten zijn die uit een ander land komen die een palet van een ezel kunnen onderscheiden), maar ik zeg altijd maar zo: voor een lineair bollenveld kun je me midden in de nacht wakker maken.

Maar vooral vind ik dit werkje van madame Oedekerk zo leuk, omdat het mij doet herinneren aan een specifiek moment op een specifieke dag, in een specifiek jaar.
Westland, lentedag, knetterende strakblauwe lucht, en Arjen die zich voor het eerst in maanden en maanden weer een heel klein beetje Arjen voelt. Optimisme, blik vooruit en schouders recht. Durf te leven en pak je eigen draad op, want niemand anders doet het voor je en voor je het weet ligt je draad in de goot om bij de pakken neer te zitten. Godverdomme, hou dit gevoel vast, makker. Zoiets. Ik ben blij dat het in mijn gang staat.
Ophangen doe ik nog even niet. Eerst de winter afwachten...

Ik mis mijn opa, de vader van mijn vader. Niemand weet dat.
Ook mis ik mijn oma, de moeder van mijn moeder. Mijn genenpoel, mijn beschermengel en mijn metgezel in moeilijke tijden. Ik zou nog zoveel tegen ze willen zeggen, ze zoveel willen laten zien. Kijk, opa, dit schilderij vind ik nou mooi. Lijkt een beetje op jouw stijl, vind je niet? Hij zou trots zijn dat zijn kleinzoon kunst koopt. Oma, dit is mijn meissie. Die andere wilde me niet meer. Deze wel. Leuk is ze he? Zullen we een keertje bij je langskomen, zou je dat gezellig vinden? En opa, mag ik nog eens op je atelier kijken, en mag ik me dan door de geuren van je verf en al je flesjes, doeken, ezels, paletten en kwasten en zo, mag ik me op die geuren laten meevoeren naar toen ik een heel klein jongetje was, terwijl jij altijd dezelfde opa bent gebleven totdat je er niet meer was.....? Mag dat?