Mijn god.

pas op wat je doet, en je weet wat ik bedoel als ik je hier aanspreek!!!!

Dat is de volledige inhoud van een bericht wat ik op mijn Hyves-pagina kreeg vandaag.
De afzender is ene Marc Ganzeman, klaarblijkelijk de vriend van mijn ex-vriendin.
Nu is het zo dat het enige -noodgedwongen- contact wat ik met haar nog heb, het maandelijks mailen van haar telefoonrekening is, omdat haar abonnement op mijn naam staat. Dat is alles.

Later legde de lelijke kaalkop met de paranoide schizofrenie aan me uit dat "hij wist dat ik op haar Hyves-pagina probeerde in te breken".
Wat?
Inbreken op haar Hyves-pagina? Niet alleen zou ik niet weten waarom (echt niet! wat voegt dat toe? dat ik ehh..wat...? wat zou ik kunnen? waarom zou ik willen wat er dan mogelijk zou kunnen zijn? wat de hel??), maar ik zou godverdegodverdomme niet eens weten hoe!!!

Ik denk echt dat sommige mensen mijn skillzzzz iets te hoog inschatten. En mijn gekte trouwens ook. Mijn hemel, wat een eikel.

Maar het verontrustende is, dat ik denk dat mijn ex zelf dus ook denkt dat ik haar lastig val of stalk of whatever. Mijn god. Anderhalf jaar samengewoond met iemand, en dan blijkt ze je zo slecht te kennen. Het voelt haast of ik word beticht van aanranding of zo! Echt waar, het gevoel is vrij dubbel: de kankermongool Ganzeman met zijn lelijke inteeltsmoel mag ter plekke sterven met zijn beschuldigingen, dat is duidelijk. Maar Tiesje, mijn ex, die ik toch altijd redelijk hoog had staan in mijn Boek van Lieve Mensen is de weg kwijt lijkt het...... daar baal ik van. Hoe kan zij of all people mij aanzien voor zo iemand? Zij?????

Bah.
Bah.
Bah.

Sure, ik kan een klootzak zijn. Een Klootzak en een Asshole met hoofdletters.
Maar dan wel met open vizier en recht in je godverdomde smoel. Nooit achter je rug of op stiekeme wijze. Zoals de fucking waard is, vertrouwt ze haar godverdomde gasten. Ik haat het met elke vezel in mijn wezen als mensen me zo totaal verkeerd inschatten. Niet mensen op straat of in de tram of op het werk; die mensen kunnen me gestolen worden. Maar iemand met wie ik godverdomde lief en leed heb gedeeld en voor wie ik 24/7 klaar stond om haar te helpen? Zo iemand? Pffff...... fuck off met je stank voor dank, en denk niet dat ik ooit nog een halve seconde zal stilstaan bij ons verleden of koesteren wat we hadden. Je brommer staat vanavond bij het grof vuil (wie wil er een scooter? vannacht op te halen aan de xstraat ter hoogte van de dijk) en je oude boeken en shit gaan de container in. Plaatsmaken voor niets. Fuck off.

Marc, watch your moves, want ik heb niet het idee dat jij het beste is wat Ties is overkomen de laatste tijd. Alleen daarom al is het beter als je me niet leert kennen.
Watch your moves, dat is alles wat ik je zeg, Marc.

Lul.

If you choose not to decide...

There are those who think that life has nothing left to chance,
A host of holy horrors to direct our aimless dance.

A planet of playthings,
We dance on the strings
Of powers we cannot perceive
"The stars aren't aligned,
Or the gods are malign..."
Blame is better to give than receive.

You can choose a ready guide in some celestial voice.
If you choose not to decide, you still have made a choice.
You can choose from phantom fears and kindness that can kill;
I will choose a path that's clear,

I will choose free will.

Ik hou niet van je

Bokito.

Iedereen kent ondertussen de naam van onze zilvergerugde vriend uit Blijdorp.
Ik heb er een dubbel gevoel over. Da's niet zo raar, want er is een gezegde dat gaat als volgt: twee joden, drie meningen.

Tuurlijk, dat stomme wijf had hem niet moeten pesten en uitdagen en dat soort shit. Het rund verklaarde zelfs nadat ze gebeten was, nog aan de pers dat ze zo goed contact met hem had en dat als zij naar hem lachte, hij zelfs terug lachte

Mijn god.
Heeft dat mens Gorilla's in the mist nooit gezien of zo?
Apen lachen niet. Punt.
Als het lijkt of een aap -of een ander dier for that matter- naar je lacht, dan kan je beter maken dat je de fuck wegkomt. Een aap die 'lacht' is namelijk een aap die boos is. Voor een chimpansee zou je al in je broek moeten schijten, die zijn iets van twintig keer sterker dan mensen. Maar een godverdomde zilverrug? Man, die eten chimpansees voor hun ontbijt!
Mijn god. Hoe stompzinnig kun je zijn?

Then again, dat beest was in Duitsland al twee keer eerder uitgebroken, zo bleek al snel. Op zich knap om vanachter Duitse tralies te ontsnappen; mijn voorvaderen waren minder gelukkig op dat gebied, maar dit terzijde.
Wat mij dan meer verbaast, is dat dat beest nooit is veroordeeld hiervoor!
Ik bedoel, kom op! Stel een voorbeeld voor alle andere dieren in Blijdorp en Artis en Arnhem en Emmen en weet ik veel waar! Weer dat slappe Hollandse gedrag, het aanpakken met de fluwelen handschoen. Zelfs in de zaak-Bokito wordt alles weer aan zijn jeugd geweten: hij zou niet op de juiste manier zijn opgevoed, maar door mensen, en ja... da's vragen om problemen. Ze zouden dat beest voor straf moeten opsluiten achter dik glas en tralies!

Flikker op met je kutaap. Ik zag gister nog een kort filmpje wat een bezoeker had gemaakt. Je zag die gorilla kwaad allerlei trappetjes opklimmen, en toen hij bovenaan het platform stond, gooide hij allemaal houten tonnen naar beneden als een soort barricades. De mensen zaten met hun handen in het haar, totdat er een klein Italiaans mannetje met een rode overall en een blauwe blouse aangezet kwam, en met hem wist af te rekenen.
Het was allemaal erg spannend.


Waarom heet Donkey Kong eigenlijk Donkey Kong? Waar is die ezel dan? Waarom geen Monkey Kong? Al vijfentwintig jaar denk ik dat een of andere kutjapanner een spelfout heeft gemaakt, en het zo gelaten heeft. Ik heb trek in pizza. Ik ga Mario bellen. Mario Bros heet hij. Hij heeft botkanker, vandaar.

When you go
Would you have the guts to say
"I don't love you
Like I loved you
Yesterday"

Arie! Arieeeeeee!!!!!

Weten jullie nog dat een jaar of anderhalf geleden die hele toestand met die dominomus aan de gang was? Dat ligt alweer ver in ons geheugen, maar ik zag zojuist dat er nog steeds mensen zijn die reageren op mijn blog wat ik destijds daarover heb geschreven.

Joop, dank je wel voor het herinneren dat Arie den Hertog een klootzak is. Mijn god, ik was het alweer helemaal vergeten, maar goed dat je me nog even helpt herinneren, kerel. Arie den Hertog dus, dat was de naam van de meneer die de mus heeft doodgeschoten omdat hij een paar dominosteentjes heeft omgestoten. Arie den Hertog.

Terug naar Joop en zijn commentaar. Wat schrijft hij zoal? "Als je nou zo veel tijd aan een dood musje besteed ben je gewoon zielig."
Aha.
Nederlandse taal was kennelijk niet je beste vak, Joop. Maar ik begrijp niet zo goed waar je heen wil met die zin. Dus jij vindt het raar en zielig als iemand "zoveel" tijd besteedt (let je even op de juiste schrijfwijze van de derde persoon enkelvoud, Joop, dan zet je jezelf niet zo voor lul, de volgende keer dat je komt huilen) aan een mus? Is het niet je stinkneef Arie geweest die er veel meer tijd in heeft gestoken? Die is helemaal van Lelystad naar Leeuwarden gereden, heeft de mus naar de hemel geholpen, en is weer helemaal teruggereden naar Lelystad , naar de Schoepenweg 24 waar hij werkt. Hoeveel tijd denk je dat daarin heeft gezeten, mijn vriend?

Verder zegt hij nog "maak je anders even boos over dingen als Irak ofzo? doe wat nuttigs? Hoeveel dieren worden er wel niet vermoord in Afrika en Azië? Zoals olifanten, tijgers e.d.?".

Eeeuuhhmmm.... wat? Boosmaken over Irak? Waarom? De Amerikanen maken daar duizenden arabieren dood. Waar zou ik me boos over moeten maken, precies? Wat is daar niet goed aan? Ik snap je even niet.
En hoeveel dieren worden er doodgemaakt in Afrika en Azië? Geen idee. Hoeveel dan? Olifanten en tijgers interesseren me echt geen ene reet. Oprotten met die beesten, ze stinken. Olifanten breken 's nachts in je slaapkamer in en komen dan je dromen stelen met hun grote slurven, wist je dat nog niet?

En tijgers zijn aanstellers. Punt. Hun naam lijkt veel te veel op reigers, maar ze doen er zelf geen ene moer aan om er fysiek ook maar bij in de buurt te komen. Ooit een tijger in de bomen zien zitten bij het Tropenmuseum? Of een tijger naast een sportvisser zien zitten wachten? Nou dan, flikker toch op met je tijgergezeik, man!

Tot slot komt vriend Joop met nog een erg nuttig tijdverdrijf: hij adviseert mij aan mijn penis te gaan likken. Het kutte is, dat ik dat niet kan. Echt, je weet niet half hoe ik daarvan baal, Joop. Maar wat dacht je ervan als jij eens hier kwam en eens lekker mijn reet kwam likken?

Overigens woont joop in de omgeving van Blaricum, en is hij helemaal geen neef van Arie den Hertog, zoals hij zelf zegt. Hij is namelijk via Google op mijn site gekomen, gezocht op "Ary den Hertog". Mijn god, Joop, wat ben je makkelijk op te sporen. Zal ik morgen je adres en telefoonnummer posten, of kom je eerst nog mijn reet likken?

Goede Vrijdag

Sjesus Christus wat een stel idioten lopen er toch in dit land.
Niet dat ik vandaag nou iets bijzonders heb meegemaakt of zo, het is gewoon een kreet die je eigenlijk elke dag wel vol hernieuwde verbazing kan uitgillen.

Toen Tom-Tom, Ingo en ik uit het raam van ons kantoor keken, zagen we een soort werk-trein-achtig-ding staan van 6 wagons of zo, allemaal geel en met ingewikkelde constructies erop. Het leek zo uit de Technisch Lego-folder te komen, echt te ingewikkeld en erg overdreven allemaal. Ik opperde al dat het wellicht een mobiel espresso-apparaat was of een landbouwvoertuig (alleen even rails in je weiland aan laten leggen en klaar!). Ergens in het midden stond, tussen de overige Duitse waarschuwingsborden, in grote zwarte letters "Deutsche Plasser".

Tsja. Moet je dan echt nog iets over een Duitse helm gaan mompelen? Nee toch.

Dat was mijn werkdag.
Op de terugweg nog even bij de (Kokhals. Klootjesvolk. Ik wil naar huis)Kruidvat (of is het godverdomme Kruitvat?)geweest voor Red Bull en nicotineshit en lenzenshit en afvalshit en kattenshit, alwaar een stel allochtonen (je mag geen kutbuitenlanders zeggen, schijnt het) gewoon achter de toonbank aan flesjes parfum liep te ruiken. Heel normaal. Toen een kassamedewerkster ze wees op hun bijzondere gedrag (He halloooooo!!! Je MAG niet achter de toonbank!!!!) wees, reageerden ze nog verontwaardigd ook. Ik had zin om hun hersens in te slaan met een blikje kattenvoer maar ik kon me beheersen door een plots opkomende vlaag van medemenselijkheid. Of was het gewoon luiheid?

Toen ik terug was bij mijn bolide, stond er een huisvrouw in een klein zakjapannertje op de parkeerplek achter mijn auto, en ze vroeg of ik wegging. Waar lijkt het op, stom wicht? Dacht ik. Ik antwoordde bevestigend en ze vroeg of zij dan op mijn plekje mocht staan. Ik snapte haar niet. Mijn plekje? En waarom zou je daar niet mogen staan dan? En waarom sta je niet goed waar je nu staat? Echt waar, ik snapte er geen reet van. Ik drukte de tape van mijn nood-achterruit nog maar eens stevig aan, stapte in en reed weg, nog net een Turkse moeder met een kinderwagen ontwijkend. Tuurlijk, douw je buggy met je kindje maar voor je uit als je blind oversteekt, wat kan het je schelen? Een nieuwe is zo weer aanelkaargeneukt. Stom wijf. Overigens gebeurde dit (of gebeurde, eigenlijk gebeurde er al met al helemaal niets) niet ver van de plek waar ik in 1989 op mijn brommer ooit een Turkse vrouw blijvend invalide reed, doordat dat mokkel het nodig vond om zich plotseling, zonder op of om te kijken voor mijn brommer te gooien. Heel mijn voorvork naar de filistijnen, en benzine en olie liep uit alle hoeken en gaten van mijn racemonster. Een dik jaar later moest ik me voor de rechter verantwoorden, net op de dag dat ik mijn geschiedenisexamen had. In een vale 501, All-Stars en een t-shirt van The Cult's Sonic Temple album maakte ik vervolgens ruzie met de Officier van Justitie, de advocaat van mevrouw Olgun, mevrouw Olgun en haar vier zoons, en tenslotte de rechter zelf. Ik had nog precies een uur om naar school te gaan (gelukkig ook in Amsterdam-Zuid, om de hoek bij de Beethovenstraat) en mijn examen af te raffelen. Een acht komma vier. Steek die maar in je reet, kloterechtertje met je lelijke toupet en je rare schoenen.

Maar vandaag, achttien jaar later, miste ik dus op een haar na een ver familielid van die mevrouw. De Officier zou trots op me zijn geweest, ook ik word ouder en wijzer.

Aangekomen bij mijn appartement (flat klinkt zo retro en goedkoop. Ik heb me voorgenomen om die laatste maanden dat ik nog in de ghetto woon, het consequent over appartement te hebben in plaats van flat, teneinde nog enig cachet te geven aan mijn leefsituatie. Ik wil dood.), althans de laatste kruizing die ik passeer, zag ik twee (het is echt toeval, ik zweer het) Marokkanen op elk een fiets van rechts komen. Weliswaar reed ik op een voorrangsweg en braken ze bijkans hun banden op de hagelwitte haaientanden die voor hun bestemd waren, de ene wilde per sé laten zien dat hij de domste was van de twee en reed -na een aarzeling die hem eerst bijna volledig tot stilstand deed komen, waarna hij zich bedacht en alsnog staande op zijn trappers uit alle macht probeerde tijdig voor mijn bumper te komen om zodoende alsnog het hiernamaals eerder dan de bedoeling te mogen bezoeken- met zijn achterlijke smoel door, ik zag hem bijna denken "Die kasjkop sjtopt toch wel".

Niet dus. Dat wil zeggen, wel dus, maar pas nadat ik hem de weg had geblokkeerd en ik zag dat hij zijn Wibra-jeans volscheet met donkerbruine angstschijt. Door het open raam verklapte ik hem dat zijn moeder een hoer is, zijn vader varkentjes neukt en dat Allah een kinderlokker is en ik parkeerde achter mijn flat netjes in.
Ik drukte mijn achterruit nog maar eens stevig aan en nam de lift naar boven. Afvallen is allemaal leuk en aardig, maar als de lift voor mijn smoel staat, dan stap ik er in. Boven aangekomen viel, dankzij mijn aangeboren gevoel voor detail en speurzin, een aantal zaken vrijwel direkt op, zoals daar zijn een omgevallen plant, mijn dekbed in de woonkamer, twee opgedroogde plakken kattenkots op mijn Trendhopper-bankstel en een halve kilo potaarde in de gang.

Ik gaf drie tijgers eten: ieder een half blik met antilope, zebra en hele stukken gnoe, ruimde de bende op en begon te typen.
Waar zou ik het vandaag eens over gaan hebben? Welja, over het stel idioten in dit land, met name op de weg en in de winkel. En aldus volhardend was er al rap wederom een spannend avontuur ten einde gekomen en op het einde aten we met zijn allen Brusselse wafels met veel slagroom en we moesten allemaal heel erg lachen, die ene Marokkaanse jongen met zijn vieze onderbroek het hardst van allemaal.

Ik hou van jullie.

Neem me, neem me mee....

Tot jij en ik de eerste zijn.

Wat me laatst al opviel, en nu ook weer, is dat ik de laatste maanden eigenlijk heel erg weinig (zeg maar gerust "niets". Nee zeg dan. Zeg het, godverdomme!)over mijn eigen gevoel opschrijf. Ik bedoel dan eigenlijk zoals ik dat bijvoorbeeld vorige zomer zo vaak deed, over de Padvindster en zo.

Betekent dat, dat ik op dat gebied weinig te zeiken heb?
Welnee! Integendeel. Mijn kop wordt van hot naar her geslingerd en weer terug en dan nog een rondje van de zaak en nog één om het af te leren.
Ik bedoel, qua emoties en dat soort shit, weet ik ook in 2007 van wanten. Het lijkt godverdomme trouwens of het alleen maar erger wordt ook, weet je dat?

Vroeger he, toen ik nog een knappe en slanke puber was en ik alle meisjes kon krijgen die ik wilde, dacht ik altijd dat het Later makkelijker zou worden. Paar keer je hart gebroken en je bent er aan gewend, zeg maar. Als je drie of vier keer iemand anders haar hart hebt gebroken, ben je er immuun voor, zoals een soldaat uit de Eerste Wereldoorlog zijn eerste dode nooit meer vergeet, maar vanaf nummer tien praktisch emotieloos doorloopt. Welkom in mijn loopgraaf. Mijn voeten zijn zeiknat, er knagen ratten aan de lijken die naast me liggen en ik blijf schieten op de vijand.

Goed, die lijken staan natuurlijk symbool voor al diegenen die ik zelf heb weggeduwd, die natte voeten zijn nat door mijn eigen tranen en de vijand is niemand anders dan ikzelf, dat mag duidelijk zijn qua literair gelul, maar toch heet ik jullie allen van harte welkom. Pak een karabijn en doe of je thuis bent.
Sjeah right, alsof je thuis ook een Wereldoorlog hebt. Dat zou wel bizar zijn, als je er over nadenkt. Dat je thuis gewoon de Derde Wereldoorlog uitvecht, zonder dat de rest van de wereld daar erg in heeft. Zou ook best zonde zijn van alle moeite, waar worden de helden geëerd en wie herdenkt de gevallenen later? Je buren soms? Laat me godverdomme niet lachen. Mijn buren vechten hun eigen wereldoorlogen uit met de spoken uit hun eigen gedachten en de angsten uit hun eigen jeugd. Wat een gelul.
Voor die mensen die denken dat ik iets bedoel met bovenstaande vergelijkingen, kan ik alvast verklappen dat gelul is; ik houd ervan om dramatisch-literrair uit de hoek te komen, zodat andere -dus dommere- mensen denken dat ik er iets anders mee bedoel dan ik zeg, maar die mensen zijn niet voor niets dommer dan ik en dus verklap ik langs deze weg voor eens en voor altijd: Als ik iets anders zou bedoelen dan ik zeg, dan had ik het wel anders gezegd.

Dat gelul van tussen de regels doorlezen en andere bullshit moet maar eens ten einde komen deze zomer. Ik bedoel, wat bedoel ik ook al weer? Ik bedoel, welja, dat ik het ook niet weet.

Daar ga je weer, het moest niet mogen. Gewoon van voor af aan.

Vier Weken van Van Dik Hout is een rockplaat die je niet mag onderschatten. Daarvoor en daarna hebben ze nooit meer geklonken als toen, in 1995, toen ook hun toekomst nog aan hun voeten lag. Wat een gelul weer. Het is gewoon een lekkere plaat. Ik wil naar bed met die plaat. De liefde bedrijven met Van Dik Hout en aan ze vragen of ze mijn held willen zijn vanavond, vannacht. Nee dat wil ik eigenlijk helemaal niet. Lijkt me geen reet aan. Ten eerste veel te druk, ten tweede het verkeerde geslacht. Ik val zelf meer op mensen met twee bolletjes van voren en een gleuf van onderen. Twee bolletjes, één aardbei en één citroen. Hoorntje heb ik zelf. Slecht.

Ik weet godverdomme niets zinnigs te schrijven, valt het op?
Aldus en zodoende brei ik er een einde aan. Maar niet voordat ik heb geconstateerd dat het bijwoord "aldus" ook in meervoud beschikbaar is, en dan wordt het Aldi. Van de supermarkt. Aldussen. Met je neus ertussen.

Gaan we nou eindelijk eens een keer kussen?

Welkom thuis

Alle Marokkanen mogen dood.

Ar, lekker genuanceerd weer...alle Marokkanen, zeg je?
Ja, alle.
Maar je kent toch ook aardige, grappige en zelfs lieve Marokkanen? Hier, lul, dat ene mooie en lieve meisje uit het Noorden waar je mee gedate hebt, die is zo lief! En die twee, nee drie collega's van je, daar kan je het toch heel goed mee vinden zelfs? Praatje maken, beetje lachen en geinen, vroeger nog wel eens een peukie met ze paffen en lekker slap lullen, buiten. Mogen die dan ook dood???

Ja, die mogen ook dood.

Ik ben het namelijk een beetje zat om godverdomme altijd maar weer dat onderscheid te moeten maken, steeds maar te moeten nuanceren en steeds maar weer kaf en koren van elkaar gescheiden te moeten houden.
Laten ze dat zelf maar eens doen; duidelijk maken waar de grens tussen goed en slecht ligt. Waar waren de buurtvaders? Waar is de gesubsidieerde hulpverlening voor mij? Waar is de SP als je ze nodig hebt? Flikker toch op.

Voor de derde keer in een jaar tijd is er ingebroken in mijn auto. Dat wil zeggen: voor de derde keer in een auto die ik rijd. Niet alle keren was ik ook de daadwerkelijke eigenaar, maar voor de derde keer zat ik op bureau Allebéplein mijn gal te spuien tegen een éénstreper, en voor de derde keer zat ik koffie te drinken bij Carglass op de Deccaweg in Sloterdijk. En voor de derde keer zal ik over twee weken een brief in de bus krijgen dat het onderzoek is stopgezet wegens te weinig aanwijzingen die kunnen leiden naar de verdachten.

Het gebeurde vanmiddag, op klaarlichte dag in een straat waar mensen op hun balkon stonden en waar schilders aan het werk waren. Op enkele meters afstand. Mijn alarm ging meteen af; ik rende naar buiten en zag twee Marokkanen wegrennen met lege handen. Niemand deed iets, niemand riep iets, en ik was te laat beneden om hun hersens in te slaan met een honkbalknuppel.

De snotneus die mijn aangifte even later opnam zei tegen me: "Sja, meneer, je kunt het toch niet voorkomen hè...". Ik merkte op dat ik dat nog zo net niet wist, en dat ik dat bovendien een weinig constructieve houding vond voor een diender. Zo jong nog, slechts één streep op zijn mouw en dus nog in opleiding en dan al zo cynisch als de koning van Siam. Ach, neem het hem eens kwalijk, de arme ziel. De politie heeft hier in West al jaren geen ene reet meer te vertellen. Je zag hem haast denken: "even snel mijn opleiding afraffelen en dan snel verhuizen naar een korps in Twente of in Zeeland." Neem het hem godverdomme kwalijk, de klootzak.

Een overbuurman, een van de studenten die ik vaak heb vervloekt zag alles gebeuren en belde gelijk de politie. Ik sprak hem later, toen ik in mijn auto stapte om mijn ruit te laten vervangen, rende hij zijn huis uit om mij hiervan op de hoogte te stellen. Wat een aardige jongen was dat. Hij belde dus de politie en vertelde hun wat er net was gebeurd en hij had een signalement en een looprichting en was bereid een en ander te verklaren teneinde de opsporing te vergemakkelijken en in dezelfde klap te voldoen aan zijn verantwoordelijkheidsgevoel (voor de twintigers onder ons: dat is iets van vroeger, waar je opa of oma je wellicht nog iets over kan vertellen.) De dienstdoende telefoonlul van de gendarmerie vertelde hem dat dat toch geen zin had en dat hij het maar moest laten gaan.

So much voor godverdommese maatschappelijke betrokkenheid. Er wordt ingebroken in een auto, de daders lopen nog in de straat, je kan ze beschrijven en zelfs aanwijzen, maar de politie vindt het niet nodig om te komen. Zoek het maar uit.

Ik haat Marokkanen. Niet alle, maar de meeste. Niet omdat ik een racist ben, geenszins. Racisme is de leer die uitgaat van het minderwaardig zijn van bepaalde rassen aan andere rassen, waarbij meestal het Westerse ras beter zou zijn dan andere. Dat is onzin.
Sterker: ik vind dat een van de meest debiele en achterlijke vormen van in de maatschappij staan die je kan bedenken. Racisten zijn hele erge domme mensen.
Nog nooit heb ik iemand be- of veroordeeld om zijn of haar uiterlijk, ethnische afkomst of religie. Ik meen het. Ik bedoordeel mensen om hun daden en om waar ze voor staan.
Daarom haat ik de meeste Marokkanen.

Wat staat er ook alweer in de Koran over diefstal?