Ik zeg Stefan Postma.
Wie?
Stefan Postma. Mijn God.
Liever met een gebroken poot onder de lat, dan een dildo in je gat.
Sjezus....en dan denk ik dat ik problemen heb.
Goed. Verder.
Vandaag dacht ik er toch echt uit te zien als een hufter: haar wild gestyled (dank aan Kinky Kappers), een pooier-sikje (dank aan Gilette Mach 3) en gehuld in klootzakkenkleding (dank aan Nudie, Levi's en Timberland)
Zal je net zien dat iedereen je op zo'n dag kan lezen als een open boek met koeienletters en Dick Bruna-plaatjes. Fuck. Nijntje doet stoer, zeg maar.
Ik geloof dat ik nog nooit zo vriendelijk bejegend ben als vandaag. Bejegend is een mooi, klassiek woord. Zelfs het kassameisje gaf me een knipoog. Fuck. Ik wil stoer zijn. Njeh. Volgend leven dan maar.
En zij koopt een trap naar de hemel. Slaat eigenlijk ook nergens op. Ik zal haar govderdomme een trap naar de hemel geven, de sloerie!
And if you listen very hard ,the tune will come to you at last.
When all are one and one is all. To be a rock and not to roll.
En zo is het, zeg dat Robert Fabriek het heeft gezegd.
Nog steeds weiger ik toe te geven dat ik niet kan stoppen met roken. De afgelopen dagen heb ik er soms 1, soms 2 op een dag gerookt. Vandaag nog niets en dat zal vermoedelijk zo blijven, al ware het om het simpele gegeven dat ik geen sigaretten in mijn bezit heb. In mijn bezit. Dat zijn drie leuke woordjes, zeker in die niet zo willekeurige combinatie. Viv stinkt uit zijn bek. Ik ga er zo wat van zeggen.
Twee vrouwen onder de douche is misschien wel het mooiste wat er is.
Sommige whisky is best te zuipen en er zit een parkiet in de boom.
Ik heb nu twee Irissen online, zie ik. Een is mijn nichtje en de ander is dat niet. Ze hebben nooit samen onder de douche gestaan. Ik heb twee irissen online en twee irissen in mijn eigen smoel in de kleur bruin. Donkerbruin. Tegen het zwarte aan, behalve als er direkt zonlicht op schijnt. Dan is het hazelnootpastabruin. Nutella is lekker, alleen koop ik het nooit. De smaak van Nutella is derhalve nog steeds een exclusiviteit in mijn smaakspectrum. Smaakspectrum is een stom woord, ik weet niet eens of het echt bestaat of dat ik het hier ter plekke zit te verzinnen.
Ik ben gevoelig. Daar heb ik van de week met iemand over gepraat. Die iemand leest dit misschien wel nu. Als jij dit bent: Hee hallo daar! Wil je wat drinken van me? (die grap begrijpt alleen zij en dat moet zo blijven) Als je iemand anders bent: wil je wat drinken? (in dit geval is het geen grap maar een gewone vraag.) Dokter, ik word altijd zo geil als ik alcohol op heb. Dat is apart, we zullen eens kijken, gaat u maar zitten. Terwijl ik de literatuur erop nasla, wilt u misschien iets drinken?
Sjesus, die Stefan Postma. Ik ken een Johan Postma, ik zal eens informeren of dat toevallig familie is en of Johan het ook graag up the poop shute krijgt van zijn vrouw. Zo ja, dan verhuis ik niet naar Zwolle.
And if I say to you tomorrow
Take my hand child, come with me
Trut. Je laat me alleen.
Laat me niet alleen maar houd me nou een keertje vast.
Nee, dat ga je niet doen. Niet in dit leven althans.
Zullen we nog een keer samen huilen?
Of zullen we gewoon samen lachen zoals altijd?
Zal ik alleen lachen, maar van binnen stiekum huilen zodat je het niet merkt?
Of zal ik je met rust laten?
Nee, jij laat mij ook niet met rust, je komt steeds kiekeboe zeggen in mijn brein, op de meest ongelukkige momenten voel ik je en mis ik je en denk ik aan wat had kunnen zijn maar er niet is door een ongelukkig samenspel van het lot en slechte timing en gewoon een kutzooi, laten we dat laatste vooral niet buiten beschouwing laten.
Toch denk ik dat er ooit een tijd komt dat....
Maar misschien ook niet en zit ik me hier ter plekke gewoon vreselijk te vergissen, net zoals jij dat op dit moment aan het doen bent terwijl je in zijn armen ligt. Trut. Trut, ik mis je. Stommerd, kom hier en houd me vast en haat van me.
Wederom is de tijd aangebroken om abrupt te stoppen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten