Mama.....

Men oh men.
Is het de ene toko niet waar je gek van wordt, dan is het de andere wel.
Toen ik vorig jaar mijn eerste motorrijtuigenbelastingaanslag (scrabble!) kreeg, stond er een totaal verkeerd rekeningnummer op de acceptgiro vermeld. Geen idee hoe ze daar aan kwamen, het grappige was wel dat het een oud nummer van mezelf was, maar wat ik al jaren niet meer gebruik.

Even een telefoontje om het recht te zetten en Bob's your uncle, zou je zeggen.
Niet in dit land.
Maanden van bellen -want nog steeds het verkeerde nummer- later, kreeg ik eindelijk, ergens in november, de eerste acceptgiro met mijn echte gironummer erop. Joechei! Ik vroeg of ze ook een nieuwe acceptgiro konden sturen met alle openstaande eerdere bedragen, zodat ik alles in één ruk zou overmaken. Gedaan, was een flink bedragje inmiddels, maar netjes overgemaakt vorig jaar ergens. Bob's your uncle, zou je zeggen.
Niet in dit land.

Vandaag kwam ik thuis, en daar lag een blauwe envelop. Vreemd, ik heb alles zover ik weet allang betaald, en bovendien net afgelopen week mijn aanslag voor maart gekregen, dus een herinnering lijkt me ook vreemd. Ik opende het blauwe geval, en oei oei oei een Dwangbevel In naam der Koningin voor het bedrag van 76 Euro, aangevuld met allerlei kosten, totaal 116 Euro precies.

Ai. Auw. Grom. Maargoed, goedgeluimd als ik vandaag was, besloot ik verder niet te zeiken en te kijken naar alle bedragen die ik tot nu toe voor Kaatje had overgemaakt. Godver, het lijkt te kloppen. Twee termijnen gemist. In september.
Goed, nooit een herinnering, laat staan een aanmaning gehad, dus om als eerste herinnering na een half jaar ineens een dwangbevel te sturen vind ik zelf wat cru, maar allez....ik ben de beroerdste niet, zwem in het geld en heb geen zin in nog meer hoofdpijn dan ik al heb, dus fuck it! Ik maak de hele bende gewoon over en laat ze verder lekker de tering krijgen. Principes zijn oke, zolang je er maar geen koppijn van krijgt, zeg ik altijd.

"U kunt het verschuldigde bedrag overmaken met de acceptgiro die u eerder van de Belastingdienst ontvangen heeft" staat er achterop.
Euh....welke acceptgiro....? En dan nog...dan zou er een verkeerd rekeningnummer opgestaan hebben, en een verkeerd bedrag (namelijk zonder de kosten van het dwangbevel) dus is het sowieso useless. Eens verder lezen...
"Als u de acceptgiro niet meer heeft, kunt u het bedrag overmaken op rekeningnummer 2445588 van de Belastingdienst. Vermeld dan altijd het aanslagnummer van de betreffende belastingaanslag".
Ok, dan doen we dat. Bob's your Uncle.
Niet in dit land.

Ik log in op MijnPostbank, vul de gegevens in, en als opmeriking -zoals gezegd- het aanslagnummer. Klik, klik en "deze overboeking vereist een betalingskenmerk. Het betalingskenmerk vindt u op de acceptgiro"
Zucht. Betalingskenmerk. Mijn god. Brief nog een keer van A tot Z doorgelezen, geen betalingskenmerk. Weet je wat? Ik vul als betalingskenmerk het aanslagnummer in! Dat bedoelen ze natuurlijk! Klik, klik. Fout betalingskenmerk.
Zucht.

Belastingtelefoon bellen.
De wachttijd bedraagt tussen de vijf en zeven minuten.
Twintig minuten later iemand aan de telefoon.
Ik zeg, met mijn vriendelijkste telefoonstem "Goedenavond mevrouw, ik wil graag, of wil, moet, een bedrag overmaken naar aanleiding van een dwangbevel van mevrouw Beatrix, maar ik moet een betalingskenmerk invullen wat ik nergens kan vinden. Een acceptgiro heb ik namelijk nooit gehad, dus kunt u voor mij aan de hand van mijn SOFInummer een betalingskenmerk geven alstublieft?" Nice one, dick head.

"Dan ga ik u toch even doorverbinden met de afdeling Betalingen, want ik vind het wel heel raar dat u nooit een acceptgiro heeft gehad, en nu ineens een dwangbevel krijgt hoor!" zei de dame vriendelijk.
"Dat hoeft niet joh, ik betaal wel gewoon. Geeft u me het nummer, dan maak ik het over en zijn we klaar. Alleen een betalingskenmerk, klik, klik en klaar. U blij en ik blij"
"Nee, ik ga u doorverbinden. Fijne avond meneer"
"Zucht."

Volgende mensje aan de telefoon.
Ik leg het nog een keer helemaal uit, en halverwege onderbrak ze mij "Ennnnnn nu heeft u natuurlijk een betalingskenmerk nodig" ..."Euhmm...ja, precies..."
Klik, klik, het kenmerk is blablabla punt blablabla punt blablabla punt bla.
Typ Typ Typ. "Owwww maar nu kan ik het veld 'opmerkingen' niet meer invullen, zie ik. Het is ofwel een opmerking, ofwel een betalingskenmerk, dus waar vul ik nu het aanslagnummer in op de overmaking, mevrouw?"
"Nee, dat hoeft niet, want als u het betalingskenmerk invult, kunnen wij aan de hand daarvan uw aanslagnummer weer opzoeken"
"Aha. Dan staat het dus fout achterop het dwangbevel"
"Nee meneer"
"Ja mevrouw. Er staat namelijk, en ik citeer: Als u de acceptgiro niet meer heeft, kunt u het bedrag overmaken op rekeningnummer 2445588 van de Belastingdienst. Vermeld dan altijd het aanslagnummer van de betreffende belastingaanslag Dat kan dus niet. Er had moeten staan: Vul dan het betalingskenmerk in, overigens een betalingskenmerk wat ik met geen mogelijkheid kan weten, want dit is de eerste keer dat ik iets hierover hoor.
"Oh, dat kan best, dan is het nog niet aangepast naar internetbankieren"

Neuh...tuurlijk niet...bestaat pas vijftien jaar of zo....zucht..
Goed. Prettige avond mevrouw, prettige avond meneer en zo.
Op mijn scherm stond het inmiddels volledig ingevulde Postbankscherm.
Ik hing de dame op, zuchtte nog eens diep, verbaasde weer eens over zoveel incompetentie en las alle regels nog eens door, voor ik op "verzenden" zou klikken.
Rekeningnummer? Correct. Betalingskenmerk? Correct, want dat typte ik in terwijl ze het mij voorlas. Bedrag? Correct. Alles flex, mooi zo. Klik op Verzenden.
"Uw sessie is verlopen. Klik hier om opnieuw in te loggen"

Wit Scherm.
Alles kwijt.

Ik moet heel zachtjes huilen.