Zeeolifantjes zijn zieliger dan mensen

Zoals sommigen van jullie bekend is, kan ik me mateloos ergeren aan domme mensen.
Kijk bijvoorbeeld eens naar het stel idioten wat vanavond staat te demonstreren bij het cellenblok op Schiphol.

Toegegeven: het is schandalig dat dit is gebeurd.
Dit kan en mag nooit of te nimmer gebeuren, de Nederlandse staat heeft de wettelijke verantwoordelijkheid over gedetineerden en is dus medeschuldig aan de dood van deze elf personen. Fair enough.
Maar de kneuzen die staan te demonstreren, gebruiken dit drama als argument tegen het uitzettingsbeleid van minister Verdonk.
Huh?
Wat heeft het een in godsnaam met het ander te maken?
Tuurlijk; de getroffen gedetineerden waren illegaal in Nederland, en dankzij het beleid van Verdonk zaten ze -terecht- in hechtenis, in afwachting van hun uitzetting.
Maar dat heeft in geen enkel opzicht te maken met de oorzaak van deze brand!

Wanneer een "normale" verdachte , zeg iemand die met een promillage van 1.8 over de snelweg raasde, in de cel zit en daar bij een brand of op een andere manier sterft, roept toch ook niemand dat de Wegenverkeerswet niet deugt?

Ik snap de logica van deze figuren werkelijk niet. Ik heb echt mijn best gedaan, maar ik ben er denk ik gewoon te slim voor.
(Dat daarentegen kloothommel Donner eindelijk eens mag opflikkeren, is iets anders. Dit is de grootste megablunder van zijn onophoudelijke lijst van fuckups. Justitie is verantwoordelijk voor alle penitentiare inrichtingen en huizen van bewaring, en ook voor dit cellencomplex op Schiphol. Hondelul Donner is de eindverantwoordelijke voor het -naar het zich laat aanzien- gebrekkige aanname- en veiligheidsbeleid bij deze uitzettoko. Geen Bedrijfshulpverlening aanwezig, ongeschoolde bewakers, ik vind dat nogal wat. Oprotten, Donner. Nu. Maar Rita heeft hier geen moer mee te maken!)

Verder moet ik eerlijk bekennen dat de dood van deze figuren me persoonlijk geen klote interesseert. Niet omdat het illegale vreemdelingen zijn, maar omdat ik ze niet ken, ze nooit gezien heb en mijn leven vandaag niet anders is dan gisteren doordat zij er niet meer zijn.
Zelfde geldt voor de tienduizenden doden in Kashmir, zelfde geldt voor de tienduizenden tsunamislachtoffers.
Sorry, het doet me niets.
Dat komt -daar ben ik van overtuigd- doordat ik van de generatie ben die van kinds af aan onder het eten werd geconfronteerd met Socutera-filmpjes van negers met dikke oedeembuikjes en vieze vliegjes in hun ogen.
Als je dat soort shit maar vaak genoeg ziet, raak je er aan gewend. Conditioneren, noemt men dat. Zoek zelf maar op in Psychologie voor idioten.
Ook het feit dat ik een ongevoelige klootzak ben zal hieraan bijgedragen hebben, dat geef ik toe.

Trouwens, wat zit ik godverdomme te zeiken, ik ben helemaal niet ongevoelig!
Vorige week nog, heb ik een half uur lang zitten huilen als een klein kind.
Tranen met tuiten, ik was ontroostbaar en ik voelde me ellendiger dan jullie je kunnen voorstellen. Ik zat er helemaal doorheen en mijn hele avond was naar de kloten.
Waarom?
Ik zag -mijn hart breekt verdomme met terugwerkende kracht wederom- een baby-zeeolifantje wat (lach niet!) werd doodgedrukt door zijn ouders, die bovenop hem lagen te krikken!!!
Zesduizend kilo aan zeeolifantenvet lag er bovenop dat afzichtelijke, maar o zo lieve beestje te klotsen. Mamazeeolifant had het door en wilde weg, maar papazeeolifant, de gore klootzak, dacht maar aan een ding: zijn godverdomde zeeolifantenzaad in die berg vet spuiten.
Dat arme, arme jonkie zat eronder, en probeerde uit alle macht weg te kruipen maar zijn achterlijfje zat muurvast onder mama en papa.
Hij keek godverdomme in de camera en huilde naar de cameraploeg "help me dan...alsjeblieft, help me...het doet zo'n pijn..." en die National Geographic-klootzakken bleven doorfilmen.
Het jonkie, ik zal hem nooit vergeten, stierf een gruwelijke dood.
Zijn lijfje werd kapotgedrukt door zijn eigen papa en mama, en het laatste shot wat je zag was dat hij zijn laatste adem uitblies op het strand, papa en mama waren in geen velden of wegen meer te bekennen. Zijn schedeltje was gebarsten alsof het een ingedrukte eierschaal was en overal sijpelde bloed uit. Hij knipperde nog een paar keer met zijn donkerbruine zeeolifantenoogjes, recht in die klotecamera, en stierf onder de ogen van de documentairemakers. En onder mijn ogen. Ik wilde dat ik het nooit gezien had, en de enige reden dat ik niet na twee seconden al verder zapte, was omdat ik er van overtuigd was dat hij het wel zou redden.
Niet dus.
Mijn god, wat heb ik gehuild. Eerlijk waar, dit was misschien wel het verschrikkelijkste wat ik in mijn hele leven heb gezien op de televisie.

Sommige domme mensen roepen nu "tsja, dat is natuur he. Moet je nooit in gaan ingrijpen. Zo gaan die dingen nu eenmaal."
Tegen die mensen zou ik willen zeggen: flikker op. Val dood.
Is iemand met kanker dan niet net zo goed natuur? Gaan we dat filmen zonder in te grijpen?
Of een tsunami met honderdduizenden slachtoffers? Tsja, da's natuur he. Mooi man. Natuur. Schitterend. Moet je nou toch eens kijken. Jaaaaa, ik ben een echte natuurliefhebber.

Die brand vannacht op Schiphol, was dat ook natuur?
Zaten de bewakers niet gewoon naar hun monitors te staren, bak chips erbij en dachten ze dat ze naar een documentaire op National Geographic Channel keken....?
Dat zou een hoop verklaren....

35

Afgelopen zondag ben ik vijfendertig geworden.
Vijf-en-fucking-dertig.

Als ik groot ben, wil ik een huis met een tuin en een stationwagen voor de deur en geen twee maar vier katten. Als ik groot ben, wil ik......iets met computers gaan doen.
Stukje bij beetje komen we er wel. Misschien iets later dan ik op mijn achttiende voor ogen had, maar aan de andere kant: als je op je eenentwintigste al helemaal gesetteld bent, heb je de volgende zestig jaar ook niet echt veel afwisseling meer.
Je trouwdag: de mooiste dag van je leven.
Mooi, dan heb je die vast gehad.
Ik bedoel, waarom zo'n haast maken, nietwaar?
(Dat is net zo'n zwakke opmerking als arme mensen die zeggen dat geld niet gelukkig maakt, of lelijke mensen die zeggen dat uiterlijk niet belangrijk is. Gelul! Geld maakt wel degelijk gelukkig, of het helpt op zijn minst voor een groot deel mee: minder zorgen, minder stress, tijd voor andere dingen waardoor je gezondheid beter wordt, waardoor je...enfin je snapt waar ik heen wil. Zelfde geldt voor knappe mensen zoals ik. Lelijke mensen; ik moet ze niet om me heen hebben. Slecht voor je imago, en vaak ruiken ze ook apart. En saai dat ze zijn! Saai! Nee, lelijk en arm zijn, dat is niet iets waar ik van droom.)

Trouwens, wat is ehh dinges.....kom, hoe heet dat nummer nou, ehmm Hammer to Fall van Queen toch een lekker nummer! En is het jullie ooit opgevallen dat ze exact dezelfde akkoorden gebruiken als Never be Clever van Herman Brood? Uiteraard in een iets andere volgorde, maar zelfs dat valt nog wel mee. Voor driekwart hetzelfde en toch twee totaal andere nummers.
De andere overeenkomst is dat beide zangers morsdood zijn.
Derhalve een waarschuwing voor een ieder die dit leest; probeer het zingen op een melodie waarin de akkoorden A, D/A, A, D/A, A, D/A, E/A en A elkaar opvolgen, te vermijden als de pest.

Heb ik nog iets zinnigs te melden? Nee, want ik zit de hele week op cursus en heb geen zin om buiten lesuren nog na te denken of wat dan ook te doen.

Wat kan je over die cursus vertellen, Ar? Vertelllllll het ons! Maak ons gek, desnoods leggen we geld toe!!!
Ok, vooruit dan maar weer....

BEA WebLogic is a J2EE application server and also an HTTP web server by BEA Systems of San Jose, California, for Unix, Linux, Microsoft Windows, and other platforms. WebLogic supports Oracle, DB2, Microsoft SQL Server, and other JDBC-compliant databases. WebLogic Server supports WS-Security and is compliant with J2EE 1.3.

BEA WebLogic Server is part of the BEA WebLogic Platform™. The other parts of WebLogic Platform are a) Portal, which includes Commerce Server and Personalization Server (which is built on a BEA-produced Rete rules engine), b) WebLogic Integration, c) WebLogic Workshop, an IDE for Java, and d) JRockit, a JVM for Intel CPUs.

WebLogic Server includes .NET interoperability and supports the following native integration capabilities:

Native enterprise-grade JMS messaging
J2EE Connector Architecture
WebLogic/Tuxedo Connector
COM+ Connectivity
CORBA connectivity
IBM WebSphere MQ connectivity
BEA WebLogic Server Process Edition also includes Business Process Management and Data Mapping functionality.

WebLogic supports security policies managed by Security Administrators. The BEA WebLogic Server Security Model includes:

Separate application business logic from security code
Complete scope of security coverage for all J2EE and non-J2EE components

En nou smoelen dicht want Arjen wil rust.

But enough about you....let's talk about me!

Allemaal goed en wel, dat gemekker van die gozer, maar wie is hij nu eigenlijk?
Ik draai het Love album van The Cult de laatste dagen weer vaak.
Momenteel echter, staat er een bootleg van Marillion op.
King of Sunset Town galmt door huize Arrrrjen, terwijl mijn lieve, lieve rooie katertjes rondbanjeren over het laminaat, tussen de Ikeameubeltjes door.
Scheren doe ik bij voorkeur nat en dan wel met Williams scheerolie en Gilette M3-mesjes, je weet wel, die groene trillende shit van de reclame. Scheert totaal niet beter, maar het houdertje heeft een mooiere kleur dan de vorige (Mach3 Formula1, die was Ferrari-rood)
Om de een of andere twisted tachtigerjaren-loophole in mijn hoofd, ben ik nog steeds merkengeil; zelfs mijn boxershort is van Hugo Boss en mijn sokken van Reebok. Als ik geen Diesel, Replay, Nudie of desnoods een Levi's, Gapstar of JC Rags aan mijn iets te mollige lijf heb, voel ik me mezelf niet.

Ook met dure merken heb ik geen idee hoe het voelt om mezelf te zijn, maar ik zie er tenminste uit of ik me goed weet te kleden.
Mijn god, zondag word ik alweer 35.
Vijfendertig! Sjezus Mina.... 1970 is mijn bouwjaar.
Soms realiseer ik me ineens dat er tussen de Tweede Wereldoorlog en mijn geboorte minder verschil zit dan tussen nu en mijn geboorte!
Niet zomaar wat verschil, nee, TIEN JAAR verschil. Ik bedoel....nog zoiets. Toen mijn vader 35 was, in 1981, was ik 11 en mijn zus 13 en was hij getrouwd (met mijn moeder, echt waar) en had een Landrover en een zeilboot in Monnickendam en een echte baan.
Stel je voor man! Arjen met twee kinderen van 13 en 11, en een zeilboot.
Wat dat betreft denk ik soms echt wel eens dat ik iets mis of zo, iets van ambitie of voor mijn part mezelf serieus nemen of dat soort nonsens.

When I meet God is ook een mooi nummer van Marillion, trouwens, maar dat terzijde.

Ik ben geen fan van Nederlandse literatuur, maar Herman Brusselmans is mijn literaire held. Tsja, een Belg...
Soms kan ik huilen om muziek, huilen om een natuurfilm, huilen om de dood, huilen om films als Birdy, La Vita e Bella (auw auw wat is die mooi) en huilen om het leven wat ik nog voor me heb. Het idee dat ik ooit eerst mijn ene kat en later mijn andere kat naar de dierenarts moet brengen voor de allerlaatste keer. Dat ik ooit mijn ouders moet begraven. Dat ik ooit misschien papa ben en dat mijn dochter (want dat ik een dochter krijg en geen zoon, dat staat vast) iets overkomt. Daarover nadenken doet mijn maag omkeren en maakt me subiet verdrietig.
Dat verdriet om wat nog komen gaat, volgens mij heb ik dat in mijn Joodse-voorouders-bloed zitten. Ik zou anders geen andere reden weten.

Zoals het een goede Jood betaamt (voor de goede orde: Mijn overgrootvader van vaders kant was Joods dus ik heb een theekopje Jiddisch bloed, en daarmee gelijk bruine ogen, bruin en stug Jodenhaar, een besneden lul en een pak Weltschmerz aan mijn lijf) verberg ik dat verdriet met een overdosis aan cynisme, sarcasme, haat, woede, liefde, gevoel en gevoelloosheid. Alles beter dan verdriet.

When I meet God
I'm going to ask her
What makes her cry
What makes her laugh
Is she just stars and indigo gas
Does she know why
Love has no end
But it's dark-angel friend
Tearing women and men
Slowly apart

Ik moet me kapot lachen om het boek the curious incident of the dog in the night-time wat ik 's avonds in bed lees. Want ik hou dan weliswaar niet van Nederlandse literatuur, ik lees me wel een hoedje. Een hoedje. Belachelijk.
Lachen doe ik elke dag, ik zou nu allerlei cliche's naar voren kunnen gooien, maar daar ben ik veel te cool voor. Ik draag tenslotte Nudie en Diesel he....je moet je imago niet ineens naar de kloten helpen met het zomaar naar voren flikkeren van tegeltjeswijsheid.

Ik rook nu al precies drie weken niet meer.
Ik voel me opgejaagd, gehaast, slaap slecht, heb een nog korter lontje dan normaal en drink liters koffie op een dag.
En gezond dat ik me godverdomme voel, zo!
Nou!

Ik ben verslaafd aan Battlefield 2, het kijken naar vrouwenbenen en -konten en -tieten en ik heb daarstraks van mijn Aussie-collega een tube Vegemite gekregen, omdat hij wist dat ik op zoek was naar de Britse tegenhanger Marmite.
Njammm njammmm!
Ik houd van olijven, chocola, kaas (ouwe!!!) en Cachewnoten.
Ik houd niet van bloemkool, lever en soep. En vlaai ook niet.
Ik ben gek op vis, maar als ik het nog 1 keer eet ga ik meteen dood.
Allergisch voor. Erg allergisch.

Verder wil ik als ik groot ben astronaut worden of anders politieagent.
Maar ook zou ik in een dierentuin willen werken of anders rockster willen zijn.
Ik denk dat ik gewoon Arrrrjen zal blijven, en dat vind ik ook wel ok.

Mensen aan het lachen maken vind ik om een of andere reden belangrijk in mijn leven.
Nog leuker dan zelf lachen om anderen, is het anderen laten lachen om jou.
Vaak moet ik niet lachen om zogenaamde komieken, omdat ik vind dat ik minstens net zo grappig kan zijn. Alleen ben ik te lui en te verlegen om op een podium te gaan staan en gemaakt grappig te zijn. Ik haat clowns en ik haat mimespelers.
En ik haat Robert Jensen en Rene Froger en Celine Dion en Jeroen Krabbe.
Die gaan als eersten tegen de muur wanneer de revolutie komt.

Eigenlijk haat ik bijna iedereen, behalve alle mensen van wie ik houd.
Ook kan ik alles weerstaan, behalve verleiding.
Ik heb drie gitaren, maar kan er maar een tegelijk bespelen.
Sommige mensen bespelen de media, maar daar ben ik slecht in.

Ik mis mijn oma.

Waar ging het fout?

Voor diegenen die een heel klein beetje willen voelen hoe het is om puur op je uiterlijk te worden beoordeeld, zoals dat nog steeds vaak gebeurt bij onze allochtone medemens, heb ik een tip.

Draag Lonsdale kleding.

Lonsdale, dat merk dat op sommige scholen verboden is, en waardoor mensen gelijk denken te weten waar je voor staat als je het draagt: Racisme en Eigen Volk Eerst-mentaliteit. Je draag tenslotte Lonsdale. Dat is toch dat merk wat gedragen wordt door Lonsdalejongeren (nee, die staat niet in de nieuwe editie van de Dikke Van Dalen. Houden zo.) en was het niet zo dat laatst een winkelmedewerker werd ontslagen omdat hij achter de toonbank stond met een Lonsdale shirt?

Juist. Die Lonsdale.
Alsof je in een Hitler Jugend-uniform loopt, zo kijken de mensen naar je.
Donker gekleurde mensen zie je met kwade blikken naar je kijken, en slettige ex-gabberteefjes geven je een blik die zoiets uitstraalt als "Ik heb ook een hekel aan buitenlanders. Wij horen bijelkaar."

Voor die teefjes en negers (oei! Mag dat woord wel?) heb ik nieuws: Jullie kennen mij niet. Jullie weten niets van mij, mijn ideeën, mijn normen of mijn waarden. En dat geeft niets. Heerlijk. Denken jullie maar wat je wil denken. Maar laat me met rust, zoals ik ook jullie met rust laat.

Lonsdale.
Grootgemaakt door donkere boksers in de vroege jaren '70.
Mohammed Ali, voorheen Cassius Clay, is het bekendste voorbeeld.
Zie je een foto van Mohammed, dan is de kans groot dat hij Lonsdale draagt.
Hoezo racistisch merk?

Nee, wij laten ons ons beeld van andere mensen voorschrijven door een stel achterlijke inteeltboeren uit plaatsen als Uden en Mill en Krabbekutteveen, die uit pure verveling negertjepesten doen, en daarbij Lonsdalekleding dragen.
Waarom? Echt waar, dit is echt niet verzonnen: Omdat je, als je je jas op een bepaalde manier erovereen draagt, en de kreukels en vouwen zitten precies goed, de lichtinval werkt mee en je bent halfdronken of halfstoned, dan lijkt het net of er NSDAP op dat shirt staat!
Is dat niet ongelooflijk cool? NSDAP!
Je weet wel, die Duiste politieke partij die in de jaren '30 en '40 van de vorige eeuw haar hoogtijdagen vierde. Die NSDAP. Lonsdale - NSDAP.
Je moet er maar op komen.

Dat het aan de andere kant nog altijd superchique is om Hugo Bosspakken te dragen, is iets wat me dan ook ten zeerste verbaast.
Hugo Boss. Hugo fucking Boss, met twee ss-en, ontwierp namelijk Duitse SS-uniformen.
Dure maatpakken van een SS-trawant mogen wel, en een ex-undergroundmerk als Lonsdale mogen niet.

Van de week hoorde ik een meisje en haar moeder in een winkel waar ze onder andere Lonsdale-kleding verkochten. "Kijk, dat is een mooie sweater!" zei de moeder.
"Ja, maar dat is Lonsdale, dus dat mag je niet dragen" zei het arme wicht van een jaar of zestien.
In haar oprechte verbaasdheid vroeg de moeder waarom dat nou weer was.
"Omdat daar NSB op staat", meende het meiske te moeten begrijpen. En de NSB was fout tijdens de oorlog, daarom niet.


Tsja. Hoe aandoenlijk ook, die conversatie vatte wat mij betreft perfect samen waarom wij met onze kortzichtige oogkleppen denken dat het dragen van Lonsdale-kleding faux-pas is. We denken dat we het snappen, we denken dat we een politiek correcte mening hebben, maar die aangeprate mening, dat kuddegedrag, is zo fout als de NSB zelf....

Brother Wolf, Sister Moon.

Embrace the wind with both arms
Stop the clouds dead in sky
Hang your head no more
And beg no more
Brother wolf and sister moon
Your time has come
Brother wolf and sister moon
Your time has come and the wind will blow my fears away
And dry my tears away
And the wind will will blow my fears away
And dry my tears away

Honderdtweeëntachtig dagen.

Ik weet niet goed hoe ik met dit bericht moet omgaan.
Een half jaar cel, en voorwaardelijk het drie jaar niet mogen uitoefenen van zijn beroep. Dat zal dus wel loslopen, want hij kijkt wel uit dat hij niet gepakt wordt.

Een half jaar cel.

Deze man, wiens kind wij toevertrouwen omdat hij een topchirurg is (kindercardioloog word je niet via de avondschool) en weet wat hij doet, en te allen tijde geconcentreerd is op zijn werk: het redden van kinderlevens.

Hij wist dus niet wat hij deed, en was dus niet geconcentreerd bezig met zijn werk: hij was dermate onvoorzichtig dat dit lieve, onschuldige kindje onder zijn handen overleed.
Hoe zou deze chirurg zich daarna gevoeld hebben?
Ging hij kapot aan spijt? Schaamde hij zich voor zijn eigen gebrek aan voorzichtigheid? Hoe ging hij om met deze vreselijke vergissing die iemands leven kostte en de levens van anderen voorgoed verwoestte?

Alleen al hiervoor zes maandjes in de gevangenis zitten en daarna weer aan de slag kunnen, vind ik onbegrijpelijk, onvoorstelbaar en heel moeilijk overkoombaar.
Maar toch: hoe hard het ook moge klinken: dit soort gruwelijke fouten kunnen gebeuren. Helaas. Hoe hard en oneerlijk ook, mensen gaan dood door de fout van anderen, en er zal geenszins opzet in het spel zijn.
En de man moet er zelf ook nog mee leren leven. So far so bad.

Dan het en-passant regeltje dat er ook nog, als een soort bijzin, op zijn thuiscomputer meer dan vierhonderdduizend kinderporno-foto's zijn aangetroffen.
VierHonderdDuizend! Vierhonderdduizend, 400.000 foto's met onschuldige, lieve kinderen die gedwongen worden tot de meest walgelijke dingen waarover ik niet eens langer dan een paar seconden durf na te denken.

Alleen al voor dat feit dienen ze deze man tientallen jaren tot levenslang op te sluiten, weg van de maatschappij, weg van alles wat onbedorven hoort te blijven.
Mensen die opgewonden raken van kinderen zijn -recht voor je raap- een gevaar voor de maatschappij. Klaar, uit. Niets aan afdingen, deze mensen zijn misschien niet per definitie slecht van binnenuit, maar op zijn minst zodanig ernstig ziek, dat ze nooit maar dan ook nooit vrij mogen rondlopen als het aan mij zou liggen.

Sterker; als ik ooit kinderen heb, en ze worden misbruikt op wat voor wijze dan ook, dan ga ik daar met alle trots en met opgeheven hoofd voor de gevangenis in. Wegens doodslag. En ik zal tijdens mijn uitzitperiode de held zijn van vele medegedetineerden, neem dat van me aan.

Maargoed, terug naar deze klootzak dus.

Het is in zijn geval van tweeën een:

-Ofwel hij is een gewetenloze sociopaat en is zeer ernstig ziek in zijn hoofd (het bewijs daarvoor is wat mij betreft de hoeveelheid kinderporno in zijn bezit);

-Ofwel hij is geestelijk compleet gezond, weet wat hij doet en is uitermate stabiel en zelfbewust. (het bewijs daarvoor is het simpele feit dat hij toch maar eventjes kindercardioloog is)

In het eerste geval mag een gewetenloze sociopaat absoluut nooit in een OK staan en daar met mensenlevens bezig zijn.
In het tweede geval is hij een briljante geest, en levensgevaarlijk als pedosexueel want compleet bewust van zijn slechtheid.

In beide gevallen zeg ik: Opsluiten. Voor ons, de maatschappij.
Voor de onschuldige kinderen op de foto's.
Voor de kinderen in zijn omgeving, hetzij als slachtoffer van zijn zieke geest, hetzij als slachtoffer van zijn onvakkundig handelen.
Voor jouw kinderen en mijn kinderen die nog geboren moeten worden.

Wat een klootzak en wat een ongelooflijk slappe rechtspraak.
Wederom schaam ik me voor de maatschappij waarvan ikzelf deel uitmaak.
Bah!

Ice Cream Man

Momenteel luister ik naar het album All the right reasons van Nickleback.
Om de een of andere reden intrigeert die band me.
Ik weet het, ik weet het....de zanger is (om maar met mijn Australische collega te spreken) een fucking poofter, maar toch. Het nummer Photograph, hoe corny ook, ligt gewoon lekker in het gehoor.
Tuurlijk, Nickelback is geen Cream, maar Nickelback heeft dan ook geen Eric Clapton in hun gelederen. Wel waakt hij over hun, maar daarover later meer...

Overigens ben ik nu twee weken nicotinevrij.
Nee, da's niet helemaal waar, ik ben sigaretten-vrij. Nicotine krijg ik nog steeds binnen; via pleisters, via kauwgum, via snoepjes en als ik het op mijn brood kon smeren, deed ik er elke morgen een dikke laag nicotinepasta op.
Evenzogoed ben ik wederom trots op mezelf.
Trots dat ik het voor de vierde keer in twee kalenderjaren stug blijf proberen. Ik wil maar zeggen: een quitter kun je me niet noemen.
Ik realiseer mij de dubbelzinnigheid van die zin wel degelijk, en in beide opzichten klopt-ie als een bus.

Verder is het Ramadan.
Doet me denken aan het verhaal van Burger King, die in de States zijn ijsjes moet terughalen omdat het gestyleerde room-krulletje teveel op het woord Allah lijkt.
Ik vind dat nogal raar. Ten eerste vind ik de gelijkenis tussen het logo en het woord Allah niet erg evident (mooi woord he?), maar zelfs al zou het er op lijken, dan nog....
Ik bedoel: We hebben het hier over een kudde gelovigen die ons halve land willen versieren met minaretten, burka's, hoofddoekjes en snorren (m/v). Dan is het toch juist hartstikke mooi dat de naam van je God op Burger King-ijsjes komt te staan????
Lijkt me juist kicken.

Overigens vertelde mijn Aussie collega me vanmiddag ook dat hij ooit tijdens een vlucht van Cathay Pacific van Koalaland naar Amsterdam niet alleen op het tv-schermpje kon zien waar het vliegtuig zich bevond op de kaart, maar ook de afstand en koers naar Mekka.
Bizar, want Cathay is helemaal niet van een Arabisch land.
Wat ik echter niet begrijp, is dat je niet kon zien wat de afstand tot -pak hem beet- Vaticaanstad was, of Jeruzalem. Of voor mijn part Salt Lake City, Waco of Jonestown. Is toch raar? Waar zijn ze bang voor bij Cathay? Of denken ze dat een vliegtuig met zulke features niet zo'n grote kans loopt om een hoog gebouw binnen te vliegen (laat zeggen de Petronas Towers, want dat ligt op de route, in Maleisie...oh nee, Maleisie is Islamitisch...verkeerd voorbeeld. Een hoge Burger King dan...)

Eric Clapton is God, stond er eind jaren '60 op veel muren geschreven.
Laten we er vanuit gaan dat wat geschreven is, ook waar is.
Dat is immers de logica van veel reli-fanaten, ook Christenen, Hindu's en Joden roepen dat vaak.
Dus, Eric Clapton is God.
God,op zijn beurt, is dezelfde entiteit als Allah, daar is bijna iedereen het wel over eens. Het is de invulling die we eraan geven die ons soms zo anders van elkaar maakt, maar dat Allah en God dezelfde zijn, dat staat ook wel zo'n beetje vast.
Concluderend kunnen we dus gerust stellen dat Eric Clapton Allah is!
Waarom zie ik in vliegtuigen van Cathay Pacific niet staan wat de afstand is tot Eric Clapton's huis? En waarom hebben we geen kerken met een gitaar erop in plaats van een kruis?
Claptonuh Akbarrrrrrrrrrrr!!!!!
Eric fucking Clapton, mensen......Eric fucking Clapton....
Zou toch mooi zijn als dat inderdaad gewoon echt God blijkt te zijn he?

God is onder ons.
Hij speelt gitaar, was aan de drank, de coke,lagerwal en er weer bovenop.
Belangrijkste aanwijzing dat Hij inderdaad God is, is dat ook Hij zijn zoon is verloren. Hoe langer ik er over nadenk, hoe zekerder ik van mijn zaak ben: Eric Clapton is Allah.

Ik hoop dat ze bij Burger King (of is het Burqa King?) snel tot inzicht komen en stoppen met het woord Allah op hun ijsjes te zetten.
Laat ze er een afbeelding van Eric fucking Clapton opzetten.

Beminde gelovigen, laten wij bidden tot de Here Clapton.
Hij die zijn zoon voor ons liet sterven.
Ik wil deze preek eindigen met een psalm uit het boek Ray Charles, vertolkt door de here hemzelf.

Amen

Lord have mercy, Lord have mercy on me.
Lord have mercy, Lord have mercy on me.
Well if I've done somebody wrong, Lord, have mercy if you please.

I used to have plenty of money, the finest clothes in town,
But bad luck and trouble overtaken me, bound to get me down.
Please have mercy, Lord have mercy on me.
Well if I've done somebody wrong, Lord, have mercy if you please.

Keep on working now, child.
Lord every morning.

Well if I've been a bad boy, baby, I declare I'll change my ways.
I don't want bad luck and trouble to follow me all my days.
Please have mercy, Lord have mercy on me.
Well if I've done somebody wrong, Lord, have mercy if you please.

De Middenschool is een kutschool

De Middenschool Ninove in Belgie is een ontzettende kutschool.
Nee, dat is niet waar.
De webmaster van de site van de Middenschool Ninove in Belgie is een ontzettende eikel.
Patricia heeft op haar site een (1) plaatje doorgelinkt van die Belg.
Ok, toegegeven, het is niet he-le-maal volgens netiquette, en het lukraak doorlinken van andere sites kan inderdaad irritant zijn.

Is het dat in dit geval dan niet?
Neen. Reken even mee: het plaatje waar het om gaat is groot: 8242 Bytes.
Dat is dus zo'n 64 Kb, oftewel 8 KB. Acht kilobytes. 0,007 MB dus.
Ik download met ongeveer een halve MB per seconde; meestal rond de 500 KB/sec.
Stel dat Ties d'r site zo'n dertig bezoekers per dag heeft, dan is de totale "gestolen" bandbreedte van deze Middenmoot-school dus 30 maal 0,007 MB = 0,21 MB per DAG.
Eenvijfde van een megabite over een hele dag verspreid aan bandbreedte.
Een floppy (jezus da's lang geleden) is niks. Kan ongeveer niets plus een heel klein beetje op. Dat is zo'n anderhalve MB. Dus eenderde van een floppy. Dat is wat de Middenschool aan bandbreedte kwijt is.

Toch verzoekt de webmaster (ouwe lul van zestig, grijze baard en een pijp in zijn hoofd) op uitermate onvriendelijke wijze of zij wil ophouden met STELEN van hun bandbreedte.
Oei oei oei! Stelen van bandbreedte! Is dat niet strafbaar? Kan je daarvoor in de gevangenis komen? Wordt er stiekum in louche steegjes gedeald in bandbreedte?
Mijn god....wat gebeurt er met het zwerende webmastersmaagje wanneer iemand zijn eigen site bezoekt? Daar staan wel tien plaatjes op! Tien hele plaatjes, en die moeten iedere keer verstuurd worden als iemand op bezoek komt!!! Nee! Mijn bandbreedte!!! Jongens, ga weg, weg van mijn site, dat kost allemaal bandbreedte!!! MIJN bandbreedte!!!! De webmaster pakt zijn ouderwetse lineaal vanonder zijn verhoogde lessenaar en stapt dreigend op de bezoeker van zijn website af. En nou opgeflikkerd, stuk krapuul! Dit is MIJN site. Alleen voor MIJ!

Van Public Domain heeft deze webmeester nog nooit gehoord, waarschijnlijk. Bits? Bytes? Wat zijn dat?

Oh, overigens, de site waar ik het over heb, is deze.
Voor de grap, en puur om deze zielige Belg dwars te zitten, zal ik de volgende plaatjes STELEN van hem:









En zo kun je ze bereiken:
Middenschool Ninove, Astridlaan 33-39, 9400 Ninove
Telefoon: (054) 33 28 96, fax: (054) 33 44 98

Kom, stuur ze eens een faxje vanaf je werk?
Steel hun faxbandbreedte eens?
Oh, en hierbij roep ik eenieder met een hart in zijn lijf en een gram gevoel voor humor ook op om door te linken naar die plaatjes. Kom op, leef je uit. Blog die plaatjes!!!!

En nou oprotten.



(Edit) Godverdomme, deze Belg heeft zowaar hersens. Het blijft een klootzak, maar hij heeft zijn ene hersencel die hem onderscheidt van een varken ingeschakeld, en doorlinken geblocked vanaf Blogger. Nee maar. Maar je blijft een klootzak, Belg. Binnenkort ben ik toch in de buurt van Ninove, en dan kom ik de plaatjes gewoon persoonlijk afhalen hahahhaha.
Lul.

Dinsdag gehaktdag

Omdat ik dit weekend helemaal alleen aan mijn lot overlaten word, was mijn dagindeling vandaag enigszins anders dan de routine me voorschrijft.
Wellicht was het hierdoor dat ik in mijn eigen buurtsuper de Hindoestaanse Hypochondrische Hippo Tara Sing Varma letterlijk tegen het corpulente lijf liep.

Tara wie ook al weer?
Onze Groen-Linkse excuusbosjesvrouw bij wie al jaren een steekje loszat voordat ze zelf haar eigen kanker verzon en de Tweede Kamer verliet. Zij bedacht voor haarzelf wat ik vele andere parlementariers toewens, maar toch stond ze daar ineens voor me, met haar arrogante haakneus.

Het is niet zo dat ik per definitie een hekel heb aan alles wat links, politiek of donker is, ook niet in combinatie, maar Tara de Teef staat wat bij betreft voor alles wat fout is in de politiek.

Aanstaande dinsdag is het 4 oktober. Dierendag. Deze dag is voor mijzelf en vele duizenden anderen tevens onlosmakelijk verbonden met de LY-1862.
De Bijlmervlucht. De klap die de levens van honderden gezinnen op hun kop zette; direkte slachtoffers, maar ook de indirecte: hulpverleners met zogenaamde psychische klachten, ooggetuigen met verzonnen beelden op hun netvlies gebrand en tientallen doodgeboren kinderen later (het percentage miskramen ligt sinds 1992 in de Bijlmermeer vele malen hoger dan het landelijk gemiddelde) kwam daar de Parlementaire Enquete Bijlmerramp, voorgezeten door onze eigen Christelijke poliopatient Meijer, bijgestaan door een in de haast opgericht clubje van allochtonen, domme wijven en een D66-er.
Zij zouden de onderste steen bovenkrijgen.

Uit zeer direkte informatie, die de meesten van jullie geen flikker aangaat, weet ik dat het nooit ook maar een seconde lang werkelijk de bedoeling van dit stelletje poppekastpoppen is geweest om De Waarheid boven water te krijgen. Nooit.
Onder niet te bewijzen, maar voor de hand liggende invloed van hogere machten scheet de Nederlandse regering zodanig in hun collectieve onderbroek, dat er een wekendurende voorstelling werd gehouden waarin getuigen, betrokkenen en fantasten aan het woord werden gelaten. De slotconclusie van dat onderzoek weet onderdehand niemand meer precies, zo onbenullig was het.

De anticlimax van de naoorlogse politiek. Hoewel ik zeker weet dat het laatste woord hierover nog lang niet is gesproken, denk ik bijna nooit meer aan die 4e oktober in 1992. Alleen heel soms nog. Vooral het feit dat ik de nacht tevoren droomde dat ik met mijn vader in Israel was. Hij werkte toentertijd bij El-Al. Wij liepen op een berg aan de rand van een stad en vlak over onze hoofden scheerde een blauw-witte reus. Terwijl wij beiden aan het overeind krabbelen waren, gebeurde een kilometer verder wat later die dag werkelijkheid zou worden: Een Boeing 747 van El-Al stortte zich in een buitenwijk van een stad. Niet de stad van mijn droom, maar de stad waarin ik woon.

Een aantal jaren na de schijnvertoning van Tara Trut en haar kornuiten, de bijlmerramp wellicht definitief onder een dikke laag Gaza-zand bedolven, knapte er iets bij haar. In relatief korte tijd verloor ze een groot deel van haar verstand en was niet meer in staat normaal te functioneren, laat staan haar werk uit te kunnen voeren.

De echte bandieten in deze zaak (Isreali's, Amerikanen, de heren van de Raad voor de Luchtvaart, de vele politici en een handvol andere leugenaars) lopen nog vrolijk rond, de boel te bedriegen voor een handvol Dollars en Sjekels.
Alleen Tara is nooit meer dezelfde geworden.
Zou dat komen doordat er toch een God is die haar straft voor het willens en wetens niet opkomen voor honderden mede-Surinamers, of omdat ze als enige in het Grote Complot niet kan leven met de kennis die zij heeft?

Of is het allemaal toeval en heeft het een niets met het ander te maken?
Ik ben geneigd dit laatste te denken; toeval kan namelijk altijd alles verklaren wat onwaarschijnlijk lijkt. Maar toch....was die droom op 3 oktober soms ook toeval.....?