Honderdtweeëntachtig dagen.

Ik weet niet goed hoe ik met dit bericht moet omgaan.
Een half jaar cel, en voorwaardelijk het drie jaar niet mogen uitoefenen van zijn beroep. Dat zal dus wel loslopen, want hij kijkt wel uit dat hij niet gepakt wordt.

Een half jaar cel.

Deze man, wiens kind wij toevertrouwen omdat hij een topchirurg is (kindercardioloog word je niet via de avondschool) en weet wat hij doet, en te allen tijde geconcentreerd is op zijn werk: het redden van kinderlevens.

Hij wist dus niet wat hij deed, en was dus niet geconcentreerd bezig met zijn werk: hij was dermate onvoorzichtig dat dit lieve, onschuldige kindje onder zijn handen overleed.
Hoe zou deze chirurg zich daarna gevoeld hebben?
Ging hij kapot aan spijt? Schaamde hij zich voor zijn eigen gebrek aan voorzichtigheid? Hoe ging hij om met deze vreselijke vergissing die iemands leven kostte en de levens van anderen voorgoed verwoestte?

Alleen al hiervoor zes maandjes in de gevangenis zitten en daarna weer aan de slag kunnen, vind ik onbegrijpelijk, onvoorstelbaar en heel moeilijk overkoombaar.
Maar toch: hoe hard het ook moge klinken: dit soort gruwelijke fouten kunnen gebeuren. Helaas. Hoe hard en oneerlijk ook, mensen gaan dood door de fout van anderen, en er zal geenszins opzet in het spel zijn.
En de man moet er zelf ook nog mee leren leven. So far so bad.

Dan het en-passant regeltje dat er ook nog, als een soort bijzin, op zijn thuiscomputer meer dan vierhonderdduizend kinderporno-foto's zijn aangetroffen.
VierHonderdDuizend! Vierhonderdduizend, 400.000 foto's met onschuldige, lieve kinderen die gedwongen worden tot de meest walgelijke dingen waarover ik niet eens langer dan een paar seconden durf na te denken.

Alleen al voor dat feit dienen ze deze man tientallen jaren tot levenslang op te sluiten, weg van de maatschappij, weg van alles wat onbedorven hoort te blijven.
Mensen die opgewonden raken van kinderen zijn -recht voor je raap- een gevaar voor de maatschappij. Klaar, uit. Niets aan afdingen, deze mensen zijn misschien niet per definitie slecht van binnenuit, maar op zijn minst zodanig ernstig ziek, dat ze nooit maar dan ook nooit vrij mogen rondlopen als het aan mij zou liggen.

Sterker; als ik ooit kinderen heb, en ze worden misbruikt op wat voor wijze dan ook, dan ga ik daar met alle trots en met opgeheven hoofd voor de gevangenis in. Wegens doodslag. En ik zal tijdens mijn uitzitperiode de held zijn van vele medegedetineerden, neem dat van me aan.

Maargoed, terug naar deze klootzak dus.

Het is in zijn geval van tweeën een:

-Ofwel hij is een gewetenloze sociopaat en is zeer ernstig ziek in zijn hoofd (het bewijs daarvoor is wat mij betreft de hoeveelheid kinderporno in zijn bezit);

-Ofwel hij is geestelijk compleet gezond, weet wat hij doet en is uitermate stabiel en zelfbewust. (het bewijs daarvoor is het simpele feit dat hij toch maar eventjes kindercardioloog is)

In het eerste geval mag een gewetenloze sociopaat absoluut nooit in een OK staan en daar met mensenlevens bezig zijn.
In het tweede geval is hij een briljante geest, en levensgevaarlijk als pedosexueel want compleet bewust van zijn slechtheid.

In beide gevallen zeg ik: Opsluiten. Voor ons, de maatschappij.
Voor de onschuldige kinderen op de foto's.
Voor de kinderen in zijn omgeving, hetzij als slachtoffer van zijn zieke geest, hetzij als slachtoffer van zijn onvakkundig handelen.
Voor jouw kinderen en mijn kinderen die nog geboren moeten worden.

Wat een klootzak en wat een ongelooflijk slappe rechtspraak.
Wederom schaam ik me voor de maatschappij waarvan ikzelf deel uitmaak.
Bah!