En weer werd er vanavond een autoruit ingeslagen hier in de straat.
Het is zowat elke avond raak, terwijl het politiebureau op nog geen tachtig meter afstand zit. Toen het bureau eerder dit jaar werd geopend werd er Hallelujah geroepen en zou het over zijn met de kleine criminaliteit.
Het heeft geen moer geholpen.
Agenten worden uitgescholden en uitgelachen waar ze bij staan.
Ze zijn te schijterig om in te grijpen.
Auto's worden vernield en leeggeroofd op klaarlichte dag tegenover het bureau, daarvan was ik enkele maanden geleden zelf getuige.
Wie doet er iets? Niemand. Echt nie-mand.
Ik vind dit heel erg triest en alleszeggend voor de maatschappij waarin ik leef.
In ieder geval de maatschappij zoals die zich hier in Amsterdam-West heeft ontwikkeld.
Gelukkig was de lokale veldwachterij snel ter plaatse nadat ik ze belde.
Een half uur later. Met acht man sterk.
Heel gek; de daders waren al weg. Ja, er kwamen er nog even drie teruggewandeld om de auto leeg te halen (alleen de ruit was nog maar stuk, de buit moest nog gepakt worden), maar die kon ik nog met een luid, Amsterdams "Hee! Oprotten godverdomme!!!" wegjagen. Ik heb nog nooit drie Marokkanen zo snel zien wegrennen, op de keer na dan van die ene jongen van wie zijn moeders snor zodanig in de brand was gevlogen dat hij niet wist hoe snel hij thuis moest zijn om deze uit te spugen. Als zijn moeder namelijk niet snel met het eten zou beginnen, zou Ali zijn lievelingskostje, Gebakken kameel, moeten missen en daar had Ali helemaal geen zin in, in dat missen.
Goed, een half uur later stonden er een paar magere bleekneusjes (of waren het bleekkneusjes?) uitgebreid naar de stukkende wagen (zo noemen we in Amsterdam een auto die schade heeft) te kijken. Als ware Sherlocks stonden ze de boel nauwkeurig in zich op te nemen. Tijdens dit opnemen van de details moesten ze zich heel erg hard concentreren om niet tegelijkertijd:
-Een blik over hun rechterschouder te werpen naar het buurthuis van onze Marokkaanse jeugd, want stel dat je een mogelijke dader ziet, dan moet je nog werken voor je gemeenschapsgeld ook;
-Een blik over hun rechterschouder te werpen, want op enkele tientallen meters afstand (pak hem beet halverwege plaats delict en het politiebureau) stond een aanzienlijk deel van de daders die zich hadden schuldig gemaakt aan openlijke geweldpleging (je hoeft niet de daadwerkelijke dader te zijn om hier toch juridisch op aangesproken te worden).
Ik verbaasde me samen met mijn buren over zoveel vakkundigheid in het totaal negeren van de direkte omgeving, mogelijke daders (het was bekend dat het Marokkaanse gasten waren; ik heb dat immers zelf aan de meldkamer doorgegeven) en mogelijke getuigen (ze hebben mijn naam en nummer als aangever en getuige, maar denk niet dat ik nog iets gehoord heb van de koddebeiers....)
Gelukkig kwam kort hierna de eigenaar van de auto aangereden in weer een andere auto, en konden onze dienders snel terug naar binnen. Terug naar Talpa en de inmiddels koud geworden Babi Pangang en de warme koffie.
Wat ben ik toch blij dat de politie over ons waakt.
Terwijl aan de ene kant van de stad een arrestatie-team twee onschuldige geloofsbelijdende Marokkanen de trein uitsleurt en te beroerd is om hun nederige excuus aan te bieden aan deze twee heren en zich kapot te schamen voor deze wanvertoning, worden aan de andere kant van de stad andermans eigendommen vernield.
Oh, nog een laatste gotspe: Afgelopen vrijdagavond werd mijn buurt verblijd met een bezoek van de zogenaamde Vliegende Brigade van onze lokale gendarmerie.
Deze brigade bestaat uit een vrij grote, muti-inzetbare groep rauwdouwers met uniformen aan en verplaatst zich per M.E.-busje. Deze gasten zet je in bij opstootjes van middelgroot formaat, en treden op ter preventie. Je ziet ze wel eens op programma's van SBS-6 en zo.
Goed, aangezien mijn wijk een zogenaamde zero tolerance area is, komt de Vliegende Brigade wel eens langs om eh....preventief te werken.
Zo ook afgelopen vrijdagavond dus. Lekker veilig gevoel, nietwaar?
Afgelopen vrijdagavond om half tien werd Patricia's autoraam ingeslagen.
Door een groep Marokkanen.
De Vliegende Brigade zat aan de Chinees.
Met zijn tienen.
Op nog geen honderd meter afstand.
Iemand nog zin in Amsterdam......?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten