Women seem

Nog even dan.
John -jeweetwel- Mellencamp heeft een liedje geschreven dat over mij gaat.
Nee, echt.
Auw.

Women seem to like me
They seem to like what I have to say
When they see me out in public
Women seem to look my way
Women seem to treat me so gracious
They sing me to sleep with a song
But there always seems to be a problem
Women don't seem to like me long

Yeah Yeah Yeah

Women seem to want me
To stay with them all night
We have so much in common
Our futures really do seem bright
Women seem to forgive me
They seem to become my very good friends
But when it comes time for a commitment
The romance always seems to end

They tell me all their stories
We lay awake and talk all night
Maybe it's me I don't know
But in the morning there always seems to be some kind of fight

La La La La La

Well women seem to be so clever
I love all the jokes that they tell
Like my last boyfriend really hurt me in bed
Hey but you seem to fit so well
Women sure can hurt your feelings
They can burn you down and not make a sound
And then they call me up and say hey come over
My husband has just left town

They tell me all their stories
We lay awake and laugh all night
Maybe it's me I don't know
But in the morning there always seems to be some kind of fight

Women seem to love houses
I've bought a couple for one or two
Women seem to think all men are louses
And I guess I think so too
Women seem so much smarter
Than your average Joe
Women seem to be a little more intuitive
And when they lie nobody knows

Well women seem to know how to keep a secret
They don't blabbermouth just for show
Fifty percent of their charm is illusion
And that is a good thing to know

Women seem to like me
They seem to like what I have to say
And when they see me out in public
Women seem to look my way

Yeah Yeah Yeah

Women seem to like
They seem to like what I have to say

La La La La La

Beren op de weg

Vandaag met Jason naar Strijen geweest, of all fucking places. Zoals hij het noemde: Bumfuck, Idaho. Yep. Als je de middle of nowhere hebt, moet je linksaf naar het Eind van de Beschaving, dan waar het karrespoor ophoudt, begint Strijen zeg maar.....
Waarom Strijen? Hoor ik jullie je nu afvragen. Wel, het antwoord daarop is een vrij simpel maar desalniettemin doeltreffend en adequaat daarom.
Meer specifiek om zijn fiets op te halen, die nu een slordige 169 PK in zijn dondertje heeft. Ach, wat een man niet tussen de lakens klaarspeelt, moet hij tenslotte compenseren met snelheid. Ik heb derhalve een SR-71 Blackbird besteld.
Jase vloog terug naar IJmuiden (ja, dat zoek je lekker zelf maar op, ik blijf godver niet aan de gang) en ik tufte met een nette 160 per uur in mijn eigen tempo die kant op, maar niet zonder me de tering te ergeren aan de afsluiting van de A20 (ofzo) richting de A4, waardoor ik godverdomme door het Sloterdijk van Rotterdam werd omgeleid met een paar honderd achterlijke idioten die niet weten wat autorijden betekent. Kortom: een paar keer de middelvinger laten zien, een paar keer gebumperkleefd (bumpergekleefd) bij een debiel kalf wat niet begreep dat je in de linkerbaan moet opschieten, of op zijn minst met een reden dient te rijden. De kleefpartij begon bij Delft en ik geloof dat ze ter hoogte van fucking Lisse eens een keer doorhad dat er nog andere banen waren waar ze zich als de Turkse trut kon gedragen die ze was. Broem, godverdomme.
In IJmuiden zelf nog even getoeterd naar die achterlijke mongool in zijn rolstoel die de godganse dag langs dat ene kruispunt staat (toettoooooeeet!! toeeetttt!! Tooooeeet godver!!!), waarna hij zijn duim vol enthousiasme naar me terugopstak. Een halve minuut later bedacht ik me, keerde om, en reed met een slordige tachtig kilometer per uur de stoep op en kegelde de idioot ondersteboven. Ik schoot daarbij dusdanig in de gierende lach dat ik mijn oranje Björn Borg kirrend volscheet van plezier.
Tien seconden later schrok ik wakker, keek in mijn achteruitkijkspiegel en zag de mongool nog steeds op zijn vaste plek zitten, immer zwaaiend naar andere idioten als ik die hem een goeiedag toeteren. Eigenlijk is hij wel schattig en ik ben blij dat ik hem slechts in een korte periode van psychose heb doodgereden en niet in het andere leven wat sommige mensen als realiteit zouden aanduiden.

Wat een gelul weer.

Een paar jaar gelden toen ik Osama Bin Laden op de televisie zag, zei ik hardop Ach klootzak, krijg toch de tyfus. Soms is het gewoon eng, ik zweer het je.
Wat ook eng was, is dat Jason's Tom-Tom ergens in de buurt van Strijen in het Engels meldde: After two hundred metres, bare right. Hij zat er godverdomme meters naast, dat kutapparaat, want na tweehonderd meter stonden er twee Lama's in een weiland. Mijn god, een stuk technologie wat het verschil tussen een beer en een lama niet eens weet, komt mijn leven niet in, dat laat zich raden. Dat noemen ze nou vooruitgang. Steek die vooruitgang lekker in je collectieve Japans-Amerikaans-kapitalistische reet, zeg ik je. Beer rechts. Fuck off.

Het meisje wat bij Jason en Birte in de straat woont en hun ooit aanbood hun huis tweewekelijks tegen betaling schoon te maken, mag mij gerust eens klaarpijpen.
Ze heeft een kont en twee van die tietjes, je weet wel. Ik zag toen ze gebukt in de goot iets zat te doen (geen idee wat) dat ze ook een kontgewei heeft getatoeerd. Ik vind kontgeweien geil. En nu stop ik abrupt.

Ziek

Godver, ik zit alweer voor de derde dag thuis met iets wat het midden houdt tussen ziek zijn, doodmoe zijn en Algehele Malaise. Spierpijn in mijn nek en schouders, dikke keel, zweten als een otter en veel slapen.
Of dit toevallig is, gezien de vorige posts, kun je je inderdaad afvragen. Ik geloof heilig in pshychsomatiek in het algemeen en in mijn verknipte leven in het bijzonder, kortom: ja, het zal allemaal verband houden met elkaar. Neemt niet weg dat ik hiermee nogal wat roet gooi in het vreten van mijn lieve collega's en vrienden, maar het zij zo.

Verder heb ik natuurlijk alweer spijt van het afscheid eerder deze week, maar dat was te verwachten. Sometimes I think I'm blind, or I may be just paralyzed.Because the plot thickens every day and the pieces of my puzzle keep crumblin' away. But I know, there's a picture beneath. Indecision clouds my vision. No one listens...
Because I'm somewhere in between my love and my agony. Godverdomme Faith No More was toch alleszins een band om rekening mee te houden in de vroege jaren negentig. Het Hardrockcafé in de Leidsedwarsstraat, tequila's en bier en vooral veel achterlijk gedrag, wat meestal eindigde met hamburgers laten vliegen in de Burger King, of een knokpartij in de nachtbus. Those were the fucking days......

We care a lot! Ram-pam-pam-pam-pam Oh it's a dirty job, but someone's got to do it (onnavolgbaar scherp rifje) oh-oh-oh-ooooohhhhh We care a lot (airdrum met een glas bier in je hand)....godverdegodver wat rockte ik toen ook al, ondanks het nooit hebben gehad van haar dat langer was dan twee centimeter. Ik bedoel: je hoeft niet joods te zijn om van augurken te houden, maar het helpt wel degelijk. We care a lot.
Misschien moet ik maar weer eens aan de alcohol verslaafd gaan raken, want het is zo langzamerhand weer tijd voor een fles tequila onder mijn bed. Of nee...nee, dat kan ik beter niet doen, das war einmal. Sjesus wat ben ik een klootzak geweest, ik realiseer me dat wel eens met terugwerkende schaamte en pret tegelijkertijd. En toch ben ik uiteindelijk nog redelijk terechtgekomen, eerlijk is eerlijk, stelletje klootzakken dat jullie zijn! Ik bedoel, maatschappelijk dan he....emotioneel ben ik al jaren naar de spreekwoordelijke Filistijnen, zoveel moge duidelijk zijn en ik zou me ook geen raad weten met een stabiel stel hersenhelften en een niet constant brandende cerebrale cortex en een lekkende hypofyse en weet ik veel wat. Zou toch wat wezen als ik ineens ergens binnen kom onder het hysterisch uit mijn ogen kijken en het luidkeels roepen van de woorden "Jongens, ik voel me fantastisch! Wat is het leven toch mooi!!!" Ik mag godverdomme hopen dat ik ter plekke een nekschot krijg, want deze woorden aan mijn trouwe beeldscherm toevertrouwen doet me al bijanks rennen naar de wc-pot om daar mijn ontbijt met liters tegelijk op antiperistaltische wijze aan de Noordzee toe te vertrouwen. Vooropgesteld dat ik een ontbijt heb genoten, dan natuurlijk.

Ik heb godverdomme zin in de meest agressieve sex die je je kunt voorstellen. Er mag gerust bloed en stront en pijn aan te pas komen. Ik zal eerst mijn vloer bedekken met bouwfolie, en dan de eerste de beste trut uitnodigen voor een kop koffie. Nog voordat ze zich goed en wel afvraagt waarom er lichtblauw plastic tegen mijn muren geplakt zit, maakt ze kennis met een vuist tegen haar smoel om haar te kalmeren. Ze hoeft niet van me te houden, ze hoeft het alleen maar te zeggen terwijl ik een pluk haar uit haar achterlijke kop trek. Schreeuwen helpt niet, dom mokkel. Mijn buren zijn doof als een stok en steek als een blind en voorts op meerdere manieren niet geïnteresseerd in wat zich in de martelkamers van mijn ziel afspeelt. En nu hou je je bek en je veegt je eigen bloedsporen van mijn bril, stom kalf. En stop met je gejammer en je gesnik, je hebt zojuist ervaren wat het betekent om ware liefde te ontdekken.
En nu: kleed je aan, trek je pijlstaartrokje maar weer aan, en laat gerust je lelijke Tweety-onderbroek liggen en kom met me mee. We gaan een autoritje maken. Waarheen, vraag je? Wel, omdat je zo mooi en lief bent zal ik het verklappen. We gaan naar de hei en we gaan daar een stukje wandelen naar een plek waar niemand komt. Ik zorg voor een schep en een rol touw. Een jerrycan benzine heb ik nog achterin mijn auto liggen, maar kan jij zelf deze rol industriële tape even vasthouden? Mijn god, liefje, wat houd ik toch van je. Kom, geef me een zoen en zeg vaarwel.

Alleen en in het donker rijd ik weer terug naar huis, mezelf bedenkend hoe ik al het bewijsmateriaal het beste kan opruimen. Niet in de laatste plaats het belastend materiaal wat zich in mijn schedel bevindt, nu ik er zo over nadenk. Shit, ben ik misschien iets te ver gegaan dit keer? Zou ze er de humor alsnog van kunnen inzien als ze uit haar coma bijkomt? Ik weet zeker dat ze binnen een paar dagen heus wel gevonden wordt door een toevallige voorbijganger. Vroeger wilde ik lange tijd ook Toevallige Voorbijganger worden, maar ik bleek er bij nader inzien niet geschikt voor want niets is toeval en in weiger te geloven in voorbestemdheid en derhalve woon ik in het schemergebied tussen donker en licht, waar je je altijd nog een extra keer kunt omdraaien voordat je nou eindelijk echt wakker wordt.

Sjezus, waar haal ik het weer vandaan. Ik zweer je, als ik geen psychopaat was geworden, had ik columns voor de Margriet of Libelle geschreven, dat laat zich raden. Nou, raad dan!
Raad dan, godverdomme, trut!

Gebrek aan eigen woorden.......

I don't know how I'm gonna tell you, I can't play with you no more,
I don't know how I'm gonna do what mama told me, My friend, the girl next door.
I can't believe what people saying, You're gonna let your hair hang down,
I'm satisfied to sit here working all day long, You're in the darker side of town.

And when I'm out I see you walking, Why don't your eyes see me?
Could it be you've found another game to play, What did mama say to me?

That's The Way, Oh, That's The Way it oughtta be, yeah, yeah,
Mama say That's The Way it oughtta stay, yeah, yeah, ooh, ooh

And yesterday I saw you standing by the river,
And weren't those tears that filled your eyes?
And all the fish that lay in dirty water dying,
Had they got you hypnotized?

And yesterday I saw you kissing tiny flowers,
But all that lives is born to die.
And so I say to you that nothing really matters,
And all you do is stand and cry.

I don't know what to say about it,
When all your ears are turned away,
But now's the time to look and look again at what you see,
Is that the way it ought to stay?

That's the way... That's the way it oughtta be, oh don't you know now,
Mama said, mama said... that's the way it's gonna stay, yeah.


't Is kennelijk de week van het afscheid....

Now she'll Never know

Now she'll Never know
What anyone could tell her
Now she'll never know
What anyone can see
Now she won't believe me
Ever again, completely
Now she'll never know
Or ever dream
How much she means to me



Dag lieve padvindster....

Opgezwolle

Waarom verandert Killing me van Robbie Williams na een minuut of drie toch ineens in een draak van een nummer? Ik kan dat niet uitstaan, dat je het opzet met het idee "ik ga even genieten van een mooi liedje", maar dat je achteraf toch met een lichte migraine achterblijft vanwege die laatste kut-minuut.
Jammer, Rob....

Vanmiddag zat ik weer eens met die Australiër slap te lullen onder het werk, en ik bedacht me ineens dat ik weet wat ze op de begrafenis van Steve Irwin hebben geserveerd in plaats van cake.
Yep. Roggebrood.
En Jason zei dat hij heus wel wist wat een rog was; een skirt natuurlijk (nee hij snapt het wel, hij is van nature net zo grappig als ik). Vandaar de nieuwe Australische klederdracht: pijlstaartrokjes.
Heel slecht, maar ter plekke was het om te giechellachen zoals alleen wij dat kunnen.
Thanks, Jase.....had ik nodig en je weet het. Om maar met jouw woorden te spreken "It sucks being you, man" (waarna je de volgende keer beter niet spontaan van je stoel kan flikkeren, want dat doet toch een beetje af aan het effect van je medeleven. Lul.)

Oh, zal ik jullie eens shockeren?
Ik ga naar Zwolle verhuizen.
Zo. Bijgekomen?
Dan stop ik nu, muha.
Dag!

I miss you more

Like the dust that settles all around me,
I must find a new home.
The ways and holes that used to give me shelter,
Are all as one to me now.
But I, I would search everywhere
Just to hear your call,
And walk upon stranger roads than this one
In a world I used to know before.
I miss you more.

Than the sun reflecting off my pillow,
Bringing the warmth of new life.
And the sounds that echoed all around me,
I caught a glimpse of in the night.
But now, now I've lost everything,
I give to you my soul.
The meaning of all that I believed before
Escapes me in this world of none, no thing, no one.

And I would search everywhere
Just to hear your call,
And walk upon stranger roads than this one
In a world I used to know before.
For now I've lost everything,
I give to you my soul.
The meaning of all that I believed before
Escapes me in this world of none,
I miss you more.

Remembrance Day

One day soon - I don't know when
You know we'll all be free and the bells of peace will ring
again

The time will come for you and me
We'll be goin' home when this bloody war is ended

The guns will be silent on Remembrance Day
We'll all say a prayer on Remembrance Day

On Remembrance Day - say a little prayer
On Remembrance Day

Well the guns will be silent
There'll be no more fighting
Oh we'll lay down our weapons
On Remembrance Day

2749 Doden.

Nooit meer zal ik die dinsdag vergeten. Elk detail staat nog in mijn geheugen gegrift.
De Twin Towers, ik heb ze zelf mogen bewandelen. Battery Park, Lower Manhattan, Central Park, de Subway, The Statue of Liberty, Ellis Island, JFK International, allemaal ken ik het.
De buitenlandse politiek daargelaten, en het rare beleid ten opzichte van zovele binnenlandse zaken, het Amerikaanse volk is een prachtvolk met al zijn rariteiten en ideeën. Ik denk zelfs -en ik heb veel landen bezocht- dat Nederland het land is, en zeker Amsterdam de stad, die het dichtstbij de USA en NY staan qua mentaliteit en cultuur, of je het leuk vindt of niet.

Ik heb gehuild die dag. Eerlijk waar, ik was alleen thuis, en ik heb op mijn bank zitten huilen met CNN aan. Ik kon en kan het nog steeds niet geloven en ondanks mijn nimmer aflatende cynisme en het altijd de clown uithangen, is mijn hart bij de slachtoffers van die dag. De rest, daar kan je uren en uren over debatteren, en ja ik weet dat het stinkt, en ja ook ik kijk met mijn bek open naar de documentaires van Michael Moore, en ja ook ik vind George W. Bush een gevaar voor de wereldvrede en het is allemaal fout en fout en fout en ik wou dat het anders was, maar wat er die dag is gebeurd is vreselijk, verschrikkelijk en mag nooit, nooit, nooit meer gebeuren, waar dan ook ter wereld.

Vandaag even serieus zonder ondertoon, het is nodig.
Morgen zijn we er weer.

John's Mellon camp

Even laten zien waarom ik John Mellencamp zo cool vind.
Je kan het beste die clipjes even laten bufferen, dus zeg maar ehh...een paar minuten wachten voordat je ze goed kan zien. Tsss..

Klik hier voor zijn eerste hit in Europa

Klik voor Cherry Bomb

Of klik voor Walk Tall

Desnoods hier voor Check it Out. Waarschuwing: 80's alert!!!!

Hij glimt!

Gisteren heb ik hem gewassen.
Was ook wel weer eens tijd, ik gebruik hem tenslotte elke dag.
Ik heb niet zo'n grote, maar het gaat erom hoe je hem gebruikt, nietwaar?
Ondanks dat hij niet zo groot is, kan ik er aardig mee overweg, al zeg ik het zelf.
Hij glimt weer lekker, ik heb er flink op staan schrobben, poetsen en boenen. Eigenlijk vond ik het wel fijn, zo op vrijdagmiddag een paar uurtjes eerder weg, op een stil parkeerplaatsje ermee bezig zijn.
Sure, er keken wel een paar mensen naar me; Waarom staat hij zijn auto hier te wassen? Dat moet je toch op zondagmiddag doen, voordat je naar de Chinees gaat en voor het voetbal kijken? Wel, ik ben ook gisteren naar de Chinees gegaan (Foe Yong Hai met Chinese mie) en heb gisteren ook voebelle gekeken, dus wat dat betreft klopte alles wel.
Ik ben vreemdgegaan. Normaal ga ik naar Loogman, maar nu was ik bij de BP bij de oprit naar de A9 bij het nieuwe viaduct bij Lijnden, zeg maar. Tering wat heb ik ineens een dorst, wacht even, even een colaatje inschenken.
Zeuh. Burp.
Ehhh ja dus, daar stond ik, na voor tien euro in een box hebben staan schrobben en boenen (ze hebben daar wel een soort van geile actieve shampoo waarmee je je hele auto spierwit kan maken, dat was dan wel weer stoer) en spoelen, ietsje verderop op de parkeerplaats bij de BP zelf mijn Kaatje op te poetsen, ramen drogen, opruimen van binnen, bumpers even mooi in de cleaner zetten, vloeistoffen bijvullen en zo. Ik zweette me de vinkentering, want het was nogal warm midden in de zon, en na een uur poetsen ga je dat voelen.
En, jawel, ik had sjans van een leuk meisje! Ze was aan het lessen, en zowel bij het uitstappen als het terugkomen en later wegrijden, zei ze dingen tegen me. Wat ze precies zei, weet ik niet, want ze praatte niet zo duidelijk, maar ze lachte en ik lachte terug. Bij het wegrijden gaf ik haar in een reflex een hagedissen-glimlach en een knipoog. Die kan waarschijnlijk een week niet meer slapen, de sloerie!

Weet je wie ik nou echt een lekker wijf vind? Ik bedoel een leuk meisje? Die hoe heet ze, de drumster van The Corrs! Zo! Vind ik al een tijd hoor, maar nu ineens ook, nu ik Unplugged heb opstaan van ze. Ik denk dat de meeste mannen haar zussen knapper vinden, maar ik vind haar om de een of andere reden leuker dan die twee anderen. Ze is......weet ík 't, ze is gewoon leuk. Moet je precies kunnen aangeven waarom je iemand leuk vindt? Het is zo en dat is hoe het is.

There's only so much I can take
And I just got to let it go
And who knows I might feel better
If I don't try and I don't hope

What can I do to make you love me
What can I do to make you care
What can I say to make you feel this
What can I do to get you there

No more waiting, No more aching
No more fighting, No more trying

Maybe there's nothing more to say
And in a funny way I'm calm
Because the power is not mine
I'm just gonna let it fly

Tsja....

Ik snap hem niet

Ik liep eens langs het Spaanse strand
Toen ik een aardig meisje tegenkwam
Zo was zo lief en zo charmant
En ik stond al meteen in vuur en vlam
Ik vroeg die schat: ga met mij mee
En inderdaad kwam alles voor mekaar
We gingen naar een klein cafe
En daar dronk ik een sangria met haar

Ik weet 't niet, ik weet 't niet, Dries......
Ok....ik snap je nog wel in het begin, daar gaat het niet om.
Ik bedoel, ik kan het me nog voorstellen ook. Ik zou het zelf kunnen zijn. Zo slenterend langs Playa de las Ingles, minding your own business, en dan zie je dat meisje. Je raakt aan de praat, terwijl je alleen maar naar haar ogen staart, vooral om het niet teveel op te laten vallen dat je je alleen voor haar tieten interesseert, zeg maar. Wat ze zegt gaat een beetje langs je heen. Niet alleen omdat je geen woord Spaans spreekt, maar ook en vooral omdat je denkt: neuken, neuken, neuken, neuken!
Sja, dat je in vuur en vlam staat is dan ook logisch met zulke parmantige tietekes zo vlak voor je snoet. Dat snap ik nog wel.

Alleen vanaf dat moment raak je me een beetje kwijt, Dries.
Je vroeg: Ga je met me mee. Hm. Persoonlijk vind ik dat nogal direkt. Je komt dat tietenmeisje tegen, je spreekt niet eens dezelfde taal, en je vraagt of ze meegaat???? De tering, Dries, je laat er geen gras over groeien, en je snijdt planken van dik hout. Maar ok. moet kunnen. Niet mijn stiel, maar then again: mijn stiel heeft me dan ook ongeveer nergens gebracht op tiet-gebied, dus je krijgt nog het voordeel van de twijfel. Maar ik vind het tricky. Meen ik echt.

Goed, je neemt haar dus mee naar een café. Geen slechte keus, dat geef ik toe. Alleszins beter dan de visoverslag, dat moet gezegd worden. Chapeau, Dries, daar maak je toch weer wat mee goed. Ik bedoel, als je haar toch moet meenemen, waarom dan niet naar een café? Niet zomaar een café, nee, een klein café bovendien. Kijk, daar straalt dan weer de klasse van een doorgewinterde versierder van uit, dat meen ik echt. Niet naar zo'n drukke klotetent, nee: gewoon een rustig, klein cafeetje ergens in de buurt. Netjes. Gezellig, open, maar toch tegelijkertijd van een bescheiden intimiteit die verraadt: Ik ben hier voor jou, aardig meisje zo lief en zo charmant!

Alleen....kijk....hier maak je echt een misser van de bovenste plank, Dries....
Dries, Dries, Dries, jongen toch.
Waarom nou weer een sangria met haar?
Gatverdegatver, hoe krijg je het weg?
Ik had eens een keer één enkele haar in een bakje patat van de Febo en ik hoefde gelijk al niet meer, maar jij bestelt een hele karaf sangria met haar???????

Nee, Dries....zo wordt het natuurlijk nooit wat met jou.

Ieder een paletmes

Ik lees praktisch nooit vrouwenbladen.
Een enkele keer blader ik door een Viva of een ander net-niet-hippe-wijvenblad in een wachtkamer of op een ongezellig feestje of zo.
Vandaar mijn vraag aan jullie, mijn lieve lezers en vooral lezeressen:

Heeft er laatst een oproep in een van die bladen gestaan om de eerste week van september uit te roepen tot Wijven zeiken Arjen af-week of zoiets?
Mijn hemel. De ene feeks is godverdomme nog niet uitgeraasd of de andere idioot komt me ineens de les lezen! 't Gaat ook om van die fundamentele zaken: "geef nou maar toe dat je verliefd bent op haar"!! Eh...ja...? Heb ik ooit iets anders beweerd of doen geloven dan? Of dat er iemand voor iemand anders haar deur staat zonder dat die eerste zich ervan gewist heeft of zij de tweede persoons voordeursleutel ook daadwerkelijk bij zich had. Niet dus, dus of ik alles wil laten vallen om alsnog die deur open te maken. Uiteraard was dat alles mijn schuld want ik woon tenslotte het dichtstbij. Dat niveau zeg maar. En dan spaar ik die ene persoon nog, omdat ik me tegenover haar zelf ook als een klootzak heb gedragen, wat niet wegneemt dat ook zij of all people mee leek te doen met de "Sea hags against Arjen" vete.

Of ik godverdomme van mezelf niet genoeg aan mijn iets te dikke kop heb.
Ik noem daar die ene, die andere en die andere. Tevens heb ik godverdomme al twee dagen gruispissen door mijn lul vanwege de zoveelste niersteen, doet mijn kattenvinger nog steeds pijn als de tyfus, heb ik een keiharde knobbel achterop mijn hoofd die pijn doet (note to self: het is géén tumor, ellendig stuk hypochonder dat je bent!), maak ik werkdagen van dik tien uur en ben ik 24/7 beschikbaar voor mijn werkgever deze week. (overigens is 24/7, zo weet ik uit mijn hoofd, de verjaardag van Eilandmeisje met de kunsthandel. Anagram: Ieder een Paletmes.) Daarbij pas ik -sukkel dat ik ben- wederom op een extra dosis katten (leren van je eigen stommiteiten is iets wat ik pertinent en halsstarrig blijf weigeren). De financiële shit waarin ik al een half jaar verkeer laat ik gemakshalve even buiten beschouwing omdat ik vanmiddag mijn ziel definitief verkocht heb aan de Postbankduivel. Grrrr.

Gruispissen door mijn lul. Hoe kom ik erop. Waardoor anders, door mijn reet godverdegodver? Hoewel ik me ook diarree-episodes voor de geest kan halen waarbij het wel degelijk pis leek wat zich via mijn anus naar buiten spoot, ik zweer het jullie.

This desperation
Dislocation
Separation
Condemnation
Revelation
In temptation
Isolation
Desolation
Let it go

Ja, jij hebt makkelijk lullen, Bonootje. Jij woont niet in mijn schedel en jij hebt je zaakjes goed voorelkaar, makker. Wat ik hiermee precies bedoel, snap ik zelf niet helemaal. Zal volgende week wel in de Viva of de (kokhals) Vriendin staan. Kutwijven.
Nee, dat is niet waar. Van al die kutwijven houd ik stiekem toch ook gewoon. Misschien is dat wel de hele kern van de zaak. Het eiereneten, zogezegd. Die knobbel achterop mijn hoofd lijkt wel een ei. Of lijkt, ik bedoel: voelt. Ik kan het zelf niet zien, hoe snel ik mijn hoofd ook draai; de knobbel weet zich keer op keer bijtijds uit mijn gezichtsveld te bewegen. Het is een hogesnelheidsknobbel, schat ik zo in.
Als je gaat zwemmen, mag je nooit zinkzalf gebruiken.
Dit is de slechtste grap van de week.

Nee, ook dat is niet waar. De slechtste grap van de week is dat ik ondanks alles weiger door te draaien en volhoud dat ik een optimist ben en mijn rug rechthoud. Wat een giller.
Ik heb een jaar of achttien geleden ooit eens van de vader van een vriendje van me een Heineken-sleutelhanger gekregen met een klein kompasje eraan. Achterop dat kompasje staat het woord Heineken in Heinekenletters, zoals Heineken dat wel vaker staat. Heineken. Wat een rare naam. He brew. Wat een slechte grap. Hebrew. Als je een grap uitlegt, wordt hij van slecht ineens heel slecht. Maargoed, dat kompasje. Het wijst nog altijd precies naar het noorden. Dat weet ik omdat ik precies weet waar het noorden is ten opzichte van mijn huis en dat is waar het Heineken-kompas al achttien jaar heenwijst. Ik vind dat grappig. Je kunt de duurste kompassen kopen bij De Bekende Adressen, maar dit gratis-bij-een-krat-bier-in-1987-kompasje van het niveau likmevestje overleeft ze allemaal. Dat jullie mijn kloten kussen.

Ik wil sex met een dansmarieke.
Wat een dansmarieke precies is, heb ik eigenlijk nooit begrepen. Een Brabantse meid met een soort Oud-Hollandsch cheerleaderpakkie aan, met zo'n raar wit hoedje en een soort van dinges, staf of zo, die ze in de lucht gooit, zoiets toch? En ze praten raar en ze doen aan carnaval, met de klemtoon op de laatste lettergreep.
Of sex met Daphne Bunskoek, dat zou ik ook graag willen, Sinterklaas.
Desnoods alleen maar naar Daphne bunskoek kijken terwijl ze naast me op de bank zit. Of ruiken hoe Daphne Bunskoek ruikt. Bunskoek. Eigenlijk nog een raardere naam dan Heineken als je er over nadenkt.

Doe dat maar niet. Denk maar niet teveel na. Voel.
Voel dan, godverdommese klootzak. Voel en stop met denken.
Zij die gaan voelen, groeten u derhalve en wederom: Voel.

Spriet.