Waarom verandert Killing me van Robbie Williams na een minuut of drie toch ineens in een draak van een nummer? Ik kan dat niet uitstaan, dat je het opzet met het idee "ik ga even genieten van een mooi liedje", maar dat je achteraf toch met een lichte migraine achterblijft vanwege die laatste kut-minuut.
Jammer, Rob....
Vanmiddag zat ik weer eens met die Australiër slap te lullen onder het werk, en ik bedacht me ineens dat ik weet wat ze op de begrafenis van Steve Irwin hebben geserveerd in plaats van cake.
Yep. Roggebrood.
En Jason zei dat hij heus wel wist wat een rog was; een skirt natuurlijk (nee hij snapt het wel, hij is van nature net zo grappig als ik). Vandaar de nieuwe Australische klederdracht: pijlstaartrokjes.
Heel slecht, maar ter plekke was het om te giechellachen zoals alleen wij dat kunnen.
Thanks, Jase.....had ik nodig en je weet het. Om maar met jouw woorden te spreken "It sucks being you, man" (waarna je de volgende keer beter niet spontaan van je stoel kan flikkeren, want dat doet toch een beetje af aan het effect van je medeleven. Lul.)
Oh, zal ik jullie eens shockeren?
Ik ga naar Zwolle verhuizen.
Zo. Bijgekomen?
Dan stop ik nu, muha.
Dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten