Ieder een paletmes

Ik lees praktisch nooit vrouwenbladen.
Een enkele keer blader ik door een Viva of een ander net-niet-hippe-wijvenblad in een wachtkamer of op een ongezellig feestje of zo.
Vandaar mijn vraag aan jullie, mijn lieve lezers en vooral lezeressen:

Heeft er laatst een oproep in een van die bladen gestaan om de eerste week van september uit te roepen tot Wijven zeiken Arjen af-week of zoiets?
Mijn hemel. De ene feeks is godverdomme nog niet uitgeraasd of de andere idioot komt me ineens de les lezen! 't Gaat ook om van die fundamentele zaken: "geef nou maar toe dat je verliefd bent op haar"!! Eh...ja...? Heb ik ooit iets anders beweerd of doen geloven dan? Of dat er iemand voor iemand anders haar deur staat zonder dat die eerste zich ervan gewist heeft of zij de tweede persoons voordeursleutel ook daadwerkelijk bij zich had. Niet dus, dus of ik alles wil laten vallen om alsnog die deur open te maken. Uiteraard was dat alles mijn schuld want ik woon tenslotte het dichtstbij. Dat niveau zeg maar. En dan spaar ik die ene persoon nog, omdat ik me tegenover haar zelf ook als een klootzak heb gedragen, wat niet wegneemt dat ook zij of all people mee leek te doen met de "Sea hags against Arjen" vete.

Of ik godverdomme van mezelf niet genoeg aan mijn iets te dikke kop heb.
Ik noem daar die ene, die andere en die andere. Tevens heb ik godverdomme al twee dagen gruispissen door mijn lul vanwege de zoveelste niersteen, doet mijn kattenvinger nog steeds pijn als de tyfus, heb ik een keiharde knobbel achterop mijn hoofd die pijn doet (note to self: het is géén tumor, ellendig stuk hypochonder dat je bent!), maak ik werkdagen van dik tien uur en ben ik 24/7 beschikbaar voor mijn werkgever deze week. (overigens is 24/7, zo weet ik uit mijn hoofd, de verjaardag van Eilandmeisje met de kunsthandel. Anagram: Ieder een Paletmes.) Daarbij pas ik -sukkel dat ik ben- wederom op een extra dosis katten (leren van je eigen stommiteiten is iets wat ik pertinent en halsstarrig blijf weigeren). De financiële shit waarin ik al een half jaar verkeer laat ik gemakshalve even buiten beschouwing omdat ik vanmiddag mijn ziel definitief verkocht heb aan de Postbankduivel. Grrrr.

Gruispissen door mijn lul. Hoe kom ik erop. Waardoor anders, door mijn reet godverdegodver? Hoewel ik me ook diarree-episodes voor de geest kan halen waarbij het wel degelijk pis leek wat zich via mijn anus naar buiten spoot, ik zweer het jullie.

This desperation
Dislocation
Separation
Condemnation
Revelation
In temptation
Isolation
Desolation
Let it go

Ja, jij hebt makkelijk lullen, Bonootje. Jij woont niet in mijn schedel en jij hebt je zaakjes goed voorelkaar, makker. Wat ik hiermee precies bedoel, snap ik zelf niet helemaal. Zal volgende week wel in de Viva of de (kokhals) Vriendin staan. Kutwijven.
Nee, dat is niet waar. Van al die kutwijven houd ik stiekem toch ook gewoon. Misschien is dat wel de hele kern van de zaak. Het eiereneten, zogezegd. Die knobbel achterop mijn hoofd lijkt wel een ei. Of lijkt, ik bedoel: voelt. Ik kan het zelf niet zien, hoe snel ik mijn hoofd ook draai; de knobbel weet zich keer op keer bijtijds uit mijn gezichtsveld te bewegen. Het is een hogesnelheidsknobbel, schat ik zo in.
Als je gaat zwemmen, mag je nooit zinkzalf gebruiken.
Dit is de slechtste grap van de week.

Nee, ook dat is niet waar. De slechtste grap van de week is dat ik ondanks alles weiger door te draaien en volhoud dat ik een optimist ben en mijn rug rechthoud. Wat een giller.
Ik heb een jaar of achttien geleden ooit eens van de vader van een vriendje van me een Heineken-sleutelhanger gekregen met een klein kompasje eraan. Achterop dat kompasje staat het woord Heineken in Heinekenletters, zoals Heineken dat wel vaker staat. Heineken. Wat een rare naam. He brew. Wat een slechte grap. Hebrew. Als je een grap uitlegt, wordt hij van slecht ineens heel slecht. Maargoed, dat kompasje. Het wijst nog altijd precies naar het noorden. Dat weet ik omdat ik precies weet waar het noorden is ten opzichte van mijn huis en dat is waar het Heineken-kompas al achttien jaar heenwijst. Ik vind dat grappig. Je kunt de duurste kompassen kopen bij De Bekende Adressen, maar dit gratis-bij-een-krat-bier-in-1987-kompasje van het niveau likmevestje overleeft ze allemaal. Dat jullie mijn kloten kussen.

Ik wil sex met een dansmarieke.
Wat een dansmarieke precies is, heb ik eigenlijk nooit begrepen. Een Brabantse meid met een soort Oud-Hollandsch cheerleaderpakkie aan, met zo'n raar wit hoedje en een soort van dinges, staf of zo, die ze in de lucht gooit, zoiets toch? En ze praten raar en ze doen aan carnaval, met de klemtoon op de laatste lettergreep.
Of sex met Daphne Bunskoek, dat zou ik ook graag willen, Sinterklaas.
Desnoods alleen maar naar Daphne bunskoek kijken terwijl ze naast me op de bank zit. Of ruiken hoe Daphne Bunskoek ruikt. Bunskoek. Eigenlijk nog een raardere naam dan Heineken als je er over nadenkt.

Doe dat maar niet. Denk maar niet teveel na. Voel.
Voel dan, godverdommese klootzak. Voel en stop met denken.
Zij die gaan voelen, groeten u derhalve en wederom: Voel.

Spriet.