Weet ik het.....

Het is koud.
Ik haat koud.
Het is niet alleen buiten koud, ook binnen. En binnen in mijn hoofd ook. En in mijn bed ook. Op de bank ook. Het is gewoon overal koud. Ook al zou de zon nu ter plekke beginnen te schijnen, dan nog zou het koud zijn.
Ja, ik mis haar nog steeds. Ik kan er godverdomme niets aan doen. Ik weet en ik weet, maar ik voel ook. Voelen is belangrijker dan weten. Wat zeg ik, het is niet eens in dezelfde league, voelen en weten. Het is als zeggen dat een Lamborghini beter is dan een rolschaats. Trouwens, dat hangt er ook maar net van af.
Door het Vondelpark zoeven met twee Italiaanse sportwagens onder je voeten is ook niet alles, dat kan ik jullie zo ook wel vertellen, zonder het daadwerkelijk zelf geprobeerd te hebben. Ik bedoel: je hoeft niet in Auswitz gezeten te hebben om te constateren dat Adolf Hitler geen fijne vent was, of wel soms?
Jawel, retoriek en open deuren zijn zo langzamerhand mijn specialiteit aan het worden, voor zover ze dat niet al jaren waren. Of niet soms? Ik bedoel maar.

Weten jullie dat ik Thought I died and gone to heaven van Bryan Adams een mooi clipje vind hebben? 't Is al zowat vijftien jaar oud, maar nu ik die cd op heb staan zie ik daar ineens weer die dolfijnen in het graanveld voor me. Ja, je leest het goed: Giraffen in een zwembad.

Alweer, of eigenlijk nog steeds, sta ik op de datingsite in de top tien, momenteel op (spiek spiek) de vierde plaats. Duizenden mannen, ik ben de drie na leukste met een gemiddelde van 9,2 na 92 stemmen. Er zijn godverdomme tweeënnegentig wijven die me gemiddeld een 9,2 geven op de schaal van leukheid. Waar die leukheid op gebaseerd is mag Allah weten, voor mijn part Ganesh of Thor, maar als dat godverdomme gebaseerd is op de realiteit, waarom zit zij dan niet hier op de bank, in mijn bed, in mijn leven of voor mijn part alleen maar op mijn plee om die vol te kakken?
Of, for that matter, om het even welk mokkel dan ook? Zit ik hier met twee rooie katers, een Geel Manneke, Konijn en Bruno, Plant, Plant en Plant (geen familie) naar fucking Bryan Adams te luisteren. If you wanna leave me, can I come too....?
Toen je bij me wegging, waarom ben ik niet meegegaan eigenlijk?
Was het angst? Was het schaamte? Was het je ne sais quoi en Joie de vivre?
Is dat mijn autoalarm wat daar buiten af aan het gaan is?
Kan me dat iets schelen? Ja, godverdomme, maar het is mijn autoalarm niet want het is alweer gestopt. Mijn autoalarm stopt alleen als ik het opdraag te stoppen, en ik heb dat niet gedaan dus is het mijn autoalarm niet dat daar buiten zoëven afging. Soms he...soms is het trekken van voor de hand liggende conclusies iets wat me nog best behoorlijk afgaat.

Wat zou je liever willen zijn, doof of blind? Ik denk dat ik liever doof ben.
En een arm missen, of een been....? Ik gok een arm.
Offehhh.....zou je liever alleen zijn of eenzaam?
Zou je liever lelijk zijn of knap?
Slim of dom?
Rijk of gelukkig?
Of zoals mijn oma altijd zei: Jongen, beter rijk en gelukkig dan arm en ongelukkig. Oma leeft niet meer. Ze had allebei haar armen nog toen ze leefde en ook was ze niet blind of doof. Of ze gelukkig was heb ik altijd betwijfeld. Dom was ze alleszins niet en lelijk of knap, daar kan ik niet over oordelen. Oma was oma en dat was genoeg. Waarom heb ik het met een zo grote regelmaat over oma, vraag ik me ineens af. Toen ze nog leefde belde ik haar praktisch nooit op, en ik moet bekennen dat dat er niet beter op is geworden sinds ze gestopt is met leven. Wat is erger, doodgaan of stoppen met leven?

Ik heb zin om een stuk te gaan autorijden. Of is het een stuk auto gaan rijden? Nee, dat lijkt me niet want dat klinkt alsof je gaat rijden in een stuk auto, bijvoorbeeld je bumper of je tankdop of zo. Ver zal je aldus niet komen, ook daarvoor hoef je geen ervaringsdeskundige te zijn om deze inschatting te maken.
Adolf Hitler heeft eens geprobeerd om met de tankdop van een Opel Blitz een rondrit te maken langs zijn lievelingsconcentratiekampen, maar veel verder dan de parkeerplaats van Bergen-Belsen is hij daarmee niet gekomen.
Ik vraag me ineens af of Adolf Hitler bij elk concentratiekamp zijn eigen parkeerplaats gereserveerd had. Gereserveerd voor Der Führer, op een klein bordje bij dat parkeervak. Duizenden en duizenden parkeervakken, dat laat zich raden met al die bezoekers, en dan het mooiste vak, het dichtst bij de ingang, was speciaal voor hem. Dat scheelde weer lopen, en iedereen die zijn geschiedenis een beetje kent weet dat als Adolf Hitler ergens een hekel aan had, dan was het wel lopen. Daarom ook dat hij al die autobahnen heeft laten aanleggen. Zelfs zijn zondebokken wenste hij het lopen niet toe; die liet hij dan ook per trein vervoeren. Zodoende dat de parkeerplaats bij Bergen-Belsen sowieso altijd voldoende plek over had om Adolf's Mercedes te parkeren. Een parkeerplaats zo groot als die van de Efteling, heb ik me laten vertellen, maar godverdomme altijd praktisch leeg. Om toch maar enige invulling te geven aan het leven van de joden, liet Adolf ze soms voor de grap in trapautootjes over het parkeerterrein rijden. Een schik dat hij daar in had, je kunt het je voorstellen. Zijn collega en vriend Rudolf Hess had een modelspoorbaan, Mengele speelde graag doktertje, en Adolf liet graag joden in blikken trapautootjes over de parkeerplaats van Bergen-Belsen rijden. Zo heeft iedereen wel wat.

Ikzelf bijvoorbeeld heb geen zin om de katten van mijn ouders eten te geven.
Toch is dat wat ik nu ga doen.
Miauw.