Zoals sommigen van jullie misschien weten, heb ik al jaren last van paniekaanvallen.
Onderstaande heb ik overgenomen van de site www.paniekaanval.nl (hoe verzin je het?)
Wat voel je ?
Een paniekaanval gaat gepaard met diverse lichamelijke symptomen. Mensen die voor het eerst een paniekaanval krijgen denken daadwerkelijk dat ze doodgaan. De lichamelijke symptomen bestaan o.a. uit:
Hartkloppingen
Misselijkheid
Duizeligheid en het gevoel flauw te vallen
De dringende neiging om te vluchten
Pijn in de borst
Tintelingen in handen en/of benen
Benauwdheid en het gevoel te gaan stikken
De omstandigheden waarin een paniekaanval optreedt.
Voor mensen die last hebben van paniekaanvallen zijn de omstandigheden waarin de aanvallen optreden verschillend. Toch hoor je vaak vergelijkbare situatie:
Op straat (bij een ernstige vorm heet dit Agorafobie of straatvrees of pleinvrees)
In drukke mensenmassa’s
In de supermarkt
In tunnels
Tijdens vergaderingen
Met autorijden
Vaak hoor je ook dat als mensen een paniekaanval op een bepaalde plaats gehad hebben (bijvoorbeeld bij de kassa van een supermarkt) dat de angst om op diezelfde plaats weer een paniekaanval te krijgen er voor zorgt dat dit ook daadwerkelijk gebeurd. In de psychiatrie noemen ze dit conditioneren.
Wie hebben er last van?
Volgens de statistieken heeft 4 procent van de bevolking last van één of andere paniek- of angststoornis. Verder kan een paniek- of angststoornis bij iedereen op elk willekeurig moment ontstaan, van timmerman tot hoogleraar. Vaak lees je wel dat meestal de wat emotionelere en intelligentere mensen gevoeliger zijn voor het krijgen van een paniek- of angststoornis.
Medische verklaring
Mensen hebben een ingebouwd alarmsysteem, waarbij bepaalde processen in de hersenen het lichaam activeren door adrenaline in het bloed vrij te geven. Deze adrenaline moet er dan voor zorgen dat er doeltreffend actie ondernomen kan worden zoals vechten of vluchten. Als er werkelijk gevaar bestaat is dit natuurlijk reuze handig.
Bij een paniekaanval echter, wordt dit proces geactiveerd zonder dat daar een aanwijsbare verklaring voor is. Het lichaam heeft op dat moment een overschot aan adrenaline en dit uit zich door aan aantal symptomen zoals bijvoorbeeld hartkloppingen, angstige gevoelens, etc. Als mensen vaker last hebben van een paniekaanval noemt men dit een paniekstoornis.
De meest gangbare theorie is dat mensen met een paniekstoornis een tekort hebben aan serotonine. Dit is een stof die er voor zorgt dat bepaalde informatie wordt uitgewisseld in de hersenen. Veel medicijnen tegen paniekstoornissen zorgen ervoor dat er de serotonine in de hersenen beter gebruikt wordt. Zenuwuiteinden in de hersenen geven serotonine af en nemen daarvan een deel zelf weer op. Deze serotonine is o.a. verantwoordelijk voor informatieoverdracht tussen de hersencellen en reguleert o.a. de angst. De medicijnen zorgen ervoor dat de heropname geremd wordt zodat er meer serotonine overblijft voor de informatieoverdracht. Daarom worden deze mediacijnen vaak ‘remmers’ genoemd.
Volgens deze verklaring is een paniekaanval dus een lichamelijke afwijking en geen psychische, de chemie in het lichaam is niet helemaal in orde, maar er wordt wel door vrijwel iedereen gezegd dat er meestal ernstige psychische druk aan vooraf gaat. Dit kan door omstandigheden zijn, zoals het verlies van een dierbare, maar ook door aanhoudende stress zoals bijvoorbeeld werkdruk.
In een volgende blog zal ik wat meer over mijn persoonlijke ervaringen proberen te vertellen. Hoe is het gekomen, hoe erg is het geweest, hoe is het nu en hoe kan je er vanaf komen?
Tot de volgende blog!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten