Had vanmiddag weer een pijnlijke confrontatie met mezelf...
Ik wilde Tiesje laten meegenieten van de DVD van de legendarische opname van het Stop Making Sense concert van de Talking Heads.
Euh...ik geloof niet dat ze echt van ze had gehoord hahaha..ja, toen ik Road to Nowhere voorzong wist ze wie ik bedoelde, maar klassiekers als Burning down the House, Pstcho Killer en Slippery People zeiden haar niets....auwwwwwww...volgens mij ligt het niet eens aan haar, maar aan mij!
Ik bedoel...wie kent ze nog, de Talking Heads? Wie krijgt nog steeds een funky feeling bij ze? Wie durft heden ten dage nog hardop te zeggen dat hij fan is van de Talking Heads zonder voor ouwe lul (of muts) te worden uitgemaakt...?
Betekent het niet gewoon dat ik anno 2004 nog steeds weiger te erkennen dat de jaren 80 al lang voorbij zijn...? Ik bedoel...ik draai Talking Heads, The Cure, vind The Joshua Tree de beste van U2, weiger me ouder te voelen dan 18, noem een Twix stug een Raider, spreek over Hilversum 3 en niet radio 3 en loop nog steeds in All Stars en een sweater met capuchon zoals ik dat al zestien jaar doe....
Help me dan....ben ik de enige die de eigthies een warm hart toedraagt....? Kan toch niet....?
1 opmerking:
Hmmmm ok....en zonder dat ik het bewust deed, zet ik net een CD van Kim Wilde op, en nu galmt "Chequered Love
" door huize 335......hoe eighies wil je het laten klinken....? ;-)
Een reactie posten