Elke dag lees ik -tegen beter weten in- mijn horoscoop in de Spits onderweg naar mijn werk.
Het begint al met de vraag waar ik moet kijken, want het noodlot heeft besloten dat Arrie geboren zou worden op 23 oktober.
Volgens een aantal horoscopen ben ik dus een schorpioen, maar volgens een bijna net zo groot aantal ben ik keihard een weegschaal.
Hierdoor heb ik al sinds ik mij kan herinneren een grote scepsis ten opzichte van de westerse horoscoop. Ik bedoel maar: als de heren en dames sterrenwichelaars het al niet eens kunnen zijn over zoiets basaals als op welke datum de diverse tekens van de dierenriem precies beginnen, hoe kan ik dan vertrouwen op de inhoudelijke kanten van hun logica....?
Maar ook ik wil graag geloven in het onbekende (beter gezegd: ik weet zeker dat er, om maar het cliché der cliché's te gebruiken, meer is tussen hemel en aarde. Maar daarover weliicht een andere keer meer.), dus netjes lees ik elke dag beide horoscopen: die van schorpioen en die van weegschaal. Meestal kan ik er geen chocola van maken. Het is allemaal erg vaag en erg suggestief, en soms spreken ze elkaar ronduit tegen.
In mijn direkte omgeving is een aantal mensen redelijk bekend met de tekens en hun bijbehorende karaktereigenschappen, en volgens hen ben ik een typische schorpioen. Ik weet het niet. Met name de besluiteloosheid en onzekerheid van een weegschaal klinken mij erg bekend in de oren. Of niet? Wel toch? Ben ik besluiteloos en onzeker? Volgens mij wel. Of juist niet? Ik bedoel maar.
Het is des te irritanter dat de horoscoop van mijn vriendin de plank vaak keihard raak slaat. Dus ik ben echt sterk geneigd wel te geloven in een degelijke horoscoop....alleen niet voor mezelf, helaas.
Gelukkig is daar de Chinese horoscoop, waar ik zonder enige vorm van twijfel een hond ben. Ik kan me uitstekend vinden in de omschrijving van de trouwe viervoeter:
Mensen die geboren zijn in het jaar van de Hond hebben de beste karaktertrekken. Ze hebben een diepgeworteld gevoel van trouwheid, zijn eerlijk en winnen makkelijk het vertrouwen, omdat ze weten hoe ze een geheim moeten bewaren. Echter, Honden zijn ietwat egoïstisch, verschrikkelijk koppig en excentriek. Om rijkdom geven ze niet veel, ook al lijkt het op de een of andere manier wel alsof ze altijd geld hebben. Ze kunnen emotioneel koud zijn, en zijn soms afstandelijk op feestjes. Ze hebben altijd wel ergens iets op aan te merken en staan bekend om hun scherpe tong. Honden zijn goede leiders
Woef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten