Pasen

Echt, zo veel triviale dingen als ik weet (wisten jullie bijvoorbeeld dat Adje van den Berg ooit is gevraagd om in Thin Lizzy te spelen?), zo weinig weet ik van onze nationale feestdagen.
Dat met Jezus met Kerst werd geboren, dat weet ik dan nog net, maar wat is Pasen precies? Geen idee. Ik weet dat je dan doodgegooid wordt met de Matthäus Passion, een naar mijn mening overschat nummer van Bach, zoals ik al zijn nummers overschat vind. Ik bedoel maar; hoe vaak heeft die hele Johann Sebastian nou helemaal in de Top-40 gestaan? Was het niet dat Jezus gekruizigd werd? Wat is Goede Vrijdag dan, en Pinksteren en Aswoensdag en weet ik veel? Eigenlijk interesseert het me ook verdomd weinig, dus waar heb ik het eigenlijk over. Pasen is een lang weekend en dat is wat het is. Punt.

Van de week heb ik de Beetle van de zaak meegekregen om naar Velp te rijden voor een vergadering. De heren stropdassen vonden het zo vruchtbaar en zinvol dat we besloten hebben voorlopig elke twee weken bijeen te komen in het Golden Tulip aldaar. Ik vind dat prima, lekker zoeven in de Beetle, ik verkeer namelijk uiteraard nog in de fase dat ik elke kilometer die ik rijd, ook echt leuk vind. Gaat misschien nog wel over, maar nu nog niet.
Ik ben dan ook druk zoekende naar een auto die bij mij past. Dat is nogal lastig, want wat past er bij mij? Geen burgerauto in ieder geval. Hij moet anders zijn dan de meeste auto's, maar ook weer niet te patsterig. Net als ikzelf: anders maar niet excentriek. Opvallend maar net zo makkelijk opgaand in de massa. Niet te groot maar wel brutaal. En betaalbaar, want ik heb geen geldboom. Wat zeg ik, ik heb niet eens een geldplantje dus hij moet zowel in aanschaf als in onderhoud goedkoop zijn en niet zuipen want ik haat zuipen.

Kortom: het zal waarschijnlijk een Ford Ka worden.
In knalgeel.
Met sportuitlaat, lichtmetalen velgen en een klein dakspoilertje.
Gewoon op het eerste gezicht, maar net even anders, kortom.
Zoals ikzelf.
Maandag is die dealer open en ik ga eens kijken wat er te dealen valt, qua financiering, vasthouden, korting, smeken en huilen.
Hoe langer ik naar die foto's kijk, hoe liever ik hem wil hebben.
Godverdomme, datzelfde heb ik met wijven, weten jullie dat? Hoe onbereikbaarder ze lijken, hoe liever ik ze wil.
Totdat ik ze heb, dan rijd ik er in het begin heel veel mee, maar na verloop van tijd laat ik ze roesten en doe ik ze weg en wil ik een nieuwere, mooiere, snellere en een die minder zuipt. En ook die laat ik dan wegroesten.
Momenteel heb ik mijn oog laten vallen op een buitelands model in het lichtroze met groene accenten. Wat een goedkope grap.

Rock and Roll van Ryan Adams (nee niet Bryan Adams) is een wereldplaat, de enige die beter is dan Gold van twee jaar daarvoor. Maar daar staan dan weer When the stars go blue, New York, New York en Nobody Girl op, dus het is een nek-aan-nekrace.

Kut.
Final Destination 2 is allang bezig.
Ik moet ophangen.
Tot doei!