Flipping the bird

The saga continues.
Zaterdagochtend werd ik wakker van de pijn. Echt PIJN, zeg maar.
Mijn vinger klopte als...euh....een zwerende vinger, maar dat was op zich niet schokkend natuurlijk. Logisch dat het pijn doet, stel je niet aan man.
Yep. Tot ik het verband eraf haalde voor het douchen.
Mijn hemel, is dit mijn vinger???

Heb je wel eens een bak winterpenen moeten schillen? Dan pak je wortel na wortel, en ineens heb je dan een soort van oranje gedrocht in je hand. Kijk dan, wat een rare wortel. Dikker en ronder dan de rest en je vraagt je af waarom net die ene van de paar dozijn wortels er zo raar uitziet. Waar is het misgegaan met dit worteltje?
Nou, zo ongeveer zag mijn wijsvinger eruit. Dikker dan mijn grote teen, echt helemaal gezwollen, waardoor mijn huid helemaal strak stond en haast openbarste. Glimmend. Strak. Rond. Groot. En een grote knobbel ter grootte van een knikker op de plaats waar mijn knokkels horen te zitten.
Nee, dit zag er niet prettig uit. Het voelde nog minder prettig, dus toch voor de zekerheid de huisartsenpost van de avond tevoren gebeld.
Gelijk langskomen, was het advies.
Fuck, there we go again.
Zaterdag de hele dag tot vier uur in ziekenhuizen en artsenposten gezeten, en vanochtend weer terug voor een controle.
Het ziet er inmiddels iets beter uit, de zwelling is echt half verdwenen en er komt nog maar weinig pus uit. Eet smakelijk.
Het enige waar ze zich nog zorgen om maken is het risico dat mijn pees of peesschede is aangetast, en het feit dat ik mijn vinger helemaal niet kan bewegen.
Ik moet nu met mijn andere hand mijn rechterwijsvinger op en neer bewegen om er nog "leven" in te houden. Het schijnt dat ik het risico loop op een levenslange stijve. Vinger, dan. Lijkt me kut, zeker met giraar spelen. Of schrijven. Of typen. Of zappen. Of alles eigenlijk. Fuck. En het doet pijn. Maar minder.

Zaterdagavond was de Padvindster er.
Het werd laat, of eigenlijk vroeg.
Het was super.

Gister....had ik pijn.
Vandaag....voel ik me ziekig en heb ik pijn.
Maar het is niet erg. Pijn is maar pijn en stelt al met al niet zo heel erg veel voor, vind ik altijd. 't Is effe lastig, maar meer ook niet. Over een paar dagen is het over en dat heb je dan weer gehad. Verliefdheid is erger. Daar kun je niets tegen innemen. Maar ook dat gaat uiteindelijk meestal wel weer over.
Helaas.