liefdesbank

Waarschijnlijk hebben maar weinigen van jullie ooit van de gelegenheidsband Temple of the Dog gehoord.
Deze band, bestaande uit o.a. Stone Gossard en Chris Cornell van respectievelijk Pearl Jam en Soundgarden heeft begin jaren negentig slechts één album opgenomen, dat -hoe toepasselijk- tevens Temple of the Dog heet.
Als je hun single Hunger Strike hoort, gaat je misschien vaag een lichtje branden. Fucking mooi, net als Call me a dog en Say hello 2 heaven, trouwens. De rest is wat jullie zouden omschrijven als Teringherrie, maar ook helemaal te Ar.
Deze cd kreeg ik indertijd van bloedmaatje Ri, en nog steeds moet ik altijd aan hem denken als ik deze plaat opzet. Rietje, we leven voor altijd in de eigthies en vroege nineties. Ik bedoel: dagelijks quoten Jason en ik nog scènes uit Wayne's World. Stop living in the past, man....!!!

Verder zag ik gisteren een heel erg goeie, mooie en integere documentaire over kindermisbruik en incest op Nederland één, waarvan ik me gelijk klote voelde. Godverdomme, wat kan ik toch slecht tegen dat soort dingen. Misbruik, dierenleed, onrecht, en de dood, kortom: zieligheid in het algemeen. Bah. Hoe kan je godverdegodver je eigen vlees en bloed, of je eigen liefje zoveel pijn doen? Ik kan echt heel veel begrijpen (moord, doodslag, sadisme, zelfs van Frans Bauer's muziek houden) vind ik zelf, maar dit soort dingen....pffff....misschien moet ik ook maar blij zijn dat ik er totaal geen greintje begrip voor heb.
Ik heb ooit iemand tot op het bot liefgehad die een incestverleden heeft en er is weinig wat me zo geraakt heeft als puur die wetenschap, simpelweg het feit dat zulke dingen gebeurd zijn. Nu eens niet van horen zeggen of op TV gezien, maar daadwerkelijk met degene van wie je houdt.

Later heb ik mijn leven gedeeld met een ander lief, die door haar ex chronisch werd mishandeld. Wellicht van een iets "mindere" orde (want geen kind meer), maar van beide liefjes houd ik nog steeds, zij het op niet exact dezelfde wijze. Maar houden van ze doe ik en zal ik voor eeuwig blijven doen, en wie ze in de nabije of verre toekomst ook maar een haar zal krenken, zal -en dat meen ik echt- met mij te maken krijgen. Deze twee engelen mogen nooit, maar dan ook nooit meer pijn kennen zoals ze dat gekend hebben.

Uiteraard heb ik me wel eens afgevraagd of ik niet een soort van zwak heb voor meisjes met een verleden. Ik denk eerlijk gezegd dat het antwoord nee is.
Het was gewoon toevallig zo, en wat is dat is en que sera sera en je moet er ook niet voor weglopen. Je voelt wat je voelt en daar moet je verder niet over gaan nadenken en emoties zijn er niet voor om geanalyseerd te worden, punt klaar over en uit.

Binnenkort ga ik aan tafel zitten met, zowaar, een financieel adviseur. Ik heb zo iemand nodig, want ondanks een redelijk goed salaris, weet ik het te presteren om chronisch rood te staan. Niet verwonderlijk als je in totaal vierhonderdvijftig euro aflost bij vier verschillende lonesharks, dus: oversluiten en samenvoegen en consolideren die hap, en minder per maand aflossen.

Kon je maar betalen in liefde.
Als liefde een betaalmiddel was, zou ik nooit meer hoeven lenen. Altijd zou ik genoeg cash op zak hebben en ik zou leven in weelde. Kleine kusjes als wisselgeld, en voor je dagelijkse boodschappen een warme omhelzing.
Reparatie aan je auto? Kom maar even mee naar achteren. Of nee, nu haal ik liefde en lust doorelkaar. Dat is niet helemaal hetzelfde. Of wel? Nee, ik geloof het toch niet. Ik houd van...laten we zeggen...ja, ik houd van mijn vrienden. Maar ik denk niet dat ik snel met ze naar bed zal gaan, eerlijk gezegd. Nee, ik weet het eigenlijk wel zeker, ik ben toch geen flikker godverdomme! Wat zit ik toch te ouwehoeren hier zeg, ik ben de heterosexualiteit zelve! Weliswaar een die overloopt van emotie en liefde, en ik brand kaarsen en wierook en mijn wc is altijd schoon en ik match mijn onderbroek graag bij mijn t-shirt (groen Nudie-shirt aan? Dan een rode Björn Borg aan mijn kont), maar een Echte Vent ben ik alleszins!

Wat is eigenlijk het punt van deze blog? Geen idee. Ik lul ook maar wat.

Maar dat is bekend. En nu slapen godver: de Padvindster ligt er al in, smst ze net naar me. Fuck. Liever had ik dat ze dat riep vanuit mijn slaapkamer, en niet vanuit die stad in het midden van het land.
Ach....een mens mag toch godverdomme dromen....?
En dat is precies wat ik nu ga doen.

Zij die gaan dromen, groeten u: snurk!