Zen met Kerst

Een van de dingen die bovenaan mijn to do-lijst voor 2006 staan, is afvallen. Ik zal kijken of ik de weg naar de sportschool weer eens kan vinden, en dat gore snoepen moet ook maar eens afgelopen zijn.
Het begin is zich al aan het vormen; sinds gisteren heb ik een mega-buikgriep en ik houd niks binnen. Slap als een dweil zit ik hier in mijn badjas en ik weet ook zeker dat ik stink. Zometeen onder de douche, U2 op met hun laatste live-DVD die ik voor kerst heb gekregen en een wierookje aan is de eerste stap naar de toekomst.

Van de week las ik op Teletekst dat de twee bemanningsleden van het internationale ruimtestation ISS een kerstpakket hebben gekregen, dat enkele dagen eerder vanuit Kazachstan was gelanceerd. Ik vind dat een knap staaltje technologie en timing.
Ikzelf heb al twee jaar geen kerstpakket mogen ontvangen door de klootzakken van Selectvracht. Die hebben het wederom gepresteerd mijn pakket zoek te maken. Ook dat getuigt van een knap staaltje, echter in dit geval een knap staaltje incompetentie en hufterigheid. Vorig jaar beweerden ze bij hoog en bij laag dat op vrijdag de zoveelste het pakket bij mij was bezorgd. Interessant was, dat ik juist op diezelfde dag een kaartje in de bus vond van diezelfde klootzakken, dat ze het vijf dagen later opnieuw zouden aanbieden omdat ik niet thuis was. Nooit meer wat gehoord en ondanks een dozijn telefoontjes en klachten mijnerzijds nooit een excuus of iets in die geest. Ook dit jaar presteren ze het om tot tweemaal toe het pakket tijdens kantooruren aan te bieden. Van 's avonds even terugkomen heeft de klapmongool die in mijn wijk rondrijdt met pakketjes nog nooit gehoord, klaarblijkelijk. Bij al mijn collega's (zo'n vijftienduizend!) is het goed gegaan; ofwel het werd bij de buren afgeleverd, ofwel de bezorger kwam na het eten nog even een poging wagen. Tsja.....ik hoop dat die twee ruimtehelden in het ISS genieten van hun lekkernijen.

Iets heel anders; kijk eens op worldofdani.com voor echt hele toffe kattenfoto's!
Dani is de vriendin van Rick de Kikker, mijn maatje sinds 1985 waarmee ik samen de puberteit heb overleefd. Ze is into katten en kattenfotografie, en de ene foto is nog cooler dan de andere. Ik heb geen idee hoeveel van die mormels ze intussen hebben rondlopen, maar ze zijn echt helemaal te gek!!!
Mijn persoonlijke favoriet, als ik de foto's zo bekijk is Zen. Mijn god, wat een figuur hahahaha, die komt zo uit een stripboek volgens mij. (jajaja ik ben dierenfreak, hou maar op ja...grmblll)

Zoals gezegd: Tiet veur U2 en de douche! En dan eens kijken of mijn linkeroog alweer ietsje beter om wil gaan met mijn contactlens.
Oh.....wisten jullie al dat ik een gruwelijke pesthekel heb aan sneeuw? Ik zeg: grumpg!!! Tot el volgende Bloggo!

Arrrrjen moppert voort

Amsterdammers staan, buiten hun aparte gevoel voor droge, soms harde humor tevens bekend om hun eeuwige gekanker. Wellicht dat ik dat als excuus kan aanvoeren voor mijn contstant voortdurende stroom van gemopper.
Aan de andere kant kan ik als evenzogoed geldig excuus aanvoeren dat ik in een wereld leef die aan alle kanten om me heen uitelkaar lijkt te flikkeren. Ik zit geloof ik weer in zo'n fase waarin ik me bijkans onafgebroken verbaas over de stupiditeit van zo'n negentig procent van de bevolking en de arrogantie van de overige tien procent. Ik moet daarvoor wel uitkijken, want de vorige keer dat ik in zo'n fase zat, grofweg van 1975 tot 1990, werd ik er over het algemeen niet gelukkiger op. Dat is het belachelijke gelijk: Ondanks het gekloot wat ik in de wereld zie, heb ik persoonlijk eigenlijk helemaal niets om te klagen. Integendeel zelfs; hele volksstammen zouden jaloers op me zijn en ik kom niets te kort op welk gebied dan ook. Maar toch he.....maar toch....regelrecht naar de kloten gaan we evengoed allemaal.

Kijk maar eens vluchtig om je heen, lees het nieuws op elk willekeurig moment van elke willekeurige dag van elke willekeurige week in elk willekeurige maand.
Hier. Even een greep van het moment. (Ar klikt even naar Teletekst, verbaast zich zoals te verwachten viel en vat even samen op de komende regels)



Onvoorstelbaar. Je zou toch godverdomme bijna willen dat er weer een brand uitbreekt met rampzalige gevolgen, puur om die arrogante klootzak van een Donner zich met terugwerkende kracht alsnog kapot te laten schamen! Het is daar verdomme onveilig! Dat hebben meerdere onderzoeksrapporten aangetoond, alsof de elf doden van enige weken geleden niet al bewijs genoeg waren! Nee, wat doen wij met zijn allen? Wij houden de boel koste wat kost open en kiezen en passant Donner nog even als politicus van het jaar! Je zou om minder emigreren.



Ook lekker. In principe ben ik niet per definitie tegen het kappen van wat bomen als dat ten goede komt aan de leefbaarheid in het algemeen (denk aan huizenbouw bijvoorbeeld, dat is nou eenmaal nodig, hoe lullig ook voor meneer en mevrouw Eekhoorn.) maar je kan het ook overdrijven. Hier is dus het volgende aan de hand: Opdat Amerikaanse AWACS-toestellen makkelijker kunnen landen en opstijgen van een basis in Duitsland moet er een stuk bos verdwijnen in Limburg. De logica erachter snap ik wel, echter het is het zoveelste voorbeeld van de vuist van Balkenende en zijn zeven kabouters die in de aars van Bush zit vastgekoekt. Flikker toch op met je AWACS-bende en je verenigd Europa en dat soort shit. Zeker Duitsland is het allerlaatste land waar wij rekening mee dienen te houden. Herrinner je het afvegen van het collectieve Teutoonse gat met de kloppende begroting van vorig jaar. Elk EU-land moest een sluitende begroting hebben, op straffe van een flinke boete aan de EU. Wij hebben massaal ingeleverd en bezuinigd om het braafste jongetje van de klas te zijn, terwijl die kutmoffen er een bende van gemaakt hebben. Gevolg? Nul komma nul. En nu moeten wij onze bomen kappen zodat die Angela Merkel de lul van Bush nog dieper in haar moffenstrot kan laten glijden? Flikker toch op. Dat die AWACS neerflikkert op het detentiecentrum op Schiphol. Ik zou me kapot lachen.

Dan houd ik nog mijn smoel over de Man van het Jaar, die dit keer niet een man is maar een duo. Het Google-duo, welteverstaan. Dus niet een peacemaker, hulpverlener, dierenredder of iets dergelijks. De man van het jaar zijn twee mannen die hun aandelen hebben zien stijgen naar ongekende hoogten. Dat zijn dus de mannen waar we tegenop dienen te kijken. Subiet een Google voor je bakkes.

Met mijn oog gaat het intussen iets minder kut. Dat maakt heel deze shit nog enigszins draaglijk. Ondertussen ben ik nog steeds hard bezig om Amsterdam voorgoed te rug toe te keren, maar daarover in een volgend hoofdstuk.

Ondanks alles, wens ik iedereen een heel erg fijn kerstfeest toe, ondanks dat ik er zelf weinig mee heb. Iedereen die zich mijn vriend of vriendin mag noemen (en dat zijn er best veel, want ik ben gezegend met een hecht vrienden- en kennisenclubje, waarvan ik sommigen niet eens ooit in het Echte Leven heb ontmoet. Toch beschouw ik jullie als Vrienden, weten jullie dat wel?) wens ik niets dan geluk en liefde toe en ik meen dat ook nog, ondanks al mijn sarcasme en cynisme.
Ik heb namelijk ook een hart van goud

Oog om oog

Veel heb ik tegenwoordig niet echt te melden.
Dat komt omdat het winter is, en ik haat de winter zoals ik weinig zaken haat. Het is koud, het is donker, je komt je nest niet uit 's ochtends en niets ziet er maar half zo uitnodigend uit als in de zomer. Strand, terras en vrouw op straat zien er allemaal even vrolijk uit als een Oostduits bejaardentehuis.
Vanaf vandaag worden de dagen langer, zeggen de wetenschappers. Nou, ik denk dat ze alleen maar langer lijken godverdomme.

Op de koop toe heb ik voor de zoveelste keer een ontstoken oog. Het woord oog dien je uit te spreken op zijn Rotterdams, dus eug. Ik heb een ontstoken eug.
Daardoor kan ik mijn linker contactlens niet indoen, en heb ik dus rechts goed zicht en links min vijfeneenhalf. Min vijfeneenhalf betekent dat je met je smoel tegen je tv moer zitten om Teletekst te kunnen lezen. Dat je het leven ziet als een soort vage impressie van de werkelijkheid. Met een oog min vijfeneenhalf is zo mogelijk nog irritanter. Een soort halve scheelheid wat je chronisch chagrijnig maakt, koppijn geeft en mensen je doet aanstaren. Ze staren je aan omdat je ofwel je hoofd in een rare houding moet draaien om met ze te praten zonder gek te worden van half hoofd wel zien en half hoofd wazig zien, of ze staren je aan omdat je ze aanschampt in metro, bus en supermarkt. Afstand schatten is nog een hele kunst met mijn huidige visie op de wereld.

Een oplossing zou natuurlijk zijn om je reservebril op te zetten. Alleen is een bril totaal niet cool, vandaar dat ik er geeneen meer heb sinds mijn zeventiende. Mensen toch, wat snak ik op dit moment naar voor mijn part de meest on-coole bril ter wereld. Dagelijks kwak ik drie maal een klodder hormonen in, maak hem schoon met Zwitsal babyshampoo (welke mongool beweert dat dat niet prikt in je ogen, godvergloeiende godverdomme!) en houd ik hem lensloos. Het helpt totop heden geen fluit.

Ja, lieve mensen, jullie merken al gelijk dat ik in een opperbeste stemming verkeer.
Zojuist zat ik op de bank te bedenken waarover ik mijn logje zou maken, en ik weet zeker dat ik een goed concept had wat zichzelf wel zou uitwerken zodra ik achter mijn toetsenbord zou plaatsnemen. Wel, ik heb werkelijk geen flauw idee meer wat ik van plan was te gaan schrijven, hoezeer ik mijn smoel er ook over breek. Totale leegte.

Zal ik heel de shit maar deleten en morgen een nieuwe poging wagen?
Ach, fuck het maar ook..ik klik op de "publish" knop en ga iets anders doen.
Tot de volgende -hopelijk iets meer enerverende- blog!

Belgie rules!

Vanochtend hoorde ik even na zevenen een liedje op de radio, wat ik al vaker had gehoord. Ik dacht altijd dat het Blof was, en ook dacht ik steeds "dat hebben die Zeeuwse flikkers nog best aardig bijelkaar gejat en ik moet er niet direkt van overgeven, ondanks dat die hele Pascal dinges wat mij betreft een acute mosselvergiftiging mag oplopen.".

Bleek dat het helemaal niet om Blof ging (godverdomme hoe krijg ik dat Knackebrøtstreepje in vredesnaam door mijn O's heen, wie kan me vertellen hoe ik een ø typ, zodat er gewoon Bløf staat en geen Blof...gek word ik er van!) maar om een band waarvan ik de naam niet verstond, maar dat het alleszins niet die Vlissingse Flikkers waren, daar was ik met een aan waarschijnlijkheid grenzende zekerheid bijna van overtuigd.

Goed. Leg maar eens uit aan anderen welk lied je bedoelt. Het is niet Bløf, maar ze klinken wel zo. Iets met mijn hart. Gelukkig was daar mijn telepathische gave die op het juiste moment de juiste persoon online deed komen op MSN (of beter: Trillian, omdat MSN niet werkt hier), en ik vroeg haar ongeveer: Hoe heet die band die niet Bløf is, met dat lied over iets van mijn hart met die gitaar die klinkt als 1979 van The Smashing Pumpkins? En jawel, ze begreep ook nog wat ik bedoelde want ze zei vrijwel direkt "bedoel je IOS?" en inderdaad: het is de band "Is ook schitterend", met het nummer ehh.....Hoe het voelt.
Zegt me niets, vaag ooit van gehoord, maar mijn god wat een lekker nummer is dat eigenlijk. Zoals ik zei: beetje Smashing Pumpkins meets Bløf met een laagje Van Dik Hout. Lekker gitaartje, semi-intellectuele lulteksten als "Maar nu ik hier mezelf verlies en weer eens voor de stilte kies, schreeuw ik het uit vanbinnen maar je hoort me niet" en dat soort dubbele bodems waar negentienjarige rechtenstudenten-hockeytrutten een natte foef van krijgen. Hmmmm....rechtenstudentenhockeytrutten....ach, ach, als ik toch twee jaar jonger was....

Goed.
Iemand afgelopen weekend Wim Helsen gezien bij de VARA?
Zeg maar de Belgische Theo Maassen, maar dan zonder fans.
Naast Herman Brusselmans en die rooie van K3 heb ik er weer een Vlaming bij die ik hoog in mijn vaandel heb staan.
Ik bedoel; iemand die de volgende liefdesgedichtjes uit zijn botten weet te slaan, daar kan ik gerust naar kijken en luisteren met een glimlach op mijn smoel.


Ik zou graag aan uw ogen,
Zuigen met mijn mond.
Ik zal ze niet inslikken,
Nee nee ik spuug ze op de grond.

Ik zou u gaarne neuken,
Met mijne grote paal.
Ik zal nog al eens beuken,
Mijn paal die is van staal.

Ik zal nog graag eens vlammen,
Aan 300 per uur.
In uw foef en in uw prammen,
Ik ram u in de muur.

Ik zou nog graag eens beffen,
Mijn bakkes in uw trommel.
Gij zult nogal eens keffen,
Ik bef u leeg verdrommel.

Tsja, daar kan die Pascal van IOS nog een puntje aan zuigen, met de rest van Van Dik Hout.

Kiesstelsel op de schop

Mijn hemel, in wat voor wereld leven we?
Luister ik vanochtend naar de radio, hoor ik dat in de een of andere Q-Music top 1000 aller tijden of zoiets, het kutnummer The Final Countdown gewoon enkele plaatsen hoger staat dan Holidays in Spain van Counting Crowes met Blof.
Nou ben ik noch een fan van Blof, noch van die harige Counting Crowes, maar dat ene nummer is toch wel van een andere schoonheid dan die godverdomde kutzweden met het neppigste Jump-aftreksel aller tijden. Toen wist ik het al eigenlijk gelijk weer: we zijn met zijn allen keihard naar de kloten aan het gaan. Men vindt dus kennelijk nog altijd dat Europe hoog in de Top 1000 aller tijden hoort.
Ik vind dat dat wel genoeg zegt over onze samenleving.

Denk even na: dezelfde mensen die stemmen op Europe, hebben ook stemrecht voor de parlementsverkiezingen, en mogen ook meebeslissen over jouw en mijn toekomst.
Jongens, jongens toch. Ik ben er altijd een groot voorstander van geweest om het algemeen actief- en passief stemerecht allereerst maar eens totaal af te schaffen.
Vervolgens wordt iedere Nederlander, ongeacht godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht enzovoorts ,aan een test onderworpen.

Die test zal bestaan uit een aantal onderdelen:

-Welke muzieksmaak heeft die persoon. Heel simpel; kijk even in zijn of haar CD-collectie en je weet wat voor vlees je in de kuip hebt. Staan er teveel Nederlandstalige CD's in, of Celine Dion, of om het even andere meuk: geen stemrecht.

-Welke boeken staan er in je boekenkast? Heb je geen boekenkast, dan mag je sowieso niet stemmen, dat lijkt me evident. Staat er teveel Stephen King in: Raus. Isabel Allende: Vergeet het. Literatuur, Engelstalig, humor, stripboeken en naslagwerken, dat is een minimale vereiste om te mogen stemmen. Heb je een bijbel of koran? Jammer joh.

-Kledingkast; zelfde verhaal. Niet minstens 1 Diesel- Replay of Nudiespijkerbroek, dan wordt het tricky. Heel tricky.

-Merkloze zonnebril op je hoofd? Laat me niet lachen. Verbannen, dat tuig!

-Heb je nooit gehuild om muziek, films of andere kunstvormen, dan mag je sowieso niet eens de straat op, laat staan dat je mag stemmen.

-Nooit gelachen om Monty Python? Kansloos.

-Verkies je een Mercedes boven een BMW, dan verdien je wat mij betreft zelfs de doodstraf en stemmen is uiteraard een no-go area voor jou.

-Weet je een Gibson niet van een Fender te onderscheiden of anders een Monet niet van een Picasso? Laat je nakijken in een strafkamp.

-Ben je als kind niet door je ouders van museum naar museum gesleept, of weet je niet blindelings het eiland Mauritius op de kaart aan te wijzen, dan voel je het al aankomen: geen politiek meer voor jou, makker.

-Stop je je T-shirt in je broek in plaats van het er overheen te laten hangen, of draag je witte sokken, sandalen of moonboots, tsja.....eruit!


Zo kun je nog wel uren en uren doorgaan, maar wat mij betreft heb ik even een eerste opzetje klaar voor de herdefiniering van ons kiesstelsel.

In een land waar de doodgeschoten mus in een museum terechtkomt en de brandweer wordt vervangen door het leger, waar we een Ivoriaan nodig hebben om een kans te maken op het WK voetbal, de AIVD onderzoek doet naar het sexleven van een van de grootste oppositieleiders aller tijden, in zo'n land is het tijd voor radicale veranderingen.

Zeg dat ik het gezegd heb, makker.
Unquote

De geur van vroeger

Frits Philips is dood.
De vader van Theo en Thea, honderd jaar issie geworden.
Promt staat PSV in de laatste zestien van Europa. De bal kan raar rollen.
En ook Ajax is nog volop in de race voor de zevende plaats op de ranglijst.
Danny Blind zit nog steeds mijn club te verkloten, en die klootzak Jaake of hoe heet dat arrogant stuk vreten ook al weer, zit nog steeds met zijn arm in Danny's kont, en wie na dit seizoen het zinkende schip wil verlaten, mag de komende maanden op de bank plaatsnemen. Zo motiveer je je club. In een ander universum, Zeeuwse klootzak dat je er bent! Met je krullen en je wijkende haargrens en je Louis van Gaal-trekjes. Lul!

Ook het onderstaande vind ik nogal wonderlijk:




Oei...om nou het woord brandbrief te gebruiken in deze context, zeker gezien het bericht daarboven, je moet maar durven!

Verder boeit het nieuws me de laatste dagen opvallend weinig, zo viel me gisteren al op. Het proces tegen de Guy Verhofstadgroep, of hoe heten ze, is gisteren begonnen op een steenworp afstand van mijn huis. Een paar jaar geleden zou ik elke procesdag op de voet proberen te volgen, zo vol was ik van maatschappelijk engagement en dat soort onzin.
Nu moet ik bekennen dat dat engagement er nog wel degelijk is, maar dan vooral als het mijzelf op de een of andere manier raakt. En in het geval van Ali B. Bommel en zijn multiculti-knutselclubje denk ik echt waar "we zullen het allemaal wel zien, en zo niet, dan ook prima".
Ik durf te wedden dat deze gasten door de een of andere vormfout, of onrechtmatig verkregen bewijs of iets in die geest wel zullen worden vrijgesproken. Kan ik me wel over opwinden, maar laten we eerlijk zijn en alles in het juiste perspectief aanschouwen: of dit vrijmetselaarskringetje van couscous-vretende VMBO-ers nou de doodstraf door verplicht kijken naar de finale van Big Brother krijgt, of dat ze hier voor mijn part aan de overkant van de straat komen wonen; mijn leven zal er op geen enkele manier door veranderen.
So far for engagement.
Subiet een pak engagement tegen je bakkes, zou de vader van Herman Brusselmans hebben gezegd. En hij zou godverdomme nog gelijk hebben ook.

Flikker ik mijn CV voor de lol op Monsterboard, word ik links en rechts gebeld door detacheringsbedrijven wanneer ik kan beginnen en wat voor lease-auto ik zou willen hebben. Onder werktijd nota bene. Weer een conifeer in mijn reet, maar ik ben niet alleen te schijterig om van baan te veranderen, maar ook te verstandig op dit moment. Evengoed vind ik het wel interessant om op deze manier enigszins een assessment van mijn market value te krijgen. Conclusie: ik verdien te weinig. Veel te weinig. Maar ik heb het naar mijn zin bij mijn werkgever, en zodoende blijf ik voorlopig zitten waar ik zit. Met een half-lege portemonnee, dat dan weer wel, maar waar anders kan ik openlijk mezelf zijn zonder dat ik elke dag op het matje word geroepen wegens discriminatie, ongewenste intimiteiten, te laat komen en te vroeg vertrekken en algehele bullshit uitkramen, terwijl ik mijn eigen muziek onder mijn headset heb en ondertussen gepijpt wordt door de directiesecretaresse? Nergens!

Godverdomme, wat haat ik de winter toch.
Sinterklaas, Kerst, oud en nieuw, goede voornemens en je volvreten terwijl je even verplicht denkt aan alle ellende in de wereld (vergeet niet dat ik mijn engagement weliswaar grootdeels bij het grofvuil heb gezet, maar dat dat niet betekent dat ik me niet bewust ben van de hongerige negertjes in de Congo) en dan dat gedoe met die klotekerstbomen, sneeuwshit op je ramen, belachelijke kransen aan je deur (ik heb verdomme net de cirkel voor Zwarte Piet met moeite kunnen wegbikken) en dan to top it off; VUURWERK.

Mijn god, wat haaaaaat ik vuurwerk en wat haaaaat ik mensen die het afsteken en wat haaaaat ik mensen die hun halve maandsalaris uitgeven aan iets wat boem zegt.
Hoe godvergeten infantiel kun je zijn.
Boem. Pats. Geld weg.
Als kleuter was ik er bang voor, nu is mijn angst omgezet in pure walging.
Elk jaar weer hoop ik dat de een of andere klotescholier het waagt om een rotje ook maar in de buurt van de richting van mijn omgeving te gooien. Die gaat wat beleven. Maar nee, zelfs die lol van vuurwerk is aan mij niet besteed.
Het zal de blik wel weer zijn. Je weet wel, die Arjen-blik die mannen winden doet laten en vrouwen een vochtige onderbroek doet krijgen. Die blik ja.

Godverdomme, ik wou dat het lente was.
Ties heeft op mijn aandringen een schilderij gekocht.
Ik zag hem hangen en -mijn opa zou trots op me zijn, als hij nog had geleefd- werd er zowaar door geraakt
De perfecte balans tussen lineaire strakheid en frivole tutteligheid. Zoals het leven zelve. Enerzijds corny as hell want er staan bloemen op, en als ik iets slaapverwekkend vind dan zijn het wel schilderijen met bloemen. Hoewel schilderijen met mensen erop nog erger zijn. Weet je niets en kan je niets, schilder dan een mens, of nog suffer: jezelf.
Anderzijds ook bijna abstract richting de horizon, rechte lijnen, felle, haast onnatuurlijke kleuren, in balans gebracht door een spierwitte lijst. Je moet er godverdomme maar opkomen.
Normaal gaat mijn voorkeur uit naar het meer abstractere werk of desnoods een goeie Franse impressionist (pfff, alsof er ook impressionisten zijn die uit een ander land komen die een palet van een ezel kunnen onderscheiden), maar ik zeg altijd maar zo: voor een lineair bollenveld kun je me midden in de nacht wakker maken.

Maar vooral vind ik dit werkje van madame Oedekerk zo leuk, omdat het mij doet herinneren aan een specifiek moment op een specifieke dag, in een specifiek jaar.
Westland, lentedag, knetterende strakblauwe lucht, en Arjen die zich voor het eerst in maanden en maanden weer een heel klein beetje Arjen voelt. Optimisme, blik vooruit en schouders recht. Durf te leven en pak je eigen draad op, want niemand anders doet het voor je en voor je het weet ligt je draad in de goot om bij de pakken neer te zitten. Godverdomme, hou dit gevoel vast, makker. Zoiets. Ik ben blij dat het in mijn gang staat.
Ophangen doe ik nog even niet. Eerst de winter afwachten...

Ik mis mijn opa, de vader van mijn vader. Niemand weet dat.
Ook mis ik mijn oma, de moeder van mijn moeder. Mijn genenpoel, mijn beschermengel en mijn metgezel in moeilijke tijden. Ik zou nog zoveel tegen ze willen zeggen, ze zoveel willen laten zien. Kijk, opa, dit schilderij vind ik nou mooi. Lijkt een beetje op jouw stijl, vind je niet? Hij zou trots zijn dat zijn kleinzoon kunst koopt. Oma, dit is mijn meissie. Die andere wilde me niet meer. Deze wel. Leuk is ze he? Zullen we een keertje bij je langskomen, zou je dat gezellig vinden? En opa, mag ik nog eens op je atelier kijken, en mag ik me dan door de geuren van je verf en al je flesjes, doeken, ezels, paletten en kwasten en zo, mag ik me op die geuren laten meevoeren naar toen ik een heel klein jongetje was, terwijl jij altijd dezelfde opa bent gebleven totdat je er niet meer was.....? Mag dat?

Chewbacca leest de Talmud.

Er zijn mensen die niet weten wat een Wookie is.
Voor die mensen is er deze pagina. Het is zo'n harige soort aap in Star Wars; Chewbacca, de sidekick van Han Solo is de bekendste Wookie.

Wat ik me vanmiddag ineens afvroeg:Zou Chewbacca besneden zijn?
Geen idee waar dat ineens vandaan kwam, maar daar was het ineens: de vraag die niemand ooit gesteld heeft en slechts weinigen zullen kunnen beantwoorden.
Ik bedoel; diegenen die ooit het geslachtsdeel van een tot de tanden bewapende Wookie hebben kunnen aanschouwen, kunnen het om uiteenlopende redenen niet makkelijk navertellen. Ik denk alleen maar even aan het intergalactische pornosterretje Zeebla, die cybernyfomane met 7 dubbel-D tieten, die na een scene met de achterneef van Chewy twee weken in coma heeft gelegen en toen alsnog vrij plotseling overleed. Het heeft de aflegger twee volle werkdagen gekost om de glimlach van haar gezicht te krijgen om haar alsnog toonbaar te maken voor de begrafenis, wat achteraf compleet overbodig bleek omdat de enige die kwam opdagen nou juist de achterneef van Chewy was. Niet dat hij op een of andere manier om haar gaf of zoiets banaals, nee, hij wilde zichzelf er slechts van overtuigen dat Zeebla inderdaad dood was en niet slechts schijndood. Zij had immers zijn geslachtsdeel gezien (en meer dan dat) en zoals ik al eerder verklapte: slechts weinigen kunnen dat navertellen en puur om mijn eigen theorie te staven, stond daar de achterneef van Chewbacca aan het graf van Zeebla om zich van haar definitieve heengaan te vergewissen.

Goed. Terug naar het vraagstuk: Is Chewbacca besneden?
Ik durf te wedden van wel, en wel om de volgende theorie, die volgens mij zo waterdicht is als een aquarium:

Chewbacca is een Wookie.
Er is in films als Jumping Jack Flash, Sister Act en Ghost geen enkele rol weggelegd voor Chewbacca of voor het even welke andere Wookie dan ook, zelfs niet voor de pornoster Swallowbacca, de volle achterneef van de Star Wars-held.
Toeval...?
Whoopi Goldberg....Wookie.....Wookie Goldberg...snap je waar ik heen wil?
Wookie Goldberg is de broer van Woopi Goldberg!!!
Goldberg is zo ongeveer de meest Joodse naam die je kan verzinnen zonder meteen in een reflex in het achterhuis onder te duiken en daar voor de komende vier jaar te blijven zitten tot de bloembollensalade danig je te grote neus uitkomt, dus Chewbacca is Joods. Daar kunnen we het allemaal over eens zijn.
Joden zijn besneden, dus Chewbacca is besneden. QED. Klaar.

Soms is het zo heerlijk om briljant te zijn he....gewoon de Big Picture te aanschouwen en alles in een flits volledig te begrijpen...

Tsja...het is een gave...zal wel iets Joods zijn.

Daphne en de pooltafel

Eigenlijk is Slogans van Bob Marley gewoon een iets snellere versie van No woman no cry als je het goed bekijkt.
Ik dacht vroeger altijd dat hij bedoelde: no woman --> no cry, zeg maar.
Dus zoiets als "als er geen vrouw in de buurt is dan hoef je niet te huilen".
Pas sinds een paar maanden begrijp ik dat hij het bedoelde als geruststellende woorden naar zijn meisje. Nee meissie...huil maar niet...
Ach ja, kwestie van je eigen ervaringen spiegelen op andermans uitspraken of zoiets zal het wel geweest zijn.

Vandaag meldde mijn manager in mijn beoordelingsgesrpek dat ik soms iets genuanceerder kan proberen over te komen, omdat het schijnt dat sommige collega's niet altijd evengoed mijn direktheid weten te waarderen.
Ik vertelde hem dat hij mijn kloten kon kussen en gaf hem daarna een rechtse direkte op zijn linkeroog en liep rustig terug naar mijn bureau. Wat denken ze wel!

Daarnet zag ik Daphne Bunskoek weer even langsflitsen op een van de RTL-zenders.
Om de een of andere reden vind ik dat zo'n lekker wijf joh. Haar achternaam is er een om op te schieten, maar dat is mijn eigen achternaam zo mogelijk nog meer. Maar of ze nou Bunskoek of Jodenkoek of Ontbijtkoek heet kan me eigenlijk niet zoveel schelen: het is gewoon een griet die ik hard tegen de rand van de pooltafel zou willen nemen, ware het niet dat ik niet alleen geen pooltafel bezit, maar bovendien gerust een uur kan doen voordat ik een zaadlozing krijg. Dat komt door die godverdomde kutmedicijnen die ik met kilo's tegelijk vreet. Ik hoef maar met mijn vingers te knippen en er hoeft maar een zacht briesje te waaien in mijn algemene kruis-omgeving of ik heb al een harde toeter waar je gerust een middelgroot paard knockout mee kan slaan, maar mijn hemel wat kost het me een inspanning om uiteindelijk baby's uit het uiteinde van mijn piemol te spuiten. Meestal geef ik het na een half uurtje wel op. Niet alleen omdat ik tegen die tijd een lichaamstemperatuur heb die zodanig hoog is dat de ruiten beslaan en het vel op mijn voetzolen langzaam begint los te laten, maar ook omdat die wijven met wie ik de liefde bedrijf onderdehand bijkans in een psychose raken van uitputting en op hun eigen vocht mijn slaapkamer uitglibberen.
Kortom; het zal nog wel even duren voordat ik ooit kinderen op deze wereld weet te zetten.

Overigens, kent iemand de eind-tachtiger-jaren-begin-negentiger-jaren-band Living Colour nog? Van de semi-hits Cult of personality, Love rears it's ugly head en Glamour boys?
Dat ene album van ze, Vivid, is eigenlijk een niet misse funk-rockplaat die ik met terugwerkende kracht alsnog iedereen zou willen aanraden te beluisteren, vooropgesteld dat je houdt van vier hopsende negers met vlechtjes in hun haar en een botje door hun neus. Vernon Reid heette de gitarist als Arjen zich niet vergist. Hahaha dat rijmt. Ik lach me rot. Unquote. Zeg dat ik het gezegd heb.Doch dit terzijde.

Voor diegenen die toevallig wel eens van humor houden, heb ik hier een link met een paar handenvol Belgische clipjes. Nou kun je van onze zuiderburen gerust zeggen dat ze gemiddeld het lelijkste volk van Europa zijn sinds de Neanderthalers en Cro Magnonfiguren plaats hebben gemaakt voor ons arische apen, en tevens per definitie beschikken over een gebit waarvan je spontaan moet overgeven als je er ook maar een glimp van opvangt, maar op het gebied van humor moeten de Nederlanders toch echt hun meerderen erkennen in de Vlamingen. Ook op het gebied van stinken uit hun muil en het dom uit hun ogen staren op een wijze die je doet vermoeden dat ze net het woord "poef" hebben uitgesproken winnen ze het overigens van ons, maar dat doet even niet terzake.

Op het gebied van lekkere wijven die Bunskoek van hun achternaam heten en het verkeerd interpreteren van songteksten echter, winnen wij het met ruime zege van de Belgen.
Amen.

De politie is je beste vriend...als ze willen....

En weer werd er vanavond een autoruit ingeslagen hier in de straat.
Het is zowat elke avond raak, terwijl het politiebureau op nog geen tachtig meter afstand zit. Toen het bureau eerder dit jaar werd geopend werd er Hallelujah geroepen en zou het over zijn met de kleine criminaliteit.
Het heeft geen moer geholpen.
Agenten worden uitgescholden en uitgelachen waar ze bij staan.
Ze zijn te schijterig om in te grijpen.
Auto's worden vernield en leeggeroofd op klaarlichte dag tegenover het bureau, daarvan was ik enkele maanden geleden zelf getuige.
Wie doet er iets? Niemand. Echt nie-mand.
Ik vind dit heel erg triest en alleszeggend voor de maatschappij waarin ik leef.
In ieder geval de maatschappij zoals die zich hier in Amsterdam-West heeft ontwikkeld.

Gelukkig was de lokale veldwachterij snel ter plaatse nadat ik ze belde.
Een half uur later. Met acht man sterk.
Heel gek; de daders waren al weg. Ja, er kwamen er nog even drie teruggewandeld om de auto leeg te halen (alleen de ruit was nog maar stuk, de buit moest nog gepakt worden), maar die kon ik nog met een luid, Amsterdams "Hee! Oprotten godverdomme!!!" wegjagen. Ik heb nog nooit drie Marokkanen zo snel zien wegrennen, op de keer na dan van die ene jongen van wie zijn moeders snor zodanig in de brand was gevlogen dat hij niet wist hoe snel hij thuis moest zijn om deze uit te spugen. Als zijn moeder namelijk niet snel met het eten zou beginnen, zou Ali zijn lievelingskostje, Gebakken kameel, moeten missen en daar had Ali helemaal geen zin in, in dat missen.

Goed, een half uur later stonden er een paar magere bleekneusjes (of waren het bleekkneusjes?) uitgebreid naar de stukkende wagen (zo noemen we in Amsterdam een auto die schade heeft) te kijken. Als ware Sherlocks stonden ze de boel nauwkeurig in zich op te nemen. Tijdens dit opnemen van de details moesten ze zich heel erg hard concentreren om niet tegelijkertijd:

-Een blik over hun rechterschouder te werpen naar het buurthuis van onze Marokkaanse jeugd, want stel dat je een mogelijke dader ziet, dan moet je nog werken voor je gemeenschapsgeld ook;

-Een blik over hun rechterschouder te werpen, want op enkele tientallen meters afstand (pak hem beet halverwege plaats delict en het politiebureau) stond een aanzienlijk deel van de daders die zich hadden schuldig gemaakt aan openlijke geweldpleging (je hoeft niet de daadwerkelijke dader te zijn om hier toch juridisch op aangesproken te worden).

Ik verbaasde me samen met mijn buren over zoveel vakkundigheid in het totaal negeren van de direkte omgeving, mogelijke daders (het was bekend dat het Marokkaanse gasten waren; ik heb dat immers zelf aan de meldkamer doorgegeven) en mogelijke getuigen (ze hebben mijn naam en nummer als aangever en getuige, maar denk niet dat ik nog iets gehoord heb van de koddebeiers....)

Gelukkig kwam kort hierna de eigenaar van de auto aangereden in weer een andere auto, en konden onze dienders snel terug naar binnen. Terug naar Talpa en de inmiddels koud geworden Babi Pangang en de warme koffie.

Wat ben ik toch blij dat de politie over ons waakt.

Terwijl aan de ene kant van de stad een arrestatie-team twee onschuldige geloofsbelijdende Marokkanen de trein uitsleurt en te beroerd is om hun nederige excuus aan te bieden aan deze twee heren en zich kapot te schamen voor deze wanvertoning, worden aan de andere kant van de stad andermans eigendommen vernield.

Oh, nog een laatste gotspe: Afgelopen vrijdagavond werd mijn buurt verblijd met een bezoek van de zogenaamde Vliegende Brigade van onze lokale gendarmerie.
Deze brigade bestaat uit een vrij grote, muti-inzetbare groep rauwdouwers met uniformen aan en verplaatst zich per M.E.-busje. Deze gasten zet je in bij opstootjes van middelgroot formaat, en treden op ter preventie. Je ziet ze wel eens op programma's van SBS-6 en zo.
Goed, aangezien mijn wijk een zogenaamde zero tolerance area is, komt de Vliegende Brigade wel eens langs om eh....preventief te werken.
Zo ook afgelopen vrijdagavond dus. Lekker veilig gevoel, nietwaar?

Afgelopen vrijdagavond om half tien werd Patricia's autoraam ingeslagen.
Door een groep Marokkanen.
De Vliegende Brigade zat aan de Chinees.
Met zijn tienen.
Op nog geen honderd meter afstand.

Iemand nog zin in Amsterdam......?

Arie den Hertog is een klootzak

Ik ben aangenaam verrast.
Klaarblijkelijk ben ik niet de enige die zich kwaadmaakt over die hele mussentoestand in Leeuwarden.
Meerdere organisaties, waaronder de Dierenbescherming hebben actie ondernomen om dit gezeik aan de kaak te stellen.
Mooi.
Inmiddels weten we iets meer over de klootzak die musjes doodschiet voor de kost:
Zijn naam is Arie den Hertog en hij werkt bij Duke Faunabeheer.
Je kunt ze bereiken op telefoonnummer 0320-219500.

Ik zeg niet dat Arie meteen maar dood moet, maar hij mag gerust een aantal botten in zijn lijf gebroken krijgen.
Ook roep ik niemand op om dit te doen, maar als je je toch geroepen voelt om Arie den Hertog zijn schenen te breken: be my guest. Ik zou je een topper vinden.
Arie den Hertog heet die klootzak, had ik dat al gezegd? Van Duke Faunabeheer.
ARIE DEN HERTOG dus. Dat is de klootzak waarover ik praat.

Op de site van Duke Faunabeheer staat onder andere:
Duke faunabeheer is de specialist in het opheffen van vogeloverlast en overlast van zoogdieren in het stedelijk gebied. Daarnaast richten wij ons op wildbeheer in het landelijk gebied.
Zozo....het opheffen van vogel- en zoogdierenoverlast in stedelijke gebieden....
Nogal een ruim begrip, lijkt mij.
Zoogdierenoverlast in stedelijke gebieden....de laatste keer dat ik een biologieboek heb gelezen, behoorden wij mensen zelf ook tot de zoogdieren. Dat kan kloppen, want ik heb ooit melk uit mijn moeders tiet gelebberd, schijnt het.
Zoogdieren dus. Mensen dus.
Dus als je last hebt van mensen in stedelijke gebieden, zeg een groep Marokkanen, of nee...laat ik politiek correct zijn: een groep Londsdalejongeren...of nee, flikker op en laat ik niet politiek correct zijn en het toch houden op een groep Marokkanen. De kans dat je die in stedelijke gebieden tegenkomt is toch groter dan een groep Londsdalejongeren want dat zijn achterlijke boeren uit de provincie.
Goed...je hebt dus in de stad overlast van Marokkanen.
Overlast van zoogdieren in stedelijke gebieden dus....dan kan je Arie den Hertog en zijn klootzakkerige collega's ook bellen om ze af te laten knallen, neem ik aan.
Dat biedt dan weer perspectief, eerlijk is eerlijk.

Maargoed....de logica van ARIE DEN HERTOG en zijn bedrijf, klinken mij vrij bekend in de oren. Luister.
Je hebt in Noord-en Zuid-Holland een prachtig natuurgebied wat de waterleidingduinen heet. Echt, een van de mooiste plekjes van Nederland.
Daar lopen wilde zwijnen, vossen, schapen en herten in het wild rond.
Mensen vind je er nauwelijks.
Iedere keer als ik daar rondloop, denk ik "wat is het hier toch mooi en rustig" en kom ik zelf ook tot rust.
Maargoed, er loopt een 80-kilometerweg langs de duinen.
De herten vonden het op een gegeven moment een goed idee om over het hekje te springen en over de weg, naar de andere kant van het gebied. Hoe zou je zelf zijn?
Vervolgens komt de logica voor idioten weer op de proppen zetten:

-Er moesten enkele honderden(!) herten worden afgeschoten, want de automobilisten hadden er hinder van

Het was dus niet zo dat de dieren last hadden van de mensen, neeeeeeee, de mensen hadden last van de dieren!
Je zou ze toch godverdomme met hun koppen tegen elkaar willen rammen totdat ze hun hersens eens een keer laten werken, dat stel achterlijke godvergloeiendegodverdomde kutmongolen!!!
Leg die KUTWEG dan ergens anders aan!
Man.....mijn bloeddruk rijst alweer de pan uit. Bah.

Zelfde logica dus: als je een stad bouwt en de natuur wegdrukt met je flats, wegen, industrieterreinen en wagenpark, dan moet het ook gewoon klaar zijn met die kutnatuur.
Wee het ene musje, vosje of hertje wat het waagt om toch nog zijn smoel te laten zien! De dood injagen zullen we ze! Wat denkt zo'n stuk vogel of zoogdier wel niet?
Weg met de natuur! Dominostenen willen we zien vallen! Geen mus die ons daarvanaf houdt.....

Echt waar, ik word hier echt schijtziek van.
Nogmaals: het is Duke Faunabeheer uit Lelystad.
De directeur heet D. den Hartog, en de mussenmoordenaar heet Arie den Hertog.
Je kunt ze bellen op 0320 - 21 95 00
Faxen kan op 0320 - 21 97 77

Kom op mensen...laat zien dat je kloten hebt en maak ze gek.
En maak mij gek ;-)

Mijn hoofd loopt om

Allereerst over bovenstaand bericht.
Kort samengevat: Kan die teringlijer die het nodig vond dat vogeltje dood te schieten even een afspraak met me maken?
Zal ik hem met open armen ontvangen.
Met een pan kokend frituurvet.
En een kettingzaag.
En een gloeiende pook.
En een scheermes, een jerrycan benzine en een tape van Stealers Wheel's Stuck in the middle (degene die dit niet begrijpt kan nooit een echte Tarantino-fan zijn en heeft per definitie niets met mij te maken)
En een bamboe kooi die voor de helft onder water staat, waar de ratten hun dagelijks bezoek brengen aan je door junglerot aangevreten voeten (those were the days)
En een foto van mijn ex zonder make-up.

Ik bedoel: ok. Je hebt een kleine driehonderdmiljard dominosteentjes neergezet omdat je het meest kinderachtige wereldrecord voor de vijfhonderdste keer wil verbreken, samen met je bleke, puistige studentikoze werkloze kutvriendjes. Prima. Dan komt er een musje binnengevlogen (so much for security) en flikkert en passant even een slordige veertigduizend van je dominosteentjes omver.
Tuurlijk. Is kut. Kunnen we kort over zijn.
Dat vogeltje is zich sowieso al de tering geschrokken door de vreemde omgeving (je zal godverdomme maar verzeild raken in het fucking Frisian Expo Center.
Is voor een mens al niet prettig, laat staan voor een musje.
Vervolgens raakt hij in paniek (zou ik ook doen) en vliegt wat steentjes ondersteboven. Consternatie alom bij de aanwezigen, en hij probeert uit alle macht de uitgang te vinden. Weg uit deze hel van kleuren, muren, geluiden en mensen. Weg! Weg! Doodmoe gestreden landt hij tenslotte uitgeput in een hoekje, elke boerenlul (en daar heb je er zat van in Leeuwarden, durf ik te wedden) kan hem zo oppakken en even buitenzetten.
Nee, dat doen we anders. We pakken een luchtbuks (die was toevallig toch voorhanden, ik bedoel: wat is een dominowedstrijd zonder een geweer, zeg ik altijd maar) en we knallen dat arme vogeltje naar het vogel-walhalla.

Nogmaals; deze flinke puistige vent mag mij mailen voor een afspraak.
Ik zou je graag willen ontmoeten.

Verder.
Wat is er verder eigenlijk nog aan de hand?
Wel, Genesis staat voluit (mijn stereo gaat tot elf, waar de meeste andere maar tot tien gaan. Gejat van de film Spinal Tap en als je die ook al niet kent, dan speel je echt met het oog van de naald (die is gejat van die onderwereldeikel, kom hoe heetie ook al weer....die Happy Family-lul die zo'n grote bek had over Peter RRRRRRR de Vries, tot die kiekeboe roepend uit een alkoof van de Happy Family-lul zijn huis tevoorschijn sprong...kom jongens, help me eens...het is Steve Brown natuurlijk. Dank aan Gooooooooogle, wederom). Maar waar was ik gebleven?
Welja, bij het album Seconds Out uit pakweg 1978 van Genesis, toen Phil Collins nog een baard had en ikzelf nog niet. Dat waren nog eens tijden.
Mussen konden nog vrij rondvliegen in expo-hallen overal in het land en mijn ex was nog te pruimen zonder een kilo make-up op haar smoel. Geluk alom.
Het nummer wat nu opstaat, zo hard dat de mechaniciens die tien kilometer verderop aan de het proefdraaien zijn met de vier motoren van een Boeing 747 erover klagen, heet Supper's Ready. Het duurt een slordig half uur en is van een schoonheid zoals je die zelden meer aantreft in de wereld van de muziek of welke andere wereld dan ook.

Hooguit Marillion's Marbles kan hier heel zachtjes aan tippen als je erg melancholisch of gelukkig bent, en dan nog maar voor heel eventjes. Maar genoeg gezemeld over die ouwelullenmuziek.
Terug naar het heden, hoezeer me dat ook doet kokhalzen.

Overigens bedenk ik me zojuist, terwijl het Parijse publiek om meer vraagt (Seconds Out is namelijk een live-album moet je weten), dat er waarschijnlijk weer lieden zijn die het nodig gaan vinden om te verklaren waarom ik zo kwaad word om dat doodgeschoten mussen-verhaal. Nee, het heeft niets te maken met het feit dat mijn vriendin haar snavel niet weet te houden en ook niets met het feit dat ze niet vederlicht is of dat de tijd met haar voorbijvliegt. Kortom: hou je smoel voordat je hem ook maar opentrekt of ik stuur Jules op je af.
Schenk me nu een Arrie in.
Een Arrie, zeg ik. Dat is een glas Smirnoff Ice met cranberrysiroop van een duur merk, met drie ijsblokjes en een doorgesneden aardbei erin.

Eh...het heden, daar zou ik het over hebben, dreigde ik enige regels terug.
Over het heden kunnen we effectief vrij kort zijn: gisteren was het toekomstmuziek (waarbij Phil Collins zonder baard uiteraard het drumspel voor zijn rekening neemt) en morgen is het alweer oude koek. Oude koek is soms nog best te vreten, zo lag ik vannacht rond een uur of half twee een ontplofte glace-koek (met zo'n roze bovenkant die we hier een Mussolientje noemen) die ik op het station van Roosendaal had gekocht te vreten.
Toen ik hem afrekende, samen met een computertijdschrift, mompelde ik iets als "dit boekje, en mijn ontbijt" tegen het half-molukse wicht achter de toonbank. Ze wees me er fijntjes op dat de sandwitches in de aanbieding waren. Ik weiger echter een boterham te kopen in fucking Roosendaal of all places dus ik beet haar toe dat ik mijn vitaminen hard nodig had en dus bewust opteerde voor een glacekoek.
Enigszins bedremmeld (raar woord) stemde ze uiteindelijk toe en gaf me aangeleerd glimlachend mijn wisselgeld van twintig Euro terug en zei met haar vrolijkste dansmarieke-accent "fijne dag en tot ziens, meneer!".
Ik gromde een bits "dat lijkt me zeer onwaarschijnlijk" en verliet het etablissement om me te vervoegen naar perron 4a.
Deze zin is wel heel erg raar als ik hem zo terug lees. Grommen? Bits? Etablissement en vervoegen? Wat zijn dat godverdomme voor achterlijke woorden? Heb ik soms een Dikke van Dale opgevreten zonder dat ik er erg in heb gehad of zo? Wat een taalgebruik, ik ga er zelf bijkans van over mijn nek. Hier, bijkans, nog zo'n debiel woord wat je alleen maar hoort uitspreken door halve mongolen.

Godver, mijn hoofd loopt om, Debbie.

Arjen heeft geen keus

En toen was het woensdag.
Mijn kop eraf als het morgen niet donderdag is, en ik een langer weekend dan normaal heb, omdat ik vrijdag naar Middle Earth afreis.
Middle Earth is de hoofdstad van Zeeland, en Zeeland is zo ongeveer het buitenland.
Er zijn dorpjes met plaggenhutten in donker Afrika die meer raakvlakken met Amsterdam hebben dan sommige plaatsten in Zeeland. Ik bedoel: Arnemuiden, daar wil je niet dood gevonden worden. Zelfs de Zeeuwen lachen om dat dorp.
Overigens schiet me nu ineens te binnen dat ik via via heb vernomen dat in dat godverdomde Middelburg een jongetje woont dat loopt rond te bazuinen dat als hij mij ziet, hij me iets zou aandoen of zo. Ik geloof dat de woorden knal en bek in zijn gebrabbel herkenbaar waren als ik me goed heb laten informeren.
Oei, oei....zal ik nu mijn smoel wel durven vertonen in het lokale pool- en snookercentrum?
Zal ik een smoes verzinnen om niet te hoeven gaan (plotselinge haaruitval of zoiets), of zal ik doen of er niets aan de hand is, er boven proberen te staan en in de negeer-modus verder poolen?
Wat een vreselijk dilemma.
Een woordgrap met biljarten en keus ligt nu voor de hand, maar dat is te makkelijk. (Hoewel ik zelf evengoed vrij tevreden ben met het leggen van de link tussen keus en biljarten in dit verband, dat geef ik grif toe)
Ach, ik laat het afhangen van het humeur van die dag en de mate van compassie die ik weet op te brengen met een colaatje in de ene hand en geen sigaret in de andere.

Overigens heeft mijn idee om volgende week en masse met elkaar te gaan plassen tot nu toe weinig positieve reacties opgeleverd.
Ik denk dat Nederland er simpelweg nog niet klaar voor is en zal het later, als de revolutie is geweest, nog eens opperen.

Over revolutie gesproken, Peter Rrrrrrrrrrr de Vries heeft wat mij betreft een paar punten gescoord toen hij gisteren te gast was bij de wijsvingerende christenhond Andries Knevel. (Ik moet bij de naam Andries Knevel altijd aan SM-sex denken).
Deze beminde gelovige regenboogneuker, die ongetwijfeld zo'n kutvis aan de achterkant van zijn auto heeft geplakt, stelde -toegegeven- goede en confronterende vragen, maar onze detective Petertje wist de klappen goed te ontwijken, beet metaforisch in Kneveltje's oor en won wat mij betreft op punten.
Peter tegen het christenkrapuul: 1-0

Iets heel anders, onderstaande anekdote las ik vanmiddag ergens. (Ik weet nog precies waar, maar ik geef mijn bronnen nooit vrij, tenzij ze opgedroogd zijn)

One of the funniest "most-embarrassing-moment" stories I've come upon in a long time was about a lady who picked up several items at a discount store. When she finally got up to the checker, she learned that one of the items had no price tag. Imagine her embarrassment when the checker got on the intercom and boomed out for all the store to hear, "PRICE CHECK ON LANE THIRTEEN, TAMPAX, SUPERSIZE."

That was bad enough, but somebody at the rear of the store apparently misinterpreted the word "tampax" for "thumbtacks." In a business-like tone, a voice boomed back over the intercom. "DO YOU WANT THE KIND YOU PUSH IN WITH YOUR THUMB, OR THE KIND YOU POUND IN WITH A HAMMER?"

Kun je geloven dat ik dit grappig vond?
Volgens deze site, die zogenaamde urban legends onderzoekt op hun waarheidsgehalte, een soort Myth Busters voor broodjes aap zeg maar, is er echter geen bewijs dat bovenstaande ook daadwerkelijk heeft plaatsgevonden.
Jammer, maar wat mij betreft maakt het het verhaal er niet veel minder grappig om.

Zoals jullie merken, lieve kijkbuiskindertjes, heb ik eigenlijk niets te melden wat ook maar half interessant is, dus tijd om te beginnen met stoppen.
Tot de volgende Blog, waarin de grap "Dokter, mijn goudvis is uit de kom" te horen zal zijn.

Neem eens iemand mee naar de wc!

Vroeger, toen ik nog een klein jongetje was, in pak hem beet 1976 op de kleuterschool.
Voetballen op het schoolplein, de een was Cruijff, de ander Kist, weer een ander was Krol en de keeper was Jongbloed natuurlijk.
Ging je bruine corduroybroek stuk, dan plakte mama er een oranje appeltje van nepleer op of zoiets lelijks. Maakt niet uit joh. Voor lul liepen we met terugwerkende kracht allemaal, ook de volwassen meneren en mevrouwen.
Tussen-de-middag overblijven op school.
Niet omdat ik zo ver van school woonde, integendeel: de school was op slechts 5 minuten lopen van huis. Oversteken was niet eens nodig; je kon de stoep volgen tot je in je lokaal was. Nee, mijn moeder was overblijfmoeder dus ik bleef ook over.

Overblijfmoeders, zijn dat de moeders die aan het eind van de rit overblijven?
Wanneer je zelf de 65 bent gepasseerd en kan genieten (of walgen) van je vrije tijd, dan is bijna altijd je moeder al dood.
Behalve de overblijfmoeders. Die zullen er altijd zijn.

Goed, terug naar 1976.
Overblijven en voetballen.
Er zat een neger bij ons op school: Jerome.
Jerome was mijn vriend.
Hij was een kop groter dan ik en kon al bij het lichtknopje in de wc.
Naar de wc ging je bijna nooit alleen; je ging samen plassen.
Samen met je maatje boven het porselein, plas je schoolmelk eruit en stiekem kijk je naar elkaars piem. Hihihi.
Met zijn tweetjes met je broek op je enkels (hem door je gulp heenmoffelen lijkt een onmogelijke opgaaf als je nog klein bent: dat is voor de Grote Jongens), je piepie in je hand en plassen maar. Het leukst is het als de stralen elkaar raken. Hahaha, dat is lachen. Echte vriendschap. Onschuldiger kan je het je amper voorstellen.

Tegenwoordig werk ik op een heus kantoor.
De jongste man is begin twintig, en met mijn vijfendertig zit ik denk ik net een paar jaar boven het gemiddelde.
We werken, klooien, lachen, vloeken en delen met elkaar.
Veertig uur per week, samen rug aan rug in de loopgraven.
Ons team tegen de rest van de wereld.
Dat was in de keuken van het restaurant zo en dat is op de IT-afdeling waar ik nu werk zo.
Kameraadschap.

Toch is er ergens gedurende de rit van schoolplein naar database iets veranderd.
Over de meest intieme zaken praat je met elkaar, de waarheid verzin je desnoods zelf als je je verhalen daarmee kan opleuken. (lekker wijf geneukt, de grootte van je penis, ander wijf geneukt, dat is zo'n beetje waar wij mannen over praten. Of over vroeger. Welke wijven je vroeger hebt geneukt. Vrij diepgaand allemaal.)
Alles vertellen we en alles zullen we samen delen.

Behalve de wc.
Ergens tijdens die jarenlange rit is het een absoluut taboe geworden om samen met je vriend, collega, buurjongen of zomaar iemand waar je mee zit opgezadeld (mama moet ook even op dit kind passen en komt handen te kort dus hopla, daar sta met een voor jou nog onbekende piemel boven de pot) te gaan plassen.

Stel je voor: Henk, ik ga nu even naar de afdeling Incasso en dan lunchen.
Maar eerst nog even plassen, moet jij ook? Kom, dan gaan we samen.
Denk niet dat je veel vrienden maakt op die manier.

Maar waarom niet eigenlijk?
Ik weet zeker dat nooit iemand tegen mij heeft gezegd: "Ar, je kan nu echt niet meer samen gaan plassen. Ga voortaan maar alleen."
Nee, ik heb er echt over nagedacht en ik heb het schijnbaar helemaal zelf uitgevonden.
Ik denk dat dat voor de meesten geldt.
Je doet het gewoon niet meer.
Het is not done en gewoon belachelijk om maar over na te denken.
Pfffff stel je voor....samen met een andere kerel plassen.
Behalve als je dronken bent natuurlijk. Dan is het gewoon grappig, gek en stoer.
Samen op een rijtje, liefst met meer dan twee, de piem uit de broek en pis die gracht maar vol. Zooo hee, dat lucht op. Laat nog een boer en een scheet, schud hem opzichtig af en frommel hem maar weer terug. Stoer.

Dronken mensen en kinderen spreken de waarheid, zeggen ze.
Ik zeg: ze spreken niet alleen de waarheid, ze denken het ook.
Gewoon alle remmen los en doe wat in je opkomt. Geen gêne, geen taboes.
Die verstikkende halsband van degelijkheid en fatsoen gaat later wel om; morgenochtend tijdens je kater of over tien jaar tijdens je puberteit.
Niet omdat we dat willen maar omdat we dat moeten.

Ik stel voor om massaal een statement te maken: Nodig eens iemand uit op het toilet.
Doe of je weer kind bent.
Laten we het gewoon doen, zeg volgende week maandag of zo.
Broek op je enkels, en die van je collega ook.
Samen plassen en giechelen om elkaars piem.
Je mag nog per ongeluk naast de pot piesen ook; mama ruimt dat wel op.

Waar is het fout gegaan, mensen.....?

Teletekstspel

De dagen worden weer korter (wat een gelul eigenlijk, een dag duurt ook hartje winter volgens mij nog gewoon vierentwintig uur), en het regent alweer.
Tijd dus om een van mijn zelfbedachte spelltjes met jullie te delen voor als je niets beters te doen hebt. (De wereld verbeteren of een kuur tegen kanker uitvinden kan altijd nog)

Kijk op een willekeurig moment op Teletekst pagina 101.
Ja, Teletekst, precies. Op je TV. Of desnoods op de NOS-pagina op internet.
Bijvoorbeeld op dit moment, woensdag 2 november 2005 om een uur of 11 in de ochtend, ziet het er uit als op het bovenstaande plaatje. (wat een rare zin is dat)

Pak vervolgens zinsdelen van het ene bericht en knoop die aan zinsdelen van het andere bericht en je hebt je eigen headlines, bijvoorbeeld:

Topcrimineel Poetin niet voorbereid op griep

Consumentenbond: rellen in voorsteden dichterbij

Gratis moord VS-ambassadeur

Opnieuw muziek voor John Mieremet

Affijn, ga zo maar door.
Lachen.
Jawel.
Ik pies in mijn broek.
Tot de volgende blog, waarin ik de lol van naakt Twister spelen ga behandelen.

Cry Wolf

Je schaamt je toch de haren uit je kop als je dit leest, mensen...
Ik bedoel: voorzichtigheid is nodig na 9-11 en na Theo van Gogh, tuurlijk, maar laten we alsjeblieft niet zo belachelijk overdreven doen met zijn allen.
Elke week wordt er wel ergens een trein stilgezet, een station ontruimd of anderszins paniek gezaaid onder de mensen. Wat zeg ik, onder de mensen? De mensen zaaien die paniek zelf!

Nog geen enkele keer -god zij dank- is de paniek tot nu toe terecht geweest.
En ook ik hou mijn hart vast voor de komende weken, maanden, jaren, voor wat zeker een keer zal gebeuren; een bom, een aanslag of een andere geplande terroristische actie met grote of minder grote gevolgen. Ik ben niet naief, maar ik ben ook niet paranoide.

Lees het bericht nog eens. Nee echt, ik meen het. Ga naar boven en lees het nog een keer rustig en laat tot je doordringen wat er nou eigenlijk staat.
Analyseer het en voel wat je voelt.

Er zaten twee doodnormale mannen in de trein. Zoals er elke dag duizenden doodnormale mannen in honderden treinen zitten.
Deze mannen waren toevallig van Arabische komaf en schaamden zich daar niet voor (waarom zouden ze?) en kleedden zich zoals zij dat wensten. Zoals ik me ook kleed hoe ik wil, en jij en je vrienden ook.
Verder hadden ze ieder een rugzak bij zich.
Ik heb ook altijd een rugzak bij me als ik in de trein zit; een treinreis betekent vaak een wat langere rit dan met de bus of tram en dan wil een mens wat te lezen of te eten bij zich hebben, misschien ook een tandenborstel, schoon ondergoed, een telefoon en een teddybeer. Whatever. Vrij land, vrij om in je rugzak te stoppen, whatever turns you on.

Maar...en nu komt het...deze twee vermoedelijk islamitische mannen wekten argwaan bij hun medepassagiers.
En hoe deden ze dat precies?
Zaten ze te zweten en nerveus om zich heen te kijken?
Raakten ze in paniek elke keer als ze een politieagent op een platform zagen of een sirene hoorden in de straten waar ze langskadeng-kadengden?
Had een van hun een verdachte verdikking onder zijn jellaba wat zou kunnen duiden op een riem van dynamiet?
Welnee!
Nee, deze mannen in jellaba's gingen meerdere keren -los van elkaar- naar het toilet!!!
Stel je voor!
Twee mannen, die los van elkaar moeten plassen op een lange treinrit.
Tsja, zo vraag je er zelf om.
Ik zou op een rit naar Middelburg niet durven om meer dan één keer naar de wc te gaan, en al helemaal niet los van een andere passagier.
Als je dan toch per se, tegen alle fatsoensnormen in, met alle risico's vandien echt een tweede keer moet plassen, dan neem je als Westerling natuurlijk iemand anders mee naar de wc, al was het maar om alle schijn weg te nemen.

Dan nog het aller-aller-allerergste: ze zagen er uit als gelovige moslims!!!!
Zijn ze helemaal belazerd?????
Trouwens, heb je ook niet-gelovige moslims dan?
Is het hele principe van moslim-zijn niet juist dat je gelovig bent, net als het principe van GODVERDOMME ALLE ANDERE RELIGIES!?!?!??!

Nee, ik vind het volkomen terecht dat deze twee mannen door een arrestatieteam zijn aangehouden en geblinddoekt onder het oog van de camera's werden weggevoerd in een geblindeerde arrestantenbus.
Better safe than sorry, zeg ik altijd maar.

Mensen, mensen, mensen toch.
Waar zijn we in vredesnaam mee bezig in dit land?
Hoe druk je een groep mensen in de hoek?
Hoe vervreemd je niet deze mensen van de maatschappij -wat al erg genoeg zou zijn-, maar erger nog: hoe vervreemd je als maatschappij jezelf van deze groep?
Het antwoord staat op Teletekst.
Het antwoord zit naast je in de trein, het antwoord loopt op straat, staat in de file en staat naast, achter en voor je in de rij bij Albert Heijn.

Het antwoord ben je zelf.

Zullen we gewoon eens proberen een maand of zo, bij wijze van proef, gewoon voor de lol en om even wat adem te krijgen tussendoor, zullen we gewoon eens proberen een paar weekjes maar normaal tegen elkaar te doen....?

Het antwoord zit in jezelf.
Take care en tot de volgende blog.

Zeeolifantjes zijn zieliger dan mensen

Zoals sommigen van jullie bekend is, kan ik me mateloos ergeren aan domme mensen.
Kijk bijvoorbeeld eens naar het stel idioten wat vanavond staat te demonstreren bij het cellenblok op Schiphol.

Toegegeven: het is schandalig dat dit is gebeurd.
Dit kan en mag nooit of te nimmer gebeuren, de Nederlandse staat heeft de wettelijke verantwoordelijkheid over gedetineerden en is dus medeschuldig aan de dood van deze elf personen. Fair enough.
Maar de kneuzen die staan te demonstreren, gebruiken dit drama als argument tegen het uitzettingsbeleid van minister Verdonk.
Huh?
Wat heeft het een in godsnaam met het ander te maken?
Tuurlijk; de getroffen gedetineerden waren illegaal in Nederland, en dankzij het beleid van Verdonk zaten ze -terecht- in hechtenis, in afwachting van hun uitzetting.
Maar dat heeft in geen enkel opzicht te maken met de oorzaak van deze brand!

Wanneer een "normale" verdachte , zeg iemand die met een promillage van 1.8 over de snelweg raasde, in de cel zit en daar bij een brand of op een andere manier sterft, roept toch ook niemand dat de Wegenverkeerswet niet deugt?

Ik snap de logica van deze figuren werkelijk niet. Ik heb echt mijn best gedaan, maar ik ben er denk ik gewoon te slim voor.
(Dat daarentegen kloothommel Donner eindelijk eens mag opflikkeren, is iets anders. Dit is de grootste megablunder van zijn onophoudelijke lijst van fuckups. Justitie is verantwoordelijk voor alle penitentiare inrichtingen en huizen van bewaring, en ook voor dit cellencomplex op Schiphol. Hondelul Donner is de eindverantwoordelijke voor het -naar het zich laat aanzien- gebrekkige aanname- en veiligheidsbeleid bij deze uitzettoko. Geen Bedrijfshulpverlening aanwezig, ongeschoolde bewakers, ik vind dat nogal wat. Oprotten, Donner. Nu. Maar Rita heeft hier geen moer mee te maken!)

Verder moet ik eerlijk bekennen dat de dood van deze figuren me persoonlijk geen klote interesseert. Niet omdat het illegale vreemdelingen zijn, maar omdat ik ze niet ken, ze nooit gezien heb en mijn leven vandaag niet anders is dan gisteren doordat zij er niet meer zijn.
Zelfde geldt voor de tienduizenden doden in Kashmir, zelfde geldt voor de tienduizenden tsunamislachtoffers.
Sorry, het doet me niets.
Dat komt -daar ben ik van overtuigd- doordat ik van de generatie ben die van kinds af aan onder het eten werd geconfronteerd met Socutera-filmpjes van negers met dikke oedeembuikjes en vieze vliegjes in hun ogen.
Als je dat soort shit maar vaak genoeg ziet, raak je er aan gewend. Conditioneren, noemt men dat. Zoek zelf maar op in Psychologie voor idioten.
Ook het feit dat ik een ongevoelige klootzak ben zal hieraan bijgedragen hebben, dat geef ik toe.

Trouwens, wat zit ik godverdomme te zeiken, ik ben helemaal niet ongevoelig!
Vorige week nog, heb ik een half uur lang zitten huilen als een klein kind.
Tranen met tuiten, ik was ontroostbaar en ik voelde me ellendiger dan jullie je kunnen voorstellen. Ik zat er helemaal doorheen en mijn hele avond was naar de kloten.
Waarom?
Ik zag -mijn hart breekt verdomme met terugwerkende kracht wederom- een baby-zeeolifantje wat (lach niet!) werd doodgedrukt door zijn ouders, die bovenop hem lagen te krikken!!!
Zesduizend kilo aan zeeolifantenvet lag er bovenop dat afzichtelijke, maar o zo lieve beestje te klotsen. Mamazeeolifant had het door en wilde weg, maar papazeeolifant, de gore klootzak, dacht maar aan een ding: zijn godverdomde zeeolifantenzaad in die berg vet spuiten.
Dat arme, arme jonkie zat eronder, en probeerde uit alle macht weg te kruipen maar zijn achterlijfje zat muurvast onder mama en papa.
Hij keek godverdomme in de camera en huilde naar de cameraploeg "help me dan...alsjeblieft, help me...het doet zo'n pijn..." en die National Geographic-klootzakken bleven doorfilmen.
Het jonkie, ik zal hem nooit vergeten, stierf een gruwelijke dood.
Zijn lijfje werd kapotgedrukt door zijn eigen papa en mama, en het laatste shot wat je zag was dat hij zijn laatste adem uitblies op het strand, papa en mama waren in geen velden of wegen meer te bekennen. Zijn schedeltje was gebarsten alsof het een ingedrukte eierschaal was en overal sijpelde bloed uit. Hij knipperde nog een paar keer met zijn donkerbruine zeeolifantenoogjes, recht in die klotecamera, en stierf onder de ogen van de documentairemakers. En onder mijn ogen. Ik wilde dat ik het nooit gezien had, en de enige reden dat ik niet na twee seconden al verder zapte, was omdat ik er van overtuigd was dat hij het wel zou redden.
Niet dus.
Mijn god, wat heb ik gehuild. Eerlijk waar, dit was misschien wel het verschrikkelijkste wat ik in mijn hele leven heb gezien op de televisie.

Sommige domme mensen roepen nu "tsja, dat is natuur he. Moet je nooit in gaan ingrijpen. Zo gaan die dingen nu eenmaal."
Tegen die mensen zou ik willen zeggen: flikker op. Val dood.
Is iemand met kanker dan niet net zo goed natuur? Gaan we dat filmen zonder in te grijpen?
Of een tsunami met honderdduizenden slachtoffers? Tsja, da's natuur he. Mooi man. Natuur. Schitterend. Moet je nou toch eens kijken. Jaaaaa, ik ben een echte natuurliefhebber.

Die brand vannacht op Schiphol, was dat ook natuur?
Zaten de bewakers niet gewoon naar hun monitors te staren, bak chips erbij en dachten ze dat ze naar een documentaire op National Geographic Channel keken....?
Dat zou een hoop verklaren....

35

Afgelopen zondag ben ik vijfendertig geworden.
Vijf-en-fucking-dertig.

Als ik groot ben, wil ik een huis met een tuin en een stationwagen voor de deur en geen twee maar vier katten. Als ik groot ben, wil ik......iets met computers gaan doen.
Stukje bij beetje komen we er wel. Misschien iets later dan ik op mijn achttiende voor ogen had, maar aan de andere kant: als je op je eenentwintigste al helemaal gesetteld bent, heb je de volgende zestig jaar ook niet echt veel afwisseling meer.
Je trouwdag: de mooiste dag van je leven.
Mooi, dan heb je die vast gehad.
Ik bedoel, waarom zo'n haast maken, nietwaar?
(Dat is net zo'n zwakke opmerking als arme mensen die zeggen dat geld niet gelukkig maakt, of lelijke mensen die zeggen dat uiterlijk niet belangrijk is. Gelul! Geld maakt wel degelijk gelukkig, of het helpt op zijn minst voor een groot deel mee: minder zorgen, minder stress, tijd voor andere dingen waardoor je gezondheid beter wordt, waardoor je...enfin je snapt waar ik heen wil. Zelfde geldt voor knappe mensen zoals ik. Lelijke mensen; ik moet ze niet om me heen hebben. Slecht voor je imago, en vaak ruiken ze ook apart. En saai dat ze zijn! Saai! Nee, lelijk en arm zijn, dat is niet iets waar ik van droom.)

Trouwens, wat is ehh dinges.....kom, hoe heet dat nummer nou, ehmm Hammer to Fall van Queen toch een lekker nummer! En is het jullie ooit opgevallen dat ze exact dezelfde akkoorden gebruiken als Never be Clever van Herman Brood? Uiteraard in een iets andere volgorde, maar zelfs dat valt nog wel mee. Voor driekwart hetzelfde en toch twee totaal andere nummers.
De andere overeenkomst is dat beide zangers morsdood zijn.
Derhalve een waarschuwing voor een ieder die dit leest; probeer het zingen op een melodie waarin de akkoorden A, D/A, A, D/A, A, D/A, E/A en A elkaar opvolgen, te vermijden als de pest.

Heb ik nog iets zinnigs te melden? Nee, want ik zit de hele week op cursus en heb geen zin om buiten lesuren nog na te denken of wat dan ook te doen.

Wat kan je over die cursus vertellen, Ar? Vertelllllll het ons! Maak ons gek, desnoods leggen we geld toe!!!
Ok, vooruit dan maar weer....

BEA WebLogic is a J2EE application server and also an HTTP web server by BEA Systems of San Jose, California, for Unix, Linux, Microsoft Windows, and other platforms. WebLogic supports Oracle, DB2, Microsoft SQL Server, and other JDBC-compliant databases. WebLogic Server supports WS-Security and is compliant with J2EE 1.3.

BEA WebLogic Server is part of the BEA WebLogic Platform™. The other parts of WebLogic Platform are a) Portal, which includes Commerce Server and Personalization Server (which is built on a BEA-produced Rete rules engine), b) WebLogic Integration, c) WebLogic Workshop, an IDE for Java, and d) JRockit, a JVM for Intel CPUs.

WebLogic Server includes .NET interoperability and supports the following native integration capabilities:

Native enterprise-grade JMS messaging
J2EE Connector Architecture
WebLogic/Tuxedo Connector
COM+ Connectivity
CORBA connectivity
IBM WebSphere MQ connectivity
BEA WebLogic Server Process Edition also includes Business Process Management and Data Mapping functionality.

WebLogic supports security policies managed by Security Administrators. The BEA WebLogic Server Security Model includes:

Separate application business logic from security code
Complete scope of security coverage for all J2EE and non-J2EE components

En nou smoelen dicht want Arjen wil rust.

But enough about you....let's talk about me!

Allemaal goed en wel, dat gemekker van die gozer, maar wie is hij nu eigenlijk?
Ik draai het Love album van The Cult de laatste dagen weer vaak.
Momenteel echter, staat er een bootleg van Marillion op.
King of Sunset Town galmt door huize Arrrrjen, terwijl mijn lieve, lieve rooie katertjes rondbanjeren over het laminaat, tussen de Ikeameubeltjes door.
Scheren doe ik bij voorkeur nat en dan wel met Williams scheerolie en Gilette M3-mesjes, je weet wel, die groene trillende shit van de reclame. Scheert totaal niet beter, maar het houdertje heeft een mooiere kleur dan de vorige (Mach3 Formula1, die was Ferrari-rood)
Om de een of andere twisted tachtigerjaren-loophole in mijn hoofd, ben ik nog steeds merkengeil; zelfs mijn boxershort is van Hugo Boss en mijn sokken van Reebok. Als ik geen Diesel, Replay, Nudie of desnoods een Levi's, Gapstar of JC Rags aan mijn iets te mollige lijf heb, voel ik me mezelf niet.

Ook met dure merken heb ik geen idee hoe het voelt om mezelf te zijn, maar ik zie er tenminste uit of ik me goed weet te kleden.
Mijn god, zondag word ik alweer 35.
Vijfendertig! Sjezus Mina.... 1970 is mijn bouwjaar.
Soms realiseer ik me ineens dat er tussen de Tweede Wereldoorlog en mijn geboorte minder verschil zit dan tussen nu en mijn geboorte!
Niet zomaar wat verschil, nee, TIEN JAAR verschil. Ik bedoel....nog zoiets. Toen mijn vader 35 was, in 1981, was ik 11 en mijn zus 13 en was hij getrouwd (met mijn moeder, echt waar) en had een Landrover en een zeilboot in Monnickendam en een echte baan.
Stel je voor man! Arjen met twee kinderen van 13 en 11, en een zeilboot.
Wat dat betreft denk ik soms echt wel eens dat ik iets mis of zo, iets van ambitie of voor mijn part mezelf serieus nemen of dat soort nonsens.

When I meet God is ook een mooi nummer van Marillion, trouwens, maar dat terzijde.

Ik ben geen fan van Nederlandse literatuur, maar Herman Brusselmans is mijn literaire held. Tsja, een Belg...
Soms kan ik huilen om muziek, huilen om een natuurfilm, huilen om de dood, huilen om films als Birdy, La Vita e Bella (auw auw wat is die mooi) en huilen om het leven wat ik nog voor me heb. Het idee dat ik ooit eerst mijn ene kat en later mijn andere kat naar de dierenarts moet brengen voor de allerlaatste keer. Dat ik ooit mijn ouders moet begraven. Dat ik ooit misschien papa ben en dat mijn dochter (want dat ik een dochter krijg en geen zoon, dat staat vast) iets overkomt. Daarover nadenken doet mijn maag omkeren en maakt me subiet verdrietig.
Dat verdriet om wat nog komen gaat, volgens mij heb ik dat in mijn Joodse-voorouders-bloed zitten. Ik zou anders geen andere reden weten.

Zoals het een goede Jood betaamt (voor de goede orde: Mijn overgrootvader van vaders kant was Joods dus ik heb een theekopje Jiddisch bloed, en daarmee gelijk bruine ogen, bruin en stug Jodenhaar, een besneden lul en een pak Weltschmerz aan mijn lijf) verberg ik dat verdriet met een overdosis aan cynisme, sarcasme, haat, woede, liefde, gevoel en gevoelloosheid. Alles beter dan verdriet.

When I meet God
I'm going to ask her
What makes her cry
What makes her laugh
Is she just stars and indigo gas
Does she know why
Love has no end
But it's dark-angel friend
Tearing women and men
Slowly apart

Ik moet me kapot lachen om het boek the curious incident of the dog in the night-time wat ik 's avonds in bed lees. Want ik hou dan weliswaar niet van Nederlandse literatuur, ik lees me wel een hoedje. Een hoedje. Belachelijk.
Lachen doe ik elke dag, ik zou nu allerlei cliche's naar voren kunnen gooien, maar daar ben ik veel te cool voor. Ik draag tenslotte Nudie en Diesel he....je moet je imago niet ineens naar de kloten helpen met het zomaar naar voren flikkeren van tegeltjeswijsheid.

Ik rook nu al precies drie weken niet meer.
Ik voel me opgejaagd, gehaast, slaap slecht, heb een nog korter lontje dan normaal en drink liters koffie op een dag.
En gezond dat ik me godverdomme voel, zo!
Nou!

Ik ben verslaafd aan Battlefield 2, het kijken naar vrouwenbenen en -konten en -tieten en ik heb daarstraks van mijn Aussie-collega een tube Vegemite gekregen, omdat hij wist dat ik op zoek was naar de Britse tegenhanger Marmite.
Njammm njammmm!
Ik houd van olijven, chocola, kaas (ouwe!!!) en Cachewnoten.
Ik houd niet van bloemkool, lever en soep. En vlaai ook niet.
Ik ben gek op vis, maar als ik het nog 1 keer eet ga ik meteen dood.
Allergisch voor. Erg allergisch.

Verder wil ik als ik groot ben astronaut worden of anders politieagent.
Maar ook zou ik in een dierentuin willen werken of anders rockster willen zijn.
Ik denk dat ik gewoon Arrrrjen zal blijven, en dat vind ik ook wel ok.

Mensen aan het lachen maken vind ik om een of andere reden belangrijk in mijn leven.
Nog leuker dan zelf lachen om anderen, is het anderen laten lachen om jou.
Vaak moet ik niet lachen om zogenaamde komieken, omdat ik vind dat ik minstens net zo grappig kan zijn. Alleen ben ik te lui en te verlegen om op een podium te gaan staan en gemaakt grappig te zijn. Ik haat clowns en ik haat mimespelers.
En ik haat Robert Jensen en Rene Froger en Celine Dion en Jeroen Krabbe.
Die gaan als eersten tegen de muur wanneer de revolutie komt.

Eigenlijk haat ik bijna iedereen, behalve alle mensen van wie ik houd.
Ook kan ik alles weerstaan, behalve verleiding.
Ik heb drie gitaren, maar kan er maar een tegelijk bespelen.
Sommige mensen bespelen de media, maar daar ben ik slecht in.

Ik mis mijn oma.

Waar ging het fout?

Voor diegenen die een heel klein beetje willen voelen hoe het is om puur op je uiterlijk te worden beoordeeld, zoals dat nog steeds vaak gebeurt bij onze allochtone medemens, heb ik een tip.

Draag Lonsdale kleding.

Lonsdale, dat merk dat op sommige scholen verboden is, en waardoor mensen gelijk denken te weten waar je voor staat als je het draagt: Racisme en Eigen Volk Eerst-mentaliteit. Je draag tenslotte Lonsdale. Dat is toch dat merk wat gedragen wordt door Lonsdalejongeren (nee, die staat niet in de nieuwe editie van de Dikke Van Dalen. Houden zo.) en was het niet zo dat laatst een winkelmedewerker werd ontslagen omdat hij achter de toonbank stond met een Lonsdale shirt?

Juist. Die Lonsdale.
Alsof je in een Hitler Jugend-uniform loopt, zo kijken de mensen naar je.
Donker gekleurde mensen zie je met kwade blikken naar je kijken, en slettige ex-gabberteefjes geven je een blik die zoiets uitstraalt als "Ik heb ook een hekel aan buitenlanders. Wij horen bijelkaar."

Voor die teefjes en negers (oei! Mag dat woord wel?) heb ik nieuws: Jullie kennen mij niet. Jullie weten niets van mij, mijn ideeën, mijn normen of mijn waarden. En dat geeft niets. Heerlijk. Denken jullie maar wat je wil denken. Maar laat me met rust, zoals ik ook jullie met rust laat.

Lonsdale.
Grootgemaakt door donkere boksers in de vroege jaren '70.
Mohammed Ali, voorheen Cassius Clay, is het bekendste voorbeeld.
Zie je een foto van Mohammed, dan is de kans groot dat hij Lonsdale draagt.
Hoezo racistisch merk?

Nee, wij laten ons ons beeld van andere mensen voorschrijven door een stel achterlijke inteeltboeren uit plaatsen als Uden en Mill en Krabbekutteveen, die uit pure verveling negertjepesten doen, en daarbij Lonsdalekleding dragen.
Waarom? Echt waar, dit is echt niet verzonnen: Omdat je, als je je jas op een bepaalde manier erovereen draagt, en de kreukels en vouwen zitten precies goed, de lichtinval werkt mee en je bent halfdronken of halfstoned, dan lijkt het net of er NSDAP op dat shirt staat!
Is dat niet ongelooflijk cool? NSDAP!
Je weet wel, die Duiste politieke partij die in de jaren '30 en '40 van de vorige eeuw haar hoogtijdagen vierde. Die NSDAP. Lonsdale - NSDAP.
Je moet er maar op komen.

Dat het aan de andere kant nog altijd superchique is om Hugo Bosspakken te dragen, is iets wat me dan ook ten zeerste verbaast.
Hugo Boss. Hugo fucking Boss, met twee ss-en, ontwierp namelijk Duitse SS-uniformen.
Dure maatpakken van een SS-trawant mogen wel, en een ex-undergroundmerk als Lonsdale mogen niet.

Van de week hoorde ik een meisje en haar moeder in een winkel waar ze onder andere Lonsdale-kleding verkochten. "Kijk, dat is een mooie sweater!" zei de moeder.
"Ja, maar dat is Lonsdale, dus dat mag je niet dragen" zei het arme wicht van een jaar of zestien.
In haar oprechte verbaasdheid vroeg de moeder waarom dat nou weer was.
"Omdat daar NSB op staat", meende het meiske te moeten begrijpen. En de NSB was fout tijdens de oorlog, daarom niet.


Tsja. Hoe aandoenlijk ook, die conversatie vatte wat mij betreft perfect samen waarom wij met onze kortzichtige oogkleppen denken dat het dragen van Lonsdale-kleding faux-pas is. We denken dat we het snappen, we denken dat we een politiek correcte mening hebben, maar die aangeprate mening, dat kuddegedrag, is zo fout als de NSB zelf....

Brother Wolf, Sister Moon.

Embrace the wind with both arms
Stop the clouds dead in sky
Hang your head no more
And beg no more
Brother wolf and sister moon
Your time has come
Brother wolf and sister moon
Your time has come and the wind will blow my fears away
And dry my tears away
And the wind will will blow my fears away
And dry my tears away

Honderdtweeëntachtig dagen.

Ik weet niet goed hoe ik met dit bericht moet omgaan.
Een half jaar cel, en voorwaardelijk het drie jaar niet mogen uitoefenen van zijn beroep. Dat zal dus wel loslopen, want hij kijkt wel uit dat hij niet gepakt wordt.

Een half jaar cel.

Deze man, wiens kind wij toevertrouwen omdat hij een topchirurg is (kindercardioloog word je niet via de avondschool) en weet wat hij doet, en te allen tijde geconcentreerd is op zijn werk: het redden van kinderlevens.

Hij wist dus niet wat hij deed, en was dus niet geconcentreerd bezig met zijn werk: hij was dermate onvoorzichtig dat dit lieve, onschuldige kindje onder zijn handen overleed.
Hoe zou deze chirurg zich daarna gevoeld hebben?
Ging hij kapot aan spijt? Schaamde hij zich voor zijn eigen gebrek aan voorzichtigheid? Hoe ging hij om met deze vreselijke vergissing die iemands leven kostte en de levens van anderen voorgoed verwoestte?

Alleen al hiervoor zes maandjes in de gevangenis zitten en daarna weer aan de slag kunnen, vind ik onbegrijpelijk, onvoorstelbaar en heel moeilijk overkoombaar.
Maar toch: hoe hard het ook moge klinken: dit soort gruwelijke fouten kunnen gebeuren. Helaas. Hoe hard en oneerlijk ook, mensen gaan dood door de fout van anderen, en er zal geenszins opzet in het spel zijn.
En de man moet er zelf ook nog mee leren leven. So far so bad.

Dan het en-passant regeltje dat er ook nog, als een soort bijzin, op zijn thuiscomputer meer dan vierhonderdduizend kinderporno-foto's zijn aangetroffen.
VierHonderdDuizend! Vierhonderdduizend, 400.000 foto's met onschuldige, lieve kinderen die gedwongen worden tot de meest walgelijke dingen waarover ik niet eens langer dan een paar seconden durf na te denken.

Alleen al voor dat feit dienen ze deze man tientallen jaren tot levenslang op te sluiten, weg van de maatschappij, weg van alles wat onbedorven hoort te blijven.
Mensen die opgewonden raken van kinderen zijn -recht voor je raap- een gevaar voor de maatschappij. Klaar, uit. Niets aan afdingen, deze mensen zijn misschien niet per definitie slecht van binnenuit, maar op zijn minst zodanig ernstig ziek, dat ze nooit maar dan ook nooit vrij mogen rondlopen als het aan mij zou liggen.

Sterker; als ik ooit kinderen heb, en ze worden misbruikt op wat voor wijze dan ook, dan ga ik daar met alle trots en met opgeheven hoofd voor de gevangenis in. Wegens doodslag. En ik zal tijdens mijn uitzitperiode de held zijn van vele medegedetineerden, neem dat van me aan.

Maargoed, terug naar deze klootzak dus.

Het is in zijn geval van tweeën een:

-Ofwel hij is een gewetenloze sociopaat en is zeer ernstig ziek in zijn hoofd (het bewijs daarvoor is wat mij betreft de hoeveelheid kinderporno in zijn bezit);

-Ofwel hij is geestelijk compleet gezond, weet wat hij doet en is uitermate stabiel en zelfbewust. (het bewijs daarvoor is het simpele feit dat hij toch maar eventjes kindercardioloog is)

In het eerste geval mag een gewetenloze sociopaat absoluut nooit in een OK staan en daar met mensenlevens bezig zijn.
In het tweede geval is hij een briljante geest, en levensgevaarlijk als pedosexueel want compleet bewust van zijn slechtheid.

In beide gevallen zeg ik: Opsluiten. Voor ons, de maatschappij.
Voor de onschuldige kinderen op de foto's.
Voor de kinderen in zijn omgeving, hetzij als slachtoffer van zijn zieke geest, hetzij als slachtoffer van zijn onvakkundig handelen.
Voor jouw kinderen en mijn kinderen die nog geboren moeten worden.

Wat een klootzak en wat een ongelooflijk slappe rechtspraak.
Wederom schaam ik me voor de maatschappij waarvan ikzelf deel uitmaak.
Bah!

Ice Cream Man

Momenteel luister ik naar het album All the right reasons van Nickleback.
Om de een of andere reden intrigeert die band me.
Ik weet het, ik weet het....de zanger is (om maar met mijn Australische collega te spreken) een fucking poofter, maar toch. Het nummer Photograph, hoe corny ook, ligt gewoon lekker in het gehoor.
Tuurlijk, Nickelback is geen Cream, maar Nickelback heeft dan ook geen Eric Clapton in hun gelederen. Wel waakt hij over hun, maar daarover later meer...

Overigens ben ik nu twee weken nicotinevrij.
Nee, da's niet helemaal waar, ik ben sigaretten-vrij. Nicotine krijg ik nog steeds binnen; via pleisters, via kauwgum, via snoepjes en als ik het op mijn brood kon smeren, deed ik er elke morgen een dikke laag nicotinepasta op.
Evenzogoed ben ik wederom trots op mezelf.
Trots dat ik het voor de vierde keer in twee kalenderjaren stug blijf proberen. Ik wil maar zeggen: een quitter kun je me niet noemen.
Ik realiseer mij de dubbelzinnigheid van die zin wel degelijk, en in beide opzichten klopt-ie als een bus.

Verder is het Ramadan.
Doet me denken aan het verhaal van Burger King, die in de States zijn ijsjes moet terughalen omdat het gestyleerde room-krulletje teveel op het woord Allah lijkt.
Ik vind dat nogal raar. Ten eerste vind ik de gelijkenis tussen het logo en het woord Allah niet erg evident (mooi woord he?), maar zelfs al zou het er op lijken, dan nog....
Ik bedoel: We hebben het hier over een kudde gelovigen die ons halve land willen versieren met minaretten, burka's, hoofddoekjes en snorren (m/v). Dan is het toch juist hartstikke mooi dat de naam van je God op Burger King-ijsjes komt te staan????
Lijkt me juist kicken.

Overigens vertelde mijn Aussie collega me vanmiddag ook dat hij ooit tijdens een vlucht van Cathay Pacific van Koalaland naar Amsterdam niet alleen op het tv-schermpje kon zien waar het vliegtuig zich bevond op de kaart, maar ook de afstand en koers naar Mekka.
Bizar, want Cathay is helemaal niet van een Arabisch land.
Wat ik echter niet begrijp, is dat je niet kon zien wat de afstand tot -pak hem beet- Vaticaanstad was, of Jeruzalem. Of voor mijn part Salt Lake City, Waco of Jonestown. Is toch raar? Waar zijn ze bang voor bij Cathay? Of denken ze dat een vliegtuig met zulke features niet zo'n grote kans loopt om een hoog gebouw binnen te vliegen (laat zeggen de Petronas Towers, want dat ligt op de route, in Maleisie...oh nee, Maleisie is Islamitisch...verkeerd voorbeeld. Een hoge Burger King dan...)

Eric Clapton is God, stond er eind jaren '60 op veel muren geschreven.
Laten we er vanuit gaan dat wat geschreven is, ook waar is.
Dat is immers de logica van veel reli-fanaten, ook Christenen, Hindu's en Joden roepen dat vaak.
Dus, Eric Clapton is God.
God,op zijn beurt, is dezelfde entiteit als Allah, daar is bijna iedereen het wel over eens. Het is de invulling die we eraan geven die ons soms zo anders van elkaar maakt, maar dat Allah en God dezelfde zijn, dat staat ook wel zo'n beetje vast.
Concluderend kunnen we dus gerust stellen dat Eric Clapton Allah is!
Waarom zie ik in vliegtuigen van Cathay Pacific niet staan wat de afstand is tot Eric Clapton's huis? En waarom hebben we geen kerken met een gitaar erop in plaats van een kruis?
Claptonuh Akbarrrrrrrrrrrr!!!!!
Eric fucking Clapton, mensen......Eric fucking Clapton....
Zou toch mooi zijn als dat inderdaad gewoon echt God blijkt te zijn he?

God is onder ons.
Hij speelt gitaar, was aan de drank, de coke,lagerwal en er weer bovenop.
Belangrijkste aanwijzing dat Hij inderdaad God is, is dat ook Hij zijn zoon is verloren. Hoe langer ik er over nadenk, hoe zekerder ik van mijn zaak ben: Eric Clapton is Allah.

Ik hoop dat ze bij Burger King (of is het Burqa King?) snel tot inzicht komen en stoppen met het woord Allah op hun ijsjes te zetten.
Laat ze er een afbeelding van Eric fucking Clapton opzetten.

Beminde gelovigen, laten wij bidden tot de Here Clapton.
Hij die zijn zoon voor ons liet sterven.
Ik wil deze preek eindigen met een psalm uit het boek Ray Charles, vertolkt door de here hemzelf.

Amen

Lord have mercy, Lord have mercy on me.
Lord have mercy, Lord have mercy on me.
Well if I've done somebody wrong, Lord, have mercy if you please.

I used to have plenty of money, the finest clothes in town,
But bad luck and trouble overtaken me, bound to get me down.
Please have mercy, Lord have mercy on me.
Well if I've done somebody wrong, Lord, have mercy if you please.

Keep on working now, child.
Lord every morning.

Well if I've been a bad boy, baby, I declare I'll change my ways.
I don't want bad luck and trouble to follow me all my days.
Please have mercy, Lord have mercy on me.
Well if I've done somebody wrong, Lord, have mercy if you please.

De Middenschool is een kutschool

De Middenschool Ninove in Belgie is een ontzettende kutschool.
Nee, dat is niet waar.
De webmaster van de site van de Middenschool Ninove in Belgie is een ontzettende eikel.
Patricia heeft op haar site een (1) plaatje doorgelinkt van die Belg.
Ok, toegegeven, het is niet he-le-maal volgens netiquette, en het lukraak doorlinken van andere sites kan inderdaad irritant zijn.

Is het dat in dit geval dan niet?
Neen. Reken even mee: het plaatje waar het om gaat is groot: 8242 Bytes.
Dat is dus zo'n 64 Kb, oftewel 8 KB. Acht kilobytes. 0,007 MB dus.
Ik download met ongeveer een halve MB per seconde; meestal rond de 500 KB/sec.
Stel dat Ties d'r site zo'n dertig bezoekers per dag heeft, dan is de totale "gestolen" bandbreedte van deze Middenmoot-school dus 30 maal 0,007 MB = 0,21 MB per DAG.
Eenvijfde van een megabite over een hele dag verspreid aan bandbreedte.
Een floppy (jezus da's lang geleden) is niks. Kan ongeveer niets plus een heel klein beetje op. Dat is zo'n anderhalve MB. Dus eenderde van een floppy. Dat is wat de Middenschool aan bandbreedte kwijt is.

Toch verzoekt de webmaster (ouwe lul van zestig, grijze baard en een pijp in zijn hoofd) op uitermate onvriendelijke wijze of zij wil ophouden met STELEN van hun bandbreedte.
Oei oei oei! Stelen van bandbreedte! Is dat niet strafbaar? Kan je daarvoor in de gevangenis komen? Wordt er stiekum in louche steegjes gedeald in bandbreedte?
Mijn god....wat gebeurt er met het zwerende webmastersmaagje wanneer iemand zijn eigen site bezoekt? Daar staan wel tien plaatjes op! Tien hele plaatjes, en die moeten iedere keer verstuurd worden als iemand op bezoek komt!!! Nee! Mijn bandbreedte!!! Jongens, ga weg, weg van mijn site, dat kost allemaal bandbreedte!!! MIJN bandbreedte!!!! De webmaster pakt zijn ouderwetse lineaal vanonder zijn verhoogde lessenaar en stapt dreigend op de bezoeker van zijn website af. En nou opgeflikkerd, stuk krapuul! Dit is MIJN site. Alleen voor MIJ!

Van Public Domain heeft deze webmeester nog nooit gehoord, waarschijnlijk. Bits? Bytes? Wat zijn dat?

Oh, overigens, de site waar ik het over heb, is deze.
Voor de grap, en puur om deze zielige Belg dwars te zitten, zal ik de volgende plaatjes STELEN van hem:









En zo kun je ze bereiken:
Middenschool Ninove, Astridlaan 33-39, 9400 Ninove
Telefoon: (054) 33 28 96, fax: (054) 33 44 98

Kom, stuur ze eens een faxje vanaf je werk?
Steel hun faxbandbreedte eens?
Oh, en hierbij roep ik eenieder met een hart in zijn lijf en een gram gevoel voor humor ook op om door te linken naar die plaatjes. Kom op, leef je uit. Blog die plaatjes!!!!

En nou oprotten.



(Edit) Godverdomme, deze Belg heeft zowaar hersens. Het blijft een klootzak, maar hij heeft zijn ene hersencel die hem onderscheidt van een varken ingeschakeld, en doorlinken geblocked vanaf Blogger. Nee maar. Maar je blijft een klootzak, Belg. Binnenkort ben ik toch in de buurt van Ninove, en dan kom ik de plaatjes gewoon persoonlijk afhalen hahahhaha.
Lul.

Dinsdag gehaktdag

Omdat ik dit weekend helemaal alleen aan mijn lot overlaten word, was mijn dagindeling vandaag enigszins anders dan de routine me voorschrijft.
Wellicht was het hierdoor dat ik in mijn eigen buurtsuper de Hindoestaanse Hypochondrische Hippo Tara Sing Varma letterlijk tegen het corpulente lijf liep.

Tara wie ook al weer?
Onze Groen-Linkse excuusbosjesvrouw bij wie al jaren een steekje loszat voordat ze zelf haar eigen kanker verzon en de Tweede Kamer verliet. Zij bedacht voor haarzelf wat ik vele andere parlementariers toewens, maar toch stond ze daar ineens voor me, met haar arrogante haakneus.

Het is niet zo dat ik per definitie een hekel heb aan alles wat links, politiek of donker is, ook niet in combinatie, maar Tara de Teef staat wat bij betreft voor alles wat fout is in de politiek.

Aanstaande dinsdag is het 4 oktober. Dierendag. Deze dag is voor mijzelf en vele duizenden anderen tevens onlosmakelijk verbonden met de LY-1862.
De Bijlmervlucht. De klap die de levens van honderden gezinnen op hun kop zette; direkte slachtoffers, maar ook de indirecte: hulpverleners met zogenaamde psychische klachten, ooggetuigen met verzonnen beelden op hun netvlies gebrand en tientallen doodgeboren kinderen later (het percentage miskramen ligt sinds 1992 in de Bijlmermeer vele malen hoger dan het landelijk gemiddelde) kwam daar de Parlementaire Enquete Bijlmerramp, voorgezeten door onze eigen Christelijke poliopatient Meijer, bijgestaan door een in de haast opgericht clubje van allochtonen, domme wijven en een D66-er.
Zij zouden de onderste steen bovenkrijgen.

Uit zeer direkte informatie, die de meesten van jullie geen flikker aangaat, weet ik dat het nooit ook maar een seconde lang werkelijk de bedoeling van dit stelletje poppekastpoppen is geweest om De Waarheid boven water te krijgen. Nooit.
Onder niet te bewijzen, maar voor de hand liggende invloed van hogere machten scheet de Nederlandse regering zodanig in hun collectieve onderbroek, dat er een wekendurende voorstelling werd gehouden waarin getuigen, betrokkenen en fantasten aan het woord werden gelaten. De slotconclusie van dat onderzoek weet onderdehand niemand meer precies, zo onbenullig was het.

De anticlimax van de naoorlogse politiek. Hoewel ik zeker weet dat het laatste woord hierover nog lang niet is gesproken, denk ik bijna nooit meer aan die 4e oktober in 1992. Alleen heel soms nog. Vooral het feit dat ik de nacht tevoren droomde dat ik met mijn vader in Israel was. Hij werkte toentertijd bij El-Al. Wij liepen op een berg aan de rand van een stad en vlak over onze hoofden scheerde een blauw-witte reus. Terwijl wij beiden aan het overeind krabbelen waren, gebeurde een kilometer verder wat later die dag werkelijkheid zou worden: Een Boeing 747 van El-Al stortte zich in een buitenwijk van een stad. Niet de stad van mijn droom, maar de stad waarin ik woon.

Een aantal jaren na de schijnvertoning van Tara Trut en haar kornuiten, de bijlmerramp wellicht definitief onder een dikke laag Gaza-zand bedolven, knapte er iets bij haar. In relatief korte tijd verloor ze een groot deel van haar verstand en was niet meer in staat normaal te functioneren, laat staan haar werk uit te kunnen voeren.

De echte bandieten in deze zaak (Isreali's, Amerikanen, de heren van de Raad voor de Luchtvaart, de vele politici en een handvol andere leugenaars) lopen nog vrolijk rond, de boel te bedriegen voor een handvol Dollars en Sjekels.
Alleen Tara is nooit meer dezelfde geworden.
Zou dat komen doordat er toch een God is die haar straft voor het willens en wetens niet opkomen voor honderden mede-Surinamers, of omdat ze als enige in het Grote Complot niet kan leven met de kennis die zij heeft?

Of is het allemaal toeval en heeft het een niets met het ander te maken?
Ik ben geneigd dit laatste te denken; toeval kan namelijk altijd alles verklaren wat onwaarschijnlijk lijkt. Maar toch....was die droom op 3 oktober soms ook toeval.....?

Een onevenredig Mirakel

Wie wil er bloed op de achterbank van de degelijkheid?
Hoe heeft die lul Boeijen die zin ooit uit zijn bek gekregen zonder te kokhalzen?
Literatuur uit de goot, zogenaamde diepere gedachten.
Ik schijt erop.
Hoe kom ik hier eigenlijk zo ineeens bij?
Welja, het was zojuist te horen in het pendelbusje wat me dagelijks van station naar werk en vice versa brengt.
Frank fucking Boeijen was en is helaas niet de enige die zulk soort bagger in zijn microfoon durft te kotsen. Kennen jullie Van Dik Hout nog? Mijn god. Die Helderse rockers -hoe lekker de nummers ook soms zijn- kunnen er ook wat van. Ze woont nog in mijn botten als koudvuur, hoe kom je er godverdomme op.
Nee, dan U2 met We thought we had the answers, it was the questions we had wrong. Bonootje toch...hoe heb je het ooit durven bedenken.
Zelfs Marillion kon er wat van, met hun Yesterday starts tomorrow, tomorrow starts today
Als het maar in eerste instantie ingewikkeld klinkt, moet het wel diepgaand zijn en dus ben je literair of intelligent bezig.

Nee, dan ikzelf!
Waarom noem je iemand die gegijzeld wordt, dus het slachtoffer, degene die vastgebonden op een stoel zit, waarom dus, ja vertel me eens waarom je zo iemand een gijzelaar noemt?
Een gijzelaar?
Met hulp van mijn collega J. ben ik een beetje gaan brainstormen.
Iemand die onderhandelt is toch ook een onderhandelaar?
Iemand die de wereld verbeterd is nog altijd een wereldverbeteraar.
Maar iemand die iemand anders gijzelt is geen gijzelaar, maar een gijzelnemer!

Volgens die logica zijn de mensen die in die verbeterde wereld leven de wereldverbeteraars. Zijn degenen over wie onderhandeld wordt de onderhandelaars.
Gijzelnemer....echt een woord wat nergens op slaat.
Net als agressiviteit. Wanneer is dat woord in vredesnaam in onze taal geslopen?
Is het zelfstandig naamwoord niet gewoon agressie?
Maargoed; terug naar de gijzelaarskwestie.
Mijn collega heeft een oplossing voor het hele verhaal.
Het is geen kietelaar, maar een kietelnemer.
Einde discussie.

Vervolgens hoor ik op dit moment een verhaal op tv over de nieuwe aanwijzingen inzake de ontvoering van de dochter van drugsbaron Melchers (of mag ik dat niet zeggen?).
Op onderstaande foto staat de vermoedelijke dader:




Tsja...zo lust ik er nog wel een paar.
Het heelal is, zoals sommigen van ons misschien weten, redelijk groot.
Ik heb me eens laten vertellen, dat je een ster voorstelt als een zandkorreltje, de volgende ster als een volgend zandkorreltje (we praten dan over weet ik veel hoeveel lichtjaren afstand), en de volgende ster weer korreltje nummer drie, en ga zo maar voort, dat het heelal dan zo groot moet zijn als de Sahara.

In die orde van grootte moet je het heelal dus ongeveer voor je zien.
Kijk.....ik denk dan vrij pragmatisch: we kunnen met een aan waarschijnlijkheid grenzende zekerheid zeggen (jaja woordgrappen kun je met een gerust hart aan mij overlaten) dat Osama Bin Laden zich op Planeet Aarde bevindt.
Laten we daarover niet al te veel fantaseren. Hij loopt gewoon ergens op de aarde rond, akkoord?
Gezien de grootte van het totale heelal, zo groot als de Sahara dus, weten we precies op de rand van welk zandkorreltje Osama zich bevindt.
Ik vind dat godverdomme nogal knap!
Nog zijn er mensen die lopen te mekkeren dat de CIA en de NSA en de FBI en de boswachter van de Waterleidingduinen niet genoeg hun best doen om die kerel op te sporen! Mijn god! Voor sommige mensen is het ook nooit goed of het deugt niet!

Daarentegen is het iedere keer weer een onevenredig mirakel dat er mensen zijn die geen liefde en geluk kunnen vinden in hun leven.
Het leven van dat soort mensen is namelijk over het algemeen vrij inhoudsloos en beperkt zich tot een handvol andere losers, tevens op zoek naar zaken als uitzicht, gezondheid en rust.
Halloooo! Als je wereld toch zo godvergeten beperkt is als dat van jullie, waarom kan je zelfs daar niet eens datgene vinden waarnaar iedereen op zoek is?
Stelletje nietsnutten en lanterfanters (prachtwoord) is dat toch! Vort! Zoek! Pak bal! Ga maar een stukje rennen. Liefst naar de Sahara.
En als je daar ergens Osama op de rand van een zandkorreltje ziet zitten, vraag dan gelijk even of hij toevallig interesse heeft in bloed op de achterbank van de degelijkheid.
Frank is nog steeds op zoek, schijnt het......